۴۸سال بی‌قراری عاطف ملایری برای زیارت امام رئوف به پایان رسید و زائر غریب الغربا شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما استان همدان، حالا که دیگر هیچ مانعی بین او و امام مهربانی‌ها نیست خود را از هر آنچه تعلقات دنیوی است، رها کرده و با سروده‌هایش که سال‌ها مونس تنهایی‌اش شده به همت یک خیّر همدانی، مهمان ویژه امام مهربانی‌ها می‌شود.
عاطف سال‌ها در راه رسیدن به مولایش علی‌بن موسی‌الرضا (ع) و نشستن در کُنج صحن و سرای حرمش انتظار و بار‌ها برای وصالِ یار بیت‌های عاشقانه سروده:
«به هوای چشم مَستت دل و دین به باد دادم/ غزل صبوری‌ام را به رهت گِرو نهادم؛ دلِ سنگ تو چه سنگی به دلِ شکسته‌ام زد/ که منِ شکسته دل، به دل تو یار دادم».
زائر امام رئوف همان جلیل جمشیدی متخلص به «عاطف ملایری» یعنی عطوفت و مهربانی است که سال ۱۳۵۸ در یک مانوری در ارتش از بلندی می‌افتد و از ناحیه گردن دچار آسیب نخاعی و معلول جسمی و حرکتی ۹۰ درصد می‌شود و از اوایل انقلاب تاکنون با ضایعه نخاعی درگیر است و به اندازه عمر انقلاب، یک تخت چوبی و دیوان اشعارش همدم او شده است.
عاطف که شب‌ها و روز‌های زیادی را برای زیارت امام رضا (ع) سپری کرده و به دلیل معلولیت این امکان تاکنون برایش مهیا نشده بود، حالا که به آرزویش رسیده، فقط خدا را شکر می‌کند که به همت خیرین به پابوسی امام مهربانی‌ها مشرّف شده است.
عاطف شاعر ملایری تاکنون دفتر شیدای عشق را در سال ۱۳۷۲، آوای عشق را سال ۱۳۷۹، دیوان انتظار با مضامین آئینی در رابطه با امام رضا (ع) را سال ۱۳۹۰ و دیوان عاطف را سال ۱۳۹۹ و بیش از ۷۰۰ غزل معنوی، عرفانی و عاشقانه سروده است.