کاوش فصل هفتم در محوطه تاریخی بازه هور در ۷۵ کیلومتری جنوب شرق شهر مشهد، در مجاورت روستای رباط سفید انجام شد. این ناحیه از مهمترین محوطههای استقراری دوره ساسانی به شمار میرود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما میثم لباف خانیکی دانشیار گروه باستانشناسی دانشگاه تهران و سرپرست هیئت باستانشناسی گفت: کاوشهای باستانشناسی در محدوده این محوطه تاریخی از سال ۱۳۹۳ تا کنون شواهد ارزشمندی در ارتباط با شیوه معماری، تزئینات وابسته به معماری، سنتهای سفالگری، ادبیات و نحوه برگزاری مراسم کیش زردشتی در خراسان پیش از اسلام آشکار ساخته است.
وی افزود: پیرو اهداف تعریف شده، کاوش باستانشناسی این فصل در راستای پاسخ به ابهامات موجود در رابطه با کیفیت تزئینات معماری در جبهه جنوبی آتشکده قلعه دختر و نیز شناسایی ماهیت فضاهای معماری در محوطه مجاور آتشکده دنبال شد.
دانشیار گروه باستانشناسی دانشگاه تهران گفت: در نتیجه کاوش هدفمند در محدوده کارگاههای معیّن، بقایای ارزشمندی از رنگ آمیزی سطح دیوارها و بخشهایی از گچبری و نگارههای سوزنی در محل اصلی خود یافت شد که برگ دیگری بر شناخت ما از هنر و معماری پیش از اسلام شرق ایران و شیوه تزئین فضاهای معماری در یک مجموعه مذهبی میافزاید.
این باستانشناس افزود: همچنین کاوش در کارگاههای واقع در محوطه محصور جنوب آتشکده، منتج به حصول اطلاعات ارزشمندی در ارتباط با کیفیت معماری حصار، شکل و کاربری فضاهای معماری و همچنین مجموعه بیبدیلی از سفالهای دوران اشکانی تا اوایل اسلام شد.
سرپرست هیئت باستانشناسی افزود: کاوش باستانشناسی فصل هفتم در محوطه تاریخی بازه هور، در تکمیل و تأیید فرضیات پیشین نشان داد که آتشکده مکشوفه در این محل بزرگترین و مهمترین آتشکده حوزه فرهنگی شمال شرق فلات ایران در دوران پیش از اسلام بوده و احتمالاً همان آتشکدهای است که در متون دینی و تاریخی دوره ساسانی از آن به عنوان آذر برزین مهر یاد شده است.