رئیس کل سازمان نظام پرستاری گفت: هم اکنون متوسط اضافه کار پرستاران که بعضا هم اجباری است، ساعتی ۲۵ تا ۳۵ هزار تومان است و پیشنهاد ما به دولت، حداقل ۱۰۰ هزار تومان است تا رغبتی برای پرستاران ایجاد کند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، برنامه تلویزیونی صف اول شبکه خبر، دوشنبه ۱۴ آبان با حضور احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری کشور به بررسی آخرین وضعیت رسیدگی به معوقات و مطالبات پرستاران پرداخت. مشروح این برنامه را در زیر می خوانید:
سؤال: اگر بخواهید یک تعریف خلاصه از حال و روز پرستارها داشته باشید، بفرمایید؟
نجاتیان: پرستارها این روزها منتظر هستند، منتظر شنیدن اخبار و قولهایی که در چند ماه گذشته مسئولین کشور به آنها داده اند، هستند. امیدوارند که شرایط سخت کاری شان یک مقداری بهتر شود و بتوانند با خیال راحتتر و با توان بیشتری خدمت کنند.
سؤال: مثلاً در چه اوضاعی؟
نجاتیان: دغدغهها فراوان است، مشکلات زیادی در حوزه پرستاری داریم. ولی چیزی که امیدواریم حداقل تا روز پرستار خبر آن را مسئولین بدهند، ازجمله بحث استخدام پرستاران است و موضوع خیلی نگران کننده اضافه کاری که همکاران ما دارند با قیمتهای بسیار پایین دارند ارائه میدهند و در حوزه پرداخت معوقات، که انشاالله این اخبار را مسئولین بتوانند زودتر به همکاران ما برسانند.
سؤال: با همین موضوعات روز، با بودجه ۱۴۰۴ شروع کنیم. قرار شد که در بودجه ۱۴۰۴ اصلاح فرمول اضافه کار پرستارها را داشته باشیم، درست است؟
نجاتیان: این خیلی الان در بودجه مطرح نیست، بیشتر موضوعی که الان داریم یک تفاوت دیدگاه کارشناسی بین سازمان وزارت بهداشت و سازمان اداری استخدامی و سازمان برنامه است. ما با وزارت بهداشت براساس شرایط روز یک فرمولی تهیه کرده ایم که این عددی که الان متوسط ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان است، این را به یک عدد معقولی برسانیم.
سؤال: منظورتان ساعت اضافه کاری است؟
نجاتیان: بله. به عددی برسد که جذابیت داشته باشد.
سؤال: مثلاً چقدر؟
نجاتیان: یک نکتهای عرض کنم، اینکه ما تنزل دادن درخواستهای پرستاران به اضافه کار، یک مقداری شرایط ما را سخت کرده است. موضوعات خیلی ریشه ایتر مثل کمبود پرستار داریم که این کمبود پرستار به سرانه جمعیت یا تخت، ما از تخت استفاده میکنیم که در کشورهای منطقه اعداد مختلفی است، ولی در متوسط جهانی ۲ و نیم تا ۳ پرستار به ازای تخت داریم. در کشور ما آن عددی پیش بینی شد برای اینکه بتوانیم خدمات مناسبی به مردم بدهیم، ۱ و ۸ دهم پرستار به تخت است ولی آن چیزی که امروز داریم، ۹ دهم پرستار به تخت است. یعنی ما نصف استاندارد ملی خودمان یا یک چهارم استاندارد جهانی پرستار داریم. این فشار کاری زیادی را به همکاران ما تحمیل میکند، از آن طرف کیفیت مراقبتها تحت تأثیر قرار میگیرد. به تبع این ما مجبور هستیم اضافه کار بدهیم، ما در هیچ جای دنیا، بعضی از کشورها اصلاً برای رشتههایی مثل پرستاری اضافه کار ممنوع است که پرستار بتواند در آن ساعت کاری اش با کیفیت و با انرژی خدمت بدهد. ما در ایران به دلیل کمبودی که داریم بخشی از این کمبود از طریق اضافه کار دارد جبران میشود.
سؤال: یعنی فرد پرستار مجبور به اضافه کار میشود؟
نجاتیان: اضافه کار اجباری داریم، بعضی از وقتها ۷۰ ساعت، ۸۰ ساعت به طور متوسط.
سؤال: که مطابق آن هم آن مبلغی که باید دریافت کنند، دریافت نمیکنند؟
نجاتیان: بله بسیار پایین است.
سؤال: الان در بودجه ۱۴۰۴ آیا در این خصوص تدبیر خاص یا تصمیم خاصی که بتوانند بودجه پرستارهای عزیز را افزایش بدهند است؟
نجاتیان: الان مرحله اول به مجلس رفته است، در این مرحله چیزی نوشته نشده است.
