خشم عمومی از نظام بهداشت و درمان آمریکا هرگز تا این حد شدید نبوده است.
پایگاه اینترنتی اینیکوآلیتی در گزارشی به قلم سَم پیزیگاتی با بیان این مطلب نوشت: مرگ فردی خاص در آمریکا در هفته گذشته بار دیگر توجه‌ها را به این نظام بهداشتی جلب کرد. مهاجمی مسلح چهارم دسامبر مدیرعامل یکی از شرکت‌های بزرگ بیمه را - که معمولاً با خودداری از ارائه خدمات پزشکی به بیماران نیازمند، سود‌های کلانی کسب می‌کند- به قتل رساند.
برایان تامسون، مدیرعامل ۵۰ ساله شرکت بیمه یونایتِدهِلث پس از تیراندازی فردی که هنوز شناسایی نشده، در یکی از پیاده رو‌های شهر منهتن جان باخت.
پوکه‌های گلوله‌های شلیک شده به تامسون حامل پیام بود و به گفته منابع پلیس واژه‌های «رد، دفاع و محروم کردن» روی آنها نوشته شده بود. این کلمات به وضوح به برنامه سود محور شرکت‌های بزرگ بیمه آمریکا که پیوسته آن را دنبال می‌کنند اشاره دارد: رد درخواست (بیمار)، دفاع در برابر شکایت، و محروم کردن بیمار از حق درمان.
به گفته مورین تکاسیک، خبرنگار امریکن پِراسپِکت، تامسون بیش از دو دهه پیش وارد امپراتوری یونایتدهلث شد و بیشتر دوران حرفه‌ای خود را در این شرکت در بخش مدیکر سپری کرد و این شرکت سود فراوانی از بخش مدیکر کسب می‌کند.
تامسون سه سال پیش مدیرعامل بزرگترین بخش یونایتدهلث دارد که شمار کارکنانش به ۱۴۰ هزار نفر می‌رسد. این واحد سال گذشته ۲۸۱ میلیارد دلار درآمد داشت. با این درآمد سود شرکت سال گذشته نسبت به سال ۲۰۲۱، ۳۳ درصد افزایش یافت. خود تامسون سال گذشته ۱۰ میلیون و ۲۰۰ هزار دلار بابت غرامت‌های شخصی به جیب زد.
اندرو ویتی، مدیر عملیاتی یونایتدهلث حدود ۲۳ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار درآمد داشت. با این درآمد او بالاترین دستمزد را به عنوان یکی از مدیران صنعت بیمه سلامت در آمریکا داشت. در واقع درآمد او ۳۵۲ برابر درآمد یک کارمند معمولی شرکت یونایتدهلث بود.
اما چه چیز باعث شده است فعالیت‌های شرکت یونایتدهلث برای مدیران آن تا این حد مزیت داشته باشد؟ این شرکت در دنیای پرابهام «مدیکِر ادونتِیج» فعالیت می‌کند؛ برنامه‌ای که به سالمندان آمریکایی این امکان را می‌دهد تا ارائه خدمات مدیکر (درمانی) خود را به شرکت‌های خصوصی بسپارند. این شرکت‌ها در ازای هر سالمندی که ثبت نام می‌کند، هزینه‌های ثابت از دولت فدرال دریافت و زمانی سود می‌کنند که هزینه‌های درمانی که به این سالمندان ارائه می‌کنند کمتر از وجوهی باشد که وزارت بهداشت و خدمات انسانی آمریکا به آنها پرداخت می‌کند. این امر باعث می‌شود شرکت‌های خصوصی بیمه همواره انگیزه‌ای برای محدود کردن ارائه خدمات به بیماران داشته باشند.
به گفته مورین تکاسیک، هیچ یک از شرکت‌هایی که برنامه «مدیکر ادونتیج» را ارائه می‌کنند، نتوانسته‌اند به اندازه یونایتدهلث – صرفاً با رد درخواست‌های بیماران برای خدمات درمانی که غیرضروری می‌داند- از این فرصت به نفع خود استفاده کنند. به طور کلی شرکت‌های مزبور درخواست‌های ۱۶ درصد بیماران را رد می‌کنند، اما به گزارش بوستون گلوب، یونایتدهلث سال گذشته ۳۲ درصد درخواست‌های بیماران را رد کرد.
در تبلیغات گسترده برنامه «مدیکر ادونتیج» در آمریکا معمولاً هیچ اشاره‌ای به رد درخواست‌های بیماران یا محدودیت‌های این برنامه در مورد پزشکان و بیمارستان‌هایی نمی‌شود که بیماران می‌توانند به آنها مراجعه کنند. بلکه به گزارش سال گذشته مؤسسه تحقیقات کی اف اف، این آگهی‌های تبلیغاتی معمولاً مردم را به تماس رایگان با یک خط تلفن «مدیکر» دعوت می‌کنند که هیچ ارتباطی با خط تلفن رسمی برنامه دولتی مدیکر ندارد.
بیش از ۹۰۰۰ تبلیغ برنامه «مدیکر ادونتیج» در دوره ثبت نام سالانه در پائیز به طور فریبنده‌ای اینگونه القاء می‌کند که اگر سالمندان در این برنامه ثبت نام نکنند، ممکن است از پس انداز‌های مالی یا مزایای خاصی محروم شوند. این تبلیغات به نفع برنامه مدیکر ادونتیج بوده است، به طوری که اکنون بیش از نیمی از افرادی که از خدمات مدیکر استفاده می‌کنند، به جای برنامه دولتی مدیکر، خدمات شرکت‌های خصوصی را انتخاب کرده‌اند.
