رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین‌آلات کشاورزی، داشتن نگاه جامع و توجه به همه منابع کشور در تدوین برنامه‌های توسعه‌ای را برای بخش کشاورزی ضروری دانست.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، حمیدرضا نامی، دخیل نبودن دیدگاه‌های کارشناسی فعالان و صنعتگران بخش تجهیزات کشاورزی را یکی از نقایص عمده برنامه‌های تدوین شده خواند و اظهار داشت: این‌که برنامه‌نویسان بدون در نظر گرفتن منابع آب و خاک، بارش‌ها و تحریم‌ها، تکلیفی برای کشاورزان ایجاد کنند و فاکتور‌های محدودکننده را در نظر نگیرند، سبب می‌شود تنها بخشی از برنامه محقق شود.
نامی افزود: برنامه هفتم توسعه باید باتوجه به منابع در دسترس بازنگری شود، زیرا برخی اهداف با اصول علمی حاکم بر کشور منطبق نیست و اگر قرار باشد خودکفایی به هر نحوی محقق شود، منابع محدود کشور را هدر داده‌ایم.
رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین‌آلات کشاورزی با اشاره به این‌که در سال‌های گذشته تحقق اهداف یاد شده در برنامه‌ها بیشتر بود و به اهداف نزدیک‌تر بودیم، گفت: اما اکنون شرایط به‌گونه‌ای شده که دسترسی به اهداف در برنامه‌ها دشوارتر شده و می‌توان گفت درجا زده‌ایم یا حتی عقبگرد کرده‌ایم.
نامی اقتصاد مکانیزاسیون کشاورزی را قفل‌شده توصیف کرد و افزود: اقتصاد مکانیزاسیون بر پایه حمایت دولت از کشاورزان و اقتصاد خود کشاورزان است که در هر دو بخش ضعف داریم.
این فعال بخش صنعت اظهار داشت: در وزارت جهاد کشاورزی ردیف بودجه‌ای برای مکانیزاسیون نداریم و فقط بانک کشاورزی از منابع خود تسهیلاتی می‌دهد. بانک‌های دیگر هم باید ۲۰ درصد از منابع خود را به بخش کشاورزی بدهند که چنین نمی‌کنند.
وی در پاسخ به این سوال که چرا نگاه خوش‌بینانه‌ای به تحقق تمام اهداف برنامه هفتم ندارد، توضیح داد: سالانه ۵۰ تا ۶۰ هزار میلیارد تومان ماشین‌آلات کشاورزی عمومی و متعارف تولید و عرضه می‌کنیم که از این عدد تنها دوهزار میلیارد تومان آن ازطریق دولت به کشاورزان تسهیلات داده می‌شود. وقتی دولت ابزار هدایت بخش مکانیزاسیون را ندارد، برنامه فقط روی کاغذ است.
رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین‌آلات کشاورزی ادامه داد: به‌عنوان مثال در برنامه آمده که ضریب مکانیزاسیون کشاورزی از ۶/۲ باید به سه برسد که تحقق این مهم نیازمند تولید تراکتور و ماشین‌آلات پیشرفته است، اما این ماشین‌آلات با کدام پول کشاورزان، در کدام مزارع و با کدام آب قرار است کار کنند؟
فرسودگی ۵۰ درصد تراکتور‌های کشور
وی با بیان این‌که اگر وضعیت مکانیزاسیون را با منابع رو به محدودیت کشاورزی مقایسه کنیم، فاصله‌ای بین تولید ماشین‌آلات با نیاز بازار نداریم، گفت: از ۶۰۰ هزار تراکتور کشاورزی ۳۰۰ هزار دستگاه آن فرسوده است که این ماشین‌آلات آلودگی و هزینه نگهداری بیشتری دارند و سوخت بیشتری هم مصرف می‌کنند که این هزینه‌ها قیمت محصول تولیدی کشاورزان را بالا می‌برد.
نامی ضعف اقتصادی کشاورزان را عارضه اصلی بخش دانست و اظهار داشت: وقتی با این وضعیت کشاورزان را به فروش محصول با فلان قیمت در تنگنا می‌گذاریم، حلقه اول اقتصاد کشاورزی تضعیف می‌شود و در پی آن بقیه حلقه‌ها نیز تضعیف می‌شوند.
رئیس هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان ماشین‌آلات کشاورزی افزود: اکنون اینترنت اشیاء در حوزه ماشین‌آلات کشاورزی مرسوم شده، اما در کشور خود از آن محرومیم، چون به لحاظ اقتصادی توجیه ندارد و وقتی کشاورز نتواند تکنولوژی جدید بخرد، واحد‌های ما نیز نمی‌توانند این تکنولوژی‌ها را تولید یا وارد کنند.
وی با اشاره به این‌که در حوزه کشاورزی تصمیم‌گیرندگان بسیاری وجود دارند که تصمیمات آنها بر اقتصاد کشاورزان و صنعتگران تأثیر می‌گذارد، تصریح کرد: در شرایط فعلی متوسط سن کشاورزان بالای ۵۶ سال است که این امر نشان می‌دهد نسل جوان رغبتی به کشاورزی ندارد و برایش اولویت نیست؛ لذا تحقق برنامه‌ها بدون جلب نظر بخش خصوصی ممکن نیست و مسئولان باید نظر تشکل‌های بخش خصوصی را بشنوند و از آنها استفاده کنند.
فکر سرمایه‌گذاران درگیر حواشی حوزه تولید است
نامی در پایان با اشاره به این‌که ۸۰ درصد فکر سرمایه‌گذاران حوزه صنعت درگیر حواشی ناشی از سیاست‌گذاری‌های دولتی است، گفت: دسترسی نداشتن کافی به منابع انرژی و تعطیلی یکی-دو روز در هفته واحد‌ها باوجود پابرجابودن هزینه‌های بنگاهداری، کاهش توان مالی کشاورزان برای خرید ماشین‌آلات به سبب متناسب‌نبودن نرخ خرید تضمینی محصولات و پرداخت‌نشدن به‌موقع پول آنها، دخالت‌های مقطعی دولت در زنجیره تولید، وجود تولیدکننده‌نما‌هایی که با امتیازات خاص و ارز دولتی وارد حوزه واردات می‌شوند، فقدان نگاه حمایتی (بیمه، تسهیلات ارزان و...) به صنعت تولید ماشین‌آلات کشاورزی، واردات ماشین‌آلات دارای تولید داخل و... ازجمله مهم‌ترین مشکلات ما محسوب می‌شود که رفع آنها در گروی اتخاذ تمهیدات مناسب از سوی مسئولان است.