سؤال: پیگیری کرده اید؟
نجاتیان: بله. البته هنوز در کلیات بودجه وارد جزئیات نشده اند. موضوع الان این است که عددی که مورد توافق پرستاران، وزارت بهداشت است، توسط سازمان برنامه مورد تأیید قرار بگیرد. موضوع مهمتر این است که درحال حاضر منبع پرداخت اضافه کار از درآمدهای اختصاصی بیمارستانها است که بسیار پایین است و کفاف این موضوع را نمیکند. این موضوع باعث شده است که ما با تأخیرهایی در پرداخت هم مواجه باشیم.
سؤال: یعنی منظورتان این است که باید برویم از بودجههای جای دیگر و بودجههای عمومی تأمین کنیم؟
نجاتیان: این دقیقاً نیرویی است که باید دولت برای بیمارستان تأمین میکرده است که نیرو تأمین نشده است و به جای آن اضافه کار داریم میدهیم، قطعاً این هزینه باید از منابع عمومی پرداخت شود.
سؤال: در واقع بار آن روی دوش بخش خصوصی افتاده است؟
نجاتیان: نه بخش درآمدهای بیمارستان، ببینید ما در بیمارستانهای دولتی عمدتاً دو منبع داریم، یک منابع عمومی و یکی درآمدهای اختصاصی. الان این موضوع رفاهیات پرستاران و حقوق پرستاران شرکتی از درآمد اختصاصی است. درخواست ما این بوده است که این منابع از منابع عمومی تأمین شود.
سؤال: این درخواست را پیگیری کرده اید؟
نجاتیان: هنوز در مذاکره هستیم، پیش بینی بودجه اش برای شش ماهه امسال شده است و برای سال آینده عدد آن به سازمان برنامه از طریق وزارت بهداشت اعلام شده است ولی اینکه آیا در لایحه بودجه و جزئیات بودجه چنین چیزی آمده است، ما اطلاعی نداریم.
سؤال: یعنی هنوز لایحه را مرور نکرده اید؟
نجاتیان: هنوز منتشر نشده است ولی درخواست آن را میدانم، وزارت بهداشت به سازمان برنامه داده است.
سؤال: بحث استخدام پرستاران، همان تکالیف قانونی که در سالهای گذشته بود، حتی من خاطرم است وزارت بهداشت سال گذشته اعلام کرد که ما برای ۷۵ هزار مجوز استخدامی، برای همه گروه ها، مجوز آن را از سازمان اداری استخدامی اخذ کرده ایم، اما نشد آنچه که باید میشد.
نجاتیان: نه متأسفانه.
سؤال: بحث بودجه را که مطرح کردم از این منظر بود که با توجه به آن تجربه ناخوشایند دوره گذشته، چه اقداماتی کرده اید که بتوانید در این دوره حداقل محقق شود. دوم اینکه روی بحث استخدام ها، بفرمایید آن ۷۵ هزار تا اصلاً به کجا رسید؟
نجاتیان: ۷۵ هزار تا که عملاً محقق نشد.
سؤال: چقدر آن محقق شد؟
نجاتیان: آن چیزی که در پرستاری بود، ۹ هزار و ۳۰۰ در استخدامی که سال گذشته اتفاق افتاد، سهمیه حوزه پرستاری بود.
سؤال: یعنی چیزی حدود ۵ درصد؟
نجاتیان: البته ۷۵ هزار تا نبود. مجوزی که به وزارت بهداشت دادند، حدود ۲۵ هزار تا بود؛ که از این مقدار، حدود ۹ هزار و ۳۰۰ پرستار بود که متأسفانه همان هم به طور کامل جذب نشد. ما در شهرهایی مثل تهران مجوزهای جذب ما خالی بود، پرستارانی نبودند که بیایند با این شرایط بیایند حتی در تهران استخدام شوند. یا برخی از سهمیهها که دولت موظف است به برخی از گروهها این را اختصاص بدهد، پر نشد و آن ظرفیت استخدامی ما کامل محقق نشد، البته الان در مرحله تکمیل ظرفیت هستند. قولی هم که الان دادند، آخرین مذاکرات این بود که ۱۰ هزار مجوز پرستار را هم امسال سازمان اداری استخدامی به وزارت بهداشت بدهد که فکر کنم مراحل نهایی آن است و منتظر هستیم که توسط مقامات اعلام شود.
سؤال: یعنی سال گذشته، چیزی حول و هوش ۱۰ یا ۱۵ درصد عملیاتی شده است، الباقی آن مجوز که البته شما فرمودید که ۷۵ هزار تا هم نبوده است، ۲۵ هزار تا بوده است؟
نجاتیان: ۷۵ هزار تا اصلاً مجوز داده نشد، آن چیزی که ما دیدیم، حدود ۲۰ تا ۲۵ هزار تا بود که دقیقاً عدد پرستاری از این جذب، ۹ هزار و ۳۰۰ تا بود.