سالمندانی که خوش اقبال هستند و بیمار نمی‌شوند، معمولاً به برنامه «مدیکر ادونتیج» خود توجهی ندارند. اما سالمندانی که در این برنامه ثبت نام کرده‌اند و نیاز به خدمات درمانی دارند، اغلب با مشکلات زیادی رو به رو می‌شوند. این مشکلات پس از سال‌ها یاس و سرخوردگی این بیماران، در نهایت پس از قتل مدیرعامل یونایتدهلث مورد توجه ملی قرار گرفت.
یکی از کاربران در واکنش به ویدئویی که سی ان ان درباره تیراندازی به تامسون در فضای مجازی قرار داده بود (در جملاتی کنایه آمیز) نوشت «برای خانواده آرزوی کسر هزینه‌ها را می‌کنم. متاسفانه تسلیت خارج از شبکه (پوشش بیمه) است.» یک کاربر دیگر نوشت: «تا زمانی که مستنداتی ارائه شود که نشان دهد سوراخ‌های ناشی از گلوله روی بدن از قبل نبوده است، ابراز همدردی نمی‌شود.»
ظرف چند ساعت بعد از کشته شدن تامسون، مؤسسه‌ای پژوهشی در دانشگاه راتگِرز تعداد زیادی پست مشابه یافت که در مجموع در پلتفرم‌های مختلف به هشت میلیون و ۳۰۰ هزار نفر رسید. در عین حال، گزارش مقام یونایتدهلث در فیس بوک درباره مرگ تامسون به سرعت ۳۵ هزار واکنش با ایموجی خنده دریافت کرد و تنها دو هزار و ۲۰۰ مورد از پاسخ‌ها ایموجی غم بود. جامعه پزشکی از جمله افرادی بودند که تندترین واکنش‌ها را به کشته شدن تامسون داشتند.
یک دانشجوی پزشکی در پستی خاص نوشت: «این فردی است که در قتل اجتماعی در مقیاس وسیع دست داشت.» یک پرستار نوشت: «بیمارانم مردند، در حالی که آن حرامزاده‌ها ۲۶ میلیون دلار به جیب زدند.»
لیزا جارویس، خبرنگار بلومبرگ نوشت: «اگر یک چیز در کشور شکست خورده مان باشد که همه بر سر آن توافق داشته باشند، آن یک چیز این است که نظام بهداشت و درمانمان به طور فاجعه آمیزی درهم شکسته اساست و شرکت‌هایی که از آن سود می‌برند از نظر اخلاقی فاسدند.»
جیا تُلِنتینو، از نشریه نیویوکر نوشت: «شرکتی همچون یونایتدهلث برای بیشتر آمریکایی‌ها بیشتر از آنکه خدمات درمانی ارائه کند، مانع از دریافت این خدمات می‌شود.»
طبق آمار این مانع تاثیر ویرانگری داشته است. بر اساس بررسی اخیر «صندوق رفاه»، آمریکا در حال حاضر پایین رتبه سلامت را در میان کشور‌های پردرآمد دارد. به موجب گزارش این صندوق، آمریکایی‌ها با اینکه در کشوری زندگی می‌کنند که تقریباً دو برابر دیگر کشور‌های پردرآمد برای بهداشت و درمان هزینه می‌کند، زودتر از دیگران می‌میرند و بیشترین مرگ‌های قابل پیشگیری را دارند.
طبق نظرسنجی گالوپ، حدود ۲۵ درصد آمریکایی‌ها افرادی در خانواده شان دارند که به دلیل هزینه‌های بالای درمان مجبور شده‌اند درمان بیماری حاد را به اخیر بیندازند. ۷۹ درصد پرستاران در آمریکا نیز می‌گویند در مراکز درمانی کار می‌کنند که نیروی کافی ندارند.
قتل تامسون تغییر چندانی در این آمار ایجاد نخواهد کرد. نظامی که موجب ثروتمند شدن او شد، همچنان به قوت خود باقی است و دولت ترامپ که به زودی روی کار خواهد آمد نیز احتمالاً موجب بدتر شدن این نظام خواهد شد. بنیاد هریتیج در طرح جنجالی خود برای دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ پیشنهاد کرده است برنامه «مدیکر ادونتیج» به گزینه پیش فرض برای تمام افرد جدیدی شود که در طرح مدیکر ثبت نام می‌کنند.
به گفته هِدِر کاکس ریچاردسون، تحلیلگر، حرکت در این مسیر «عملاً موجب خصوصی سازی مدیکر می‌شود» و هزینه‌های این برنامه را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
با کشته شدن تامسون، قدرت‌های بهداشتی آمریکا اکنون بیش از هر زمان دیگر از خشم مردم بیم دارند. به گزارش رویترز، این شرکت‌های بزرگ از همین حالا شروع به افزایش امنیت مدیران بلندپایه خود کرده‌اند.
چالشی که بقیه ما پیش رو داریم چیست؟ ما باید کمک کنیم این خشمی که بسیاری از آمریکایی‌ها از نظام بهداشت و درمان دارند به سوی پایان دادن به چنین نظام بهداشتی شکست خورده‌ای هدایت شود. ما باید نظام بهداشت و درمان را به نظامی حیاتی و پویا تبدیل کنیم.
در نهایت نظام بهداشتی ما نباید باعث ثروتمندتر شدن ثروتمندانمان شود، بلکه ثروتمندان افراد کشورمان باید برای کمک به سلامت همه آمریکایی‌ها مالیات کافی بپردازند.