مدیر شبکه بهداشت و درمان شاهین‌دژ گفت: اهدای اعضای بدن جوان ۳۱ ساله این شهرستان به سه بیمار زندگی دوباره بخشید.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز مهاباد، با اعلام رضایت خانواده یک بیمار شاهین‌دژی که دچار مرگ مغزی شده بود، اندام‌های وی اهدا شد.
به گفته مدیر شبکه بهداشت و درمان شاهین‌دژ، ۲ کلیه و کبد وی اهدا و نجات بخش زندگی سه بیمار نیازمند شد. این چهارمین مورد اهدای عضو سال جاری در این شهرستان است.
عارف شجاعت گفت: مرگ مغزی به معنی عدم بازگشت به زندگی است؛ بطوریکه تداوم زندگی کوتاه‌مدت این بیمار نیز وابسته به دستگاه می‌شود و در صورت جدا شدن از دستگاه بعد از چند ثانیه فوت می‌کند.
سطح هوشیاری این بیماران عدد سه است در حالی که سطح هوشیاری انسان سالم ۱۵ است؛ بیمار مرگ مغزی در صورتی که اهدای عضو هم نشود بیشتر از هفت تا ۱۰ روز زنده نخواهد ماند.
تاکنون ۸ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر در ایران کارت اهدای عضو دریافت کرده‌اند. البته برخی از خانواده‌ها هم برای ترویج این فرهنگ، به صورت نمادین برای فرزندانشان این کارت را دریافت کرده‌اند مثل نوزادی که به صورت نمادین، کارت اهدای عضو او توسط پدرش دریافت شده و حالاکوچکترین فرد دارای کارت اهدای عضو در ایران است. البته که شرط سنی برای متقاضیان دریافت کارت اهدای عضو ۱۸ سال تمام است. مسن‌ترین دارنده کارت اهدای عضو در ایران نیز ۹۴ ساله است.
هر سال ۶ هزار تا ۸ هزار عضو قابل پیوند به دلیل عدم رضایت خانواده‌های افراد دچار مرگ مغزی به خاک سپرده می‌شود. این در حالی است که با اهدای این اعضا می‌توان جان انسانی را از مرگ نجات داد.
اعضای قابل اهدای از فرد مرگ‌مغزی شامل قلب، ریه‌ها، کبد، روده‌ها، لوزالمعده و کلیه‌هاست ضمن اینکه برخی از بافت‌های بدن از جمله پوست، قرنیه، تاندون، غضروف، استخوان و دریچه قلب نیز قابل پیوند است.
یک درصد از افراد بر اثر مرگ مغزی از دنیا می‌روند که اعضای بدن آن‌ها می‌تواند نجات‌بخش زندگی بیماران دیگر شود. از سال ۱۹۶۴ که تعریف مرگ مغزی مشخص شده حتی یک مورد مرگ مغزی نیز به حیات بازنگشته است، زیرا در مرگ مغزی سلول‌های مغزی متلاشی می‌شوند و از بین می‌روند.
کتایون نجفی‌زاده، مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران می‌گوید: حساسیت زیادی نسبت به اهدای عضو در کشور وجود دارد. در کشور‌های دیگر دو پزشک مرگ مغزی را تأیید می‌کنند، در حالی که در کشور ما حساسیت بالاتری نسبت به قطعیت تشخیص مرگ مغزی وجود دارد و یک متخصص مغز و اعصاب، یک نفر متخصص جراحی اعصاب، یک متخصص داخلی و یک متخصص بیهوشی مرگ مغزی را تأیید می‌کنند تا اطمینان از مرگ مغزی بودن فرد حاصل شود و اشتباهی در تشخیص رخ نداده باشد. بعد از تأیید این چهار پزشک متخصص، مرگ مغزی باید به تأیید نماینده و متخصص پزشکی قانونی برسد و اطمینان حاصل شود که خانواده فرد مرگ مغزی، برای اهدای اعضای بیمارشان تحت فشار نبوده‌اند. پس از احراز این شرایط، رضایت از خانواده‌فرد کسب و سپس اعضا به بیماران دیگر پیوند می‌شود.
در صورتی که فردی دچار مرگ مغزی شود و خانواده او اطلاعی از رضایت فرد درباره اهدای اعضایش نداشته‌باشند، تصمیم‌گیری خانواده برای رضایت‌دادن به اهدای عضو بسیار سخت می‌شود. طبق تحقیقات، حدود ۴۸ درصد از خانواده‌های افراد دچار مرگ مغزی که کارت اهدای عضو ندارند، به برداشت اعضای قابل‌پیوند رضایت می‌دهند و بنابراین نداشتن کارت اهدای عضو، باعث بلاتکلیفی خانواده افراد دچار مرگ مغزی در چنین شرایط سختی می‌شود. در عین حال تقریباً نزدیک به ۱۰۰ درصد از خانواده مبتلایان مرگ مغزی که کارت اهدای عضو دارند، رضایت به انجام این کار می‌دهند.