سؤال: در حوزههای دیگر به جز پرستاری؟
نجاتیان: در وزارت بهداشت کمبودها زیاد است. در حوزه بهداشت ما خیلی کمبود داریم. الان سیاست کشور به توسعه مراقبتهای اولیه در سطح جامعه است، نیاز به نیروهای بهداشتی در جامعه فراوان است. ولی آن چیزی که خیلی به چشم میآید، کمبود در بیمارستانها است که خدمات حادی را دارند به بیماران میدهند که امیدواریم امسال بتوانیم. ولی فقط دادن مجوز الان کفایت نمیکند، ما در بعضی از شهرهای بزرگ اصلاً رغبتی برای استخدام وجود ندارد، یعنی ظرفیتهای ما خالی میماند. حتماً باید به این فکر کنیم که چگونه این جذابیتها را افزایش بدهیم، ازجمله مسکن. ما در شهر بزرگی مثل تهران یک پرستار اگر بخواهد بیاید با مثلاً ۱۵ تا ۲۰ تومان مجموع درآمدهایش، باید بیشتر این را هزینه مسکن بدهد.
سؤال: با این چیزهایی که شما در حوزه جذب و سرانه پرستار و بحث آن میزان حقوق و اضافه کار و اینها مطرح کردید، طبیعتاً جذابیتی نمیماند. یعنی الان اگر آن قضیه سهمیه جذب حل شود، باز به فرموده شما جذابیتی وجود ندارد؟
نجاتیان: در شهرهای بزرگ قطعاً همین است. ولی در شهرهای کوچک مشکلی که ما داریم، عدم تعادل توزیع نیروی انسانی است. مثلاً ما در اردبیل به ازای هر مجوز استخدام، ۴۵ نفر ثبت نام کرده اند. چون آنجا به دلیل تعدد دانشکدههای پرستاری، بیکار داریم، ولی در تهران نداریم. این توزیع هم توزیع نامناسبی است، هم توزیع آموزشی ما و هم توزیع فرصتهای ما.
سؤال: فکر میکنید باید چه کار کنیم که هم جذابیت برای جذب و استخدام زیاد شود و هم اینکه این توازن برقرار شود؟
نجاتیان: این باید در سطح حاکمیت نظام سلامت به این نتیجه مهم برسیم که نیروهای درمانی و بخصوص پرستاران، نیروهای حیاتی برای نظام سلامت هستند. اگر به این دلیل برسیم که امروز این نشان داده شده است. ما امروز به دلیل کمبود مراقب و پرستار بخشهایی را ساخته ایم که در همین تهران هم وجود دارد که فاقد پرستار است و ما افتتاح اش نکرده ایم. میلیاردها تومان از بیت المال هزینه شده است، بیمارستان ساخته شده است، الان بلا استفاده مانده است.
سؤال: در بخش دولتی؟
نجاتیان: بله همین اطراف بگردید میتوانید ببینید. در شهرستانها که به وفور این را دیده ایم، بخشهایی که ساخته شده است ولی هنوز راه اندازی نشده است.
سؤال: یعنی ما الان بیمارستانی داریم که دولت هزینه کرده است، بودجه گذاشته است؟
نجاتیان: بخشهایی از بیمارستان. مثلاً در تهران بیمارستانهای بزرگی که در اواخر دولت قبل افتتاح شد، بروید، بعضی از بخشها هنوز به دلیل کمبود پرستار افتتاح نشده است. من در تبریز اورژانسی را دیدم که شاید بهترین امکانات و تجهیزات را داشتیم که به دلیل کمبود پرستار افتتاح اش نکرده اند. یا الان بخشهایی را رفته ام، تخت آی سی یو که بیمار بیرون از بخش است..
سؤال: این بخش دولتی است، در بخش خصوصی چطور، آنها نمیتوانند با افزایش حقوق یا دستمزد یا اضافه کار، آن جذابیتها را ایجاد کنند؟
نجاتیان: این یک رقابتی است. همین الان هم در بخش خصوصی این رقابت ایجاد شده است و اتفاق میافتد که بتوانند جذابیتهایی ایجاد کنند. ولی بالاخره در کشور ما بیش از ۷۰ درصد از خدمات بستری توسط دولت ارائه میشود. بعضی از مناطق است که بیمارستان زده اند، جذابیت مالی ندارد، قطعاً حاکمیتی باید آنجا بیمارستانی بزند و خدماتی را به مردم ارائه بدهد. آن بیمارستان نیاز به پرستار دارد، شاید بخش خصوصی نخواهد برود و در مناطق دورافتاده سرمایه گذاری کند؛ بنابراین عمده تلاش ما این است که در بخش دولتی که وظیفه حاکمیتی است، ما در مواقع بحران درست است که بخش خصوصی کمک میکند ولی این بخش دولتی است که بار اصلی بحرانها را در کرونا به دوش کشیدند؛ بنابراین ما باید در حوزه بستری بخش دولتی، زیرساخت هایمان را تقویت کنیم، ازجمله نیروی انسانی کافی و با انگیزه. ما الان هم در جذب مشکل داریم و هم در نگهداری آن، الان ما پرستارانی داریم که بعد از اینکه استخدام میشوند، بعد از دو ماه استعفاء میدهند. آماری که وزارت بهداشت اعلام کرده است، ترک خدمت پرستاران در سال گذشته، نگران کننده است. این نشان میدهد که باید برای جذابیتهای ماندگاری تلاشهایی کنیم و به فکر باشیم.
سؤال: خود شما بعنوان یک سازمان نظام صنفی در واقع، شما چه اقداماتی انجام داده اید تا بتوانید این جذابیت را ایجاد کنید؟
نجاتیان: ما نماینده پرستاران هستیم و از لحاظ قانونی پیگیری و مطالبه گری و حمایت طلبی وظیفه ما است. ما سعی کرده ایم در این سه چهار ماه گذشته، در بالاترین سطوح نشستهایی را بگذاریم، حتماً شواهدی را ارائه کرده ایم، شواهد علمی و خلاصههای سیاستی که به مقامات مختلف کشور رسانده ایم، این حساسیت را ایجاد کرده ایم که بالاخره این موضوع باید حل شود. ما درکنار وزارت بهداشت هستیم، حتماً درکنار حاکمیت که بتوانیم هدف همه ما در نهایت این است که خدمات خوبی به مردم برسد. یعنی ما اگر امروز از کمبود پرستار صحبت میکنیم، یا جذابیتهای شغلی، هدف این است که کیفیت مراقبتها بالا برود و مردم راضی باشند.
سؤال: الان شما بعنوان رئیس کل سازمان نظام پرستاری، در سازمان شما هم طبیعتاً پرستارها و همکاران شما چشم امیدشان به شما است که بتوانید در حوزههای مختلف از حق و حقوق آنها دفاع کنید، پیگیری کنید. در سالهای گذشته هم همین روال بوده است، فقط مختص دوره مدیریت حضرتعالی نیست. فکر میکنید چرا نتوانسته اید آنطور که باید این دغدغه و نیازهای پرستاران را عملیاتی کنید؟
نجاتیان: ببینید من الان دیگر سی امین سالی است که در حوزه پرستاری فعالیت میکنم که ۲۰ سال آن را از ابتدای سازمان نظام پرستاری بوده ام. اسنادی داریم که در سال ۸۳ همین مشکلاتی که امروز در پرستاری وجود داشت، کمبود، نگرانیها و تفاوت درآمدهای بسیار پایینی که نسبت به بقیه اقشار بود، در پرستاری وجود داشته است. تلاشهای مقطعی انجام شده است، یعنی در آن مقطع رئیس جمهور وقت، ۲۰ میلیارد تومان پول گذاشتند که حقوق پرستاران تأمین شود، آن زمان ۲۰ میلیارد خیلی بود. این حرکات کوتاه مدت اتفاق افتاد، ما در این چند سال، چندین قانون، قانون ارتقای بهره وری برای کاهش ساعت کار، نظم بخشیدن به ساعت کار، افزایش جذابیتهای شیفت شب و روز، قانون تعرفه گذاری تصویب شد.
سؤال: حتماً اقداماتی انجام شده است، اما چرا به آن نتیجه نرسیده است. ببینید الان شما شرایط کشورهای دیگری را مثلاً مثل استرالیا، کانادا را که بررسی کنید، میبینید که سازمانهای نظام صنفی یا اتحادیه پرستاری آنها با قوانینی که وجود دارد، قدرت چانه زنی بالایی در مقابل دولت دارند. میخواهم بدانم که آیا سازمان نظام پرستاری ما با یک خلأ قانونی روبرو است که نمیتواند حق و حقوق پرستاران را آنطور که باید از دولت، مطالبه کند؟
نجاتیان: نکته خوبی فرمودید. ما در حوزه مطالبه گری و حمایت طلبی، به نظر من خوب کار کرده ایم. این سه چهار قانونی که الان در مجلس تصویب شده است، حاصل کار نظام پرستاری بوده است. ولی در حوزه اجرا ما قدرتی بر نظارت بر اجرا نداریم، بالاخره ما به مجلس و دولت میگوییم که این قانون تعرفه گذاری که قرار بود تعادل کارانه بین گروههای مختلف ایجاد کند، قانون بهره وری که قرار بود ساعت پرستاران را کم کند، امروز در بخش خصوصی اصلاً این قانون و تعرفه گذاری در بخش خصوصی اجرا نمیشود. قدرت ما این است که بگوییم یک خلأ قانونی هم که داریم، ما در نظام پرستاری وظیفه قانونی و مشخص و قدرت اجرایی نداریم. یعنی شما برخلاف نظام پزشکی که در شوراهای اصلی سیاستگذاری حضور رسمی دارند. الان ما تعرفه گذاری خدمات پرستاری داریم ولی در شورای عالی بیمه نمایندهای نداریم که آنجا پیگیری کند، نامه میگذاریم، صحبت میکنیم، لابی میکنیم.
سؤال: پس این یکی از همان خلأها است؟
نجاتیان: بله ما حتماً اگر بخواهیم مشکلات حل شود، نمایندگان پرستاران باید در نهادهای قانونی به طور رسمی و با حق رأی حضور داشته باشند که یک نمونه آن شورای عالی بیمه است.
سؤال: تا الان پیگیری کرده اید؟
نجاتیان: درخواست کرده ایم در یک دولت پیشنهاد هم به مجلس دادند که این جایگاهی ایجاد شود، اختصاصاً در شورای عالی بیمه، هنوز اتفاقی نیفتاده است، چون باید در مجلس تصویب شود. یک پیشنهادی هم اخیراً به کمیته پرستاری مجلس داده ایم، اصلاح قانون نظام پرستاری. مثلاً در حوزه آموزش، الان نگرانیهای جدی ما در حوزه آموزش پرستاری داریم. کیفیت برخی از دانشکدههای پرستاری ما مناسب نیست، قانون هم به ما گفته است که باید همکاری کنیم در پیاده سازی استانداردها ولی همکاری، نه گفته است اختیاری نداده ایم. ولی از آن طرف همکاران نظام پزشکی ما در شوراهای تخصصی که تصمیم گیری میکنند، حضور دارند و نظرات شان را در حوزه پزشکی میگویند.
سؤال: پس شما معتقد هستید آن اقداماتی که ضرورت داشته است، لازم بوده است، سازمان نظام پرستاری انجام داده است، اما یکسری از خلأهایی وجود دارد که باید برطرف شود تا این مطالباتی که پیگیری میکنید، محقق شود، درست است؟
نجاتیان: عمدتاً در حوزه اجرا و نظارت بر اجرای قوانین است.
سؤال: الان شورای عالی نظام پرستاری داریم؟
نجاتیان: بله.
سؤال: آنجا نماینده دولت، نمایندگان مجلس، دستگاههای مختلفی آنجا حضور دارند که از نزدیک در جلسات شما هستند و یک شورای عالی را تشکیل داده اید. این شورا جوابگوی آن چیزی که شما میخواهید نیست؟
نجاتیان: شورای عالی ما ۳۰ است، ۲۵ نفر انتخابی مستقیم جامعه پرستاری است با مکانیزمی که انجام میشود، ۵ نفر نمایندگان دستگاهها هستند که نماینده نیروهای مسلح در آنجا حضور دارند، ۲ نفر نماینده وزارت بهداشت و نماینده مجلس. اینها در اینجا هستند، اینها منتقل کننده دغدغههای پرستاری به وزارت بهداشت و به مجلس هستند، در همه دورهها نماینده مجلس.
سؤال: یعنی در عمل شورا کاربردی نداشته است؟
نجاتیان: چرا داشته است.
سؤال: اگر بود که تا الان در این چند سال باید مطالبات و معوقات محقق میشد؟
نجاتیان: ببینید خیلیها محقق شده است، این نیست که بگوییم نشده است. چون ما با یک بخش عمدهای از مطالبات مواجه هستیم که چند دستگاهی است. ببینید این نیست که امروز نظام پرستاری بگوید اضافه کار..
سؤال: آیا به دستگاهی مربوط است که عضو شورا نیست؟
نجاتیان: بله. مثلاً امروز شاید مهمترین دستگاهی که در این حوزه تصمیم گیر است، سازمان برنامه و بودجه و سازمان اداری استخدامی است. نه ما آنجا نماینده داریم و نه آنها در سمت ما حضور دارند.
سؤال: چرا پیگیری نمیکنید تا این خلأ برطرف شود؟
نجاتیان: دستگاههای زیادی است، به نظر ما میرسد با همین ترکیب اگر مجموعه حاکمیت، سازمان نظام پرستاری را بعنوان یک نهادی بدانند که دغدغه بهبود و معیشت پرستاران و بهبود وضعیت ارائه خدمات دارد، آنها میتوانند کمک کنند. در بعضی از دوره ها، دولتهای مختلفی این دیدگاه را داشته اند. بعضی از جاها از وزارت بهداشت ما دور شده ایم، از سازمان ها، تقابل ایجاد شده است. ولی به نظر میرسد که اگر این درک مشترک ما امروز این را در سطح وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری میبینیم.
سؤال: راجع به مطالبات صحبت کردیم، یک مقداری راجع به معوقات صحبت کنیم. اول یک تأیید یا تکذیب بگیریم راجع به خبری که آمده بود مبنی بر اینکه قرار است اضافه کاری پرستاران عزیز دو سه برابر افزایش پیدا کند که از سوی دولت چند وقت اخیر مطرح شده بود، آیا این صحت دارد؟
نجاتیان: این پیشنهاد ما بوده است.
سؤال: فرمول این به چه صورت است؟
نجاتیان: اصل اضافه کار این است که شما اگر به اندازه ساعت موظفی اضافه کار بیایید باید یک حقوق بگیرید. اگر در ماه مثلاً ۱۵۰ ساعت باید موظفی کار کنید، اگر ۱۵۰ ساعت اضافه کار بیایید، یعنی باید دولت به شما یک حقوق پرداخت کند. البته در قانون کار این دو برابر است، چون اضافه کار ارزش اش بیشتر است، در خدمات کشوری این است. ولی امروز اگر یک پرستار ما ۱۵۰ ساعت که باید موظفی سرکار بیاید، اضافه کار بیاید، یک عددی ضربدر ۲۵ هزار تومان کنید، مثلاً حدود ۵ میلیون تومان میگیرد..
سؤال: الان ساعتی چقدر است؟
نجاتیان: متوسط ۲۵ تا ۳۵ هزار تومان.
سؤال: با فرمول شما قرار است چقدر باشد؟
نجاتیان: پیشنهاد ما این است که حداقل باید به ۱۰۰ هزار تومان به صورت متوسط برسد تا جذابیت ایجاد کند و بتواند رغبت ایجاد کند تا پرستاران بیایند و اضافه کار بمانند.
سؤال: تا الان پیگیریهایی شده است؟
نجاتیان: فرمول آن از طریق وزارت بهداشت به سازمان اداری و استخدامی و هیأت دولت ارجاع شده است باضافه آن بودجهای که برای اجرای این قانون لازم است، اعمال شده است. ظاهراً در سازمان برنامه یک اصلاحاتی روی این فرمول قرار است اعمال شود که ما بارها گفته ایم کمتر از این اصلاً قابل قبول نیست، حتماً باید این عدد حداقل تأمین شود که بتوانیم نیروی کافی را برای بیمارستانها جذب کنیم.
سؤال: اینجا یکی از جاهایی است که حضور شما لازم است، یعنی جاهایی که داریم سیاستگذاری میکنیم و تصمیم میگیریم. شما فرمودید که سازمان نظام پرستاری هیچ نمایندهای ندارد؟
نجاتیان: در آنجا نداریم. ما کار کارشناسی را کرده ایم، نامه رسمی توسط وزیر با همکاری وزارت بهداشت آماده کرده ایم. ولی بعد از آن یک جلسهای در سازمان برنامه داشتیم که خیلی نظر ما را مورد قبول نداشتند و تصمیمات خودشان را گرفتند.
سؤال: معوقات پرستاران چه خبر، گویا در برخی از دانشگاهها حتی مثلاً دو سه ماه ما در گزارشها داشتیم که عقب افتاده است، آیا آماری دارید؟
نجاتیان: خیلی بیشتر است، دو سه ماه عدد خوبی است، آرزوی ما این است که به دو سه ماه برسیم. البته حقوق مثل همیشه به موقع پرداخته میشود، آن چیزی که معوقات داریم در حوزه اضافه کار و کارانه است.
سؤال: آمار دارید به تفکیک بیمهها به چه صورتی معوقات شامل چه کسانی میشود و حدوداً چه تعداد پرستار ما داریم که الان معوقات دارند و طلب دارند؟
نجاتیان: جامعه پرستاری ما حدود ۱۶۰ هزار نفر در بخش دولتی هستند.
سؤال: در بخش خصوصی چطور؟
نجاتیان: در بخش خصوصی فکر میکنم جمعاً حدود ۲۰۰ هزار نفر باید باشد.
سؤال: یعنی ما کلاً ۲۰۰ هزار نفر پرستار داریم؟
نجاتیان: جامعه پرستاری، پرستار صرف که منظور کارشناس پرستاری است حدود ۱۳۰ هزار نفر، آن عددی که آخرین آماری که ما داریم معوقات کارانه حدود هفت ماه است که کارانه ندادند.
سوال: عدد آن را هم میدانید:
نجاتیان: متوسط، چون مربوط به سال گذشته است فکر کنم هر ماهی سه چهار میلیون تومان، چهارمیلیون برای سال گذشته است، امسال عدد یک مقدار بیشتر است.
سوال: میخواهم بدانم آن هفت ماه معوقه جمعش حدودی چقدر است؟
نجاتیان: نمیدانم، میشود ضرب کرد، مثلا متوسط سه چهار ...
سوال: حدودا نمیدانید؟
نجاتیان: شاید پیش بینی این بود که هر ماه فکر کنم دو و نیم همت میشد، البته ما در حوزه کارانه ...
سوال: یعنی چیزی حدود ۱۷ همت ما الان بدهی به پرستاران مان داریم.
نجاتیان: البته، ما در حوزه کارانه به روز بودن، چون اسناد باید تایید شود و به بیمه برود معمولا دوماه سه ماه را به روز میگوییم.
سوال: ما دو ماه را میپذیریم پس شما الان ۵ ماه عقب هستید.
نجاتیان: حتما، ۵ ماه، در برخی از شهرستانها من امروز زنجان بودم، ۱۲ ماه این عدد عقب هست، که عدد قابل قبولی نیست البته این را هم خدمت شما عرض کنم در ابتدای دولت چهاردهم این عدد ۹ ماه بود که در این دو سه ماه هم دو ماه معوقات پرداخت شد هم به روز یعنی هر ماه هم پرداخت شد ولی ...
سوال: ولی نیاز داریم هنوز ۵ ماه دیگر پرداخت کنیم که برسیم به آن حداقل دوماه که بگذاریم بر روی ارسال اسناد و تایید مدارک و اینها
نجاتیان: بله، البته میگویم این متوسط است بعضی دانشگاهها من امروز بودم ۱۲ ماه، بعضی دانشگاهها مثلا تیر و مرداد امسال را هم دارند پرداخت میکنند.
سوال: البته باید تاکید کنیم منظور از ۱۲ ماه معوقه حقوق نیست بحث اضافه کارها و کارانه است که البته همین هم درست نیست و باید حداقل دو ماه فاصله بین آن باشد. میتوانید بگویید کدام استانها و دانشگاهها وضعیت مناسب تری دارند؟
نجاتیان: دانشگاههایی که وضع مالی شان بهتر است.
سوال: کف و سقف معوقات مثلا دو ماه است تا ده ماه دوازده ماه ..
نجاتیان: عموما دانشگاههای مستقر در تهران، چون درآمدهای متنوعی دارد بیمارستانها و توان مالی دارد که قبل از این که بیمه به آن پرداخت کند از منابع دیگر پرداخت بکند الان در دانشگاههای تهران فکر کنم عدد ۴ ماه و اینها باشد، ولی هر چقدر که از تهران دور میشویم بعضی استانها، واقعا ۱۲ ماه ۱۳ ماه عقب هستند، چون دانشگاههای کوچکی هستند درآمد بیمارستان کفاف نمیکند و بعضی وقتها مجبورند متاسفانه این درآمدی که از تعرفه پرستاری هست را هزینههای دیگرشان بکنند و این باعث شده که این معوقات اتفاق بیفتد.
سوال: ما چند روز پیش بود خدمت نماینده بیمه سلامت بودیم چیزی که مطرح کردند این بود که ما کل مطالبات سال ۱۴۰۲ را پرداخت کردیم مطالبات امسال را هم سه ماه اولش را پرداخت کردیم تایید میکنید؟
نجاتیان: بله، آن چیزی که ما شنیدیم از بیمارستانها این بود که البته من، چون آقای دکتر ناصحی صحبت کردند آن زمان، به من فروردین و اردیبهشت را گفتند پرداخت کردند و بعد از آن را من دیگر اطلاع ندارم.
سوال: روی بحث پرداخت هم که معتقدید بعضی از پرداختها برود از بودجه عمومی انجام بشود که بتواند این مشکل را حل کند، میخواهم از منظر راهکار صحبت بکنیم.
نجاتیان: از لحاظ تامین مالی نظام سلامت ما یک ناترازی شدیدی در حوزه مدیریت بیمارستانهای دولتی داریم الان دولت هزینه نیروهای شرکتی، هزینههایی مثل رفاهیات پرسنل، اضافه کار را اجبار کرده که از درآمدهای اختصاصی اتفاق بیفتد و درآمدهای اختصاصی همواره نسبت به هزینهها عقب هستند و شما ببینید دولت سال گذشته دستورالعمل رفاهیات را اعلام کرد خیلی از ادارات از منابع عمومی پرداخت کردند مثلا روز پرستار، روز پدر، روز مادر، د رحوزه نظام سلامت و وزارت بهداشت این منبع تامین نشد و اجرا شد یا بحثی سال گذشته تحت عنوان فوق العاده خاص آمد که این هم از درخواستهای جدی ما است که برای بودجه سال آینده به آن توجه شود که این میرفت در پایه حقوقی قرار میگرفت و سطح کلی حقوق و دستمزد پرستاران و کادر درمان را افزایش میداد این شد تحت عنوان ترمیم حقوق خارج از حکم و از منابع اختصاصی، باز هم یک منبع ناپایداری که همین الان از خرداد که قرار بوده اجرا بشود تا همین امروز دو ماه بعضی از دانشگاهها یک ماه، بعضی جاها دو ماه پرداخت کردند.
سوال: خود شما به عنوان سازمان نظام پرستاری آیا طرح و ایدهای را پیگیری کردید که بتوانید حداقل ایجاد درآمد بکند یا بتواند کمک بکند حداقل به طرق مختلف این اسم آن را بگذاریم نوآوری در درآمدزایی که بتواند کمک کند به جبران آن معوقات و مطالبات و اینها؟
نجاتیان: تعرفه گذاری خودش باعث افزایش درآمد کلی بیمارستانها، چون این منبع قبلا نبود قبلا از کارانه پزشکی پرداخت میشد، تعرفه گذاری که نظام پرستاری پیگیری کرد یک منبعی به منابع بیمارستانی اضافه کرد و درآمدها را درآمد کلی و سطح درآمد بیمارستانی را افزایش داد ولی ما الان دنبال این هستیم که بحث مراقبت در منزل را در خارج از بیمارستان توسعه بدهیم، این یک نیاز جدی نظام سلامت هست.
سوال: یک بحثی بود راجع به دسترسی پرستاران به خدمات الکترونیکی، مثل امضای الکترونیک و اینها، یکی از موضوعاتی که در برنامه هفتم هم آمده بود بحث امضای الکترونیکی است که به سازمان نظام پرستاری اجازه داده شده که بستر این کار را برای پزشکان خود فراهم بکند، چرا شبیه این کار برای پرستاران انجام نمیشد؟
نجاتیان: سازمان نظام پزشکی منظور شما است.
سوال: بله
نجاتیان: این اتفاق افتاده و ما امروز.
سوال: یعنی شما هم اقدام کردید؟
نجاتیان: سال گذشته ما درخواست دادیم ولی در قانون برنامه نیامد، البته باز هم اجازه داده شده که وزارت بهداشت این امضا را از طریق، یعنی نظام پزشکی را صراحتا نام بردند ولی در حوزه نظام پرستاری نام نبردند ولی اجازه داده شده که از طریق دستگاهها این امضا انجام بشود ما با توسعه سلامت دیجیتال و پرونده الکترونیک حتما نیاز داریم که خدمات پرستاری در این جا ثبت بشود ما در بحث هوم کر که به آن خواهیم پرداخت نیازمند این هستیم که خدمات مان در آنجا ثبت بشود درخواست مان را هم اخیرا به وزارت بهداشت دادیم که این اختیار را به ما بدهند که ما بتوانیم ... ما الان ۲۸۰ هزار پرستار رسمی ثبت سازمان نظام پرستاری هستند، که برای اینها ما این کار را در بستر سازمان نظام پرستاری انجام بدهیم.
سوال: یک خبر دیگر هم داشتیم سیستمهای اچ آی اس بیمارستانی که بیمارستانها برای این که این پروندههای کاغذی جمع بشود پروندهها را به صورت الکترونیکی در اختیار پرستاران قرار بدهند به کجا رسید؟ عملیاتی شد؟
نجاتیان: اچ آی اس عملا پیاده شده در بیمارستانها در حوزههای مالی الان کامل پیاده شده، ما بعد از بحث تعرفه گذاری انتصاب هر بیمار به پرستار هم انجام میشود یعنی صبح به صبح الان هر شیفتی که شروع میشود در ابتدای هر شیفت هر بیمار در اچ آی اس به یک پرستار نسبت داده میشود داروهایش در آنجا تنظیم میشود ولی ما هنوز در ثبت دستور پزشک و گزارشهای پرستاری مشکل قانونی داریم و نتوانستیم این را انجام بدهیم.
سوال: چرا؟ یعنی منظورتان این است که این به صورت یک زنجیره به هم پیوسته باشد؟
نجاتیان: حتما، وقتی ما از اچ آی اس صحبت میکنیم، میگوییم دیگر ما کاغذی لازم نداریم غیر از دو سه تا مدرک مثل رضایتهایی که باید اثر انگشت باشد و اینها، ولی بقیه موارد اگر درون اچ آی اس باشد سرعت کار ما بالا میرود.
سوال: چقدر میتواند به راحتی خود پرستاران کمک کند.
نجاتیان: ما الان بخش عمده وظایف پرستاران نوشتن است، شما اگر در بیمارستانها بروید پرستار به جای این که بالای سر بیمار و بر بالین باشد مشغول نوشتن است، اچ آی اس این فرصت را میدهد که از قبل گزارشها آماده است میتوانید تعیین کنید نوع دارو را انتخاب بکنید زمان در بالین بیمار بودن را افزایش میدهد، میزان خطاهای ما را میتواند کاهش بدهد و کمک کند در تصمیم گیری ما، شما اگر گزارش اشتباهی بنویسید میتواند سیستم به شما بازخورد بدهد و ...
سوال: همین جوری سوال بپرسم، ما الان هر شبی که بخوابیم صبح بلند میشویم یک فناوری جدیدی مبتنی بر حوزههای مختلف و هوش مصنوعی و اینها را داریم میبینیم طبیعتا با این پیشرفتی که دارد در همه حوزهها انجام میشود، طبیعتا در حوزه سلامت هم ما شاهد رشد و توسعه فناوریها هستیم، سازمان نظام پرستاری حداقل میتوانیم بگوییم در بروز کردن پرستارها و آموزش شان حداقل دیگر وظیفهای دارد که باید به آن عمل بکند، چقدر تلاش کردید به این موضوع توجه کنید که پرستارهای کشور ما متناسب با رشد و توسعه علم و دانش و فناوری و اینها به روز بشوند و بتوانند خدمات را ارائه بدهند؟
نجاتیان: ما خوشبختانه خیلی هم به روز هستیم ما فردا صبح انشاالله اولین نمایشگاه تجهیزات مراقبتی را داریم در تهران افتتاح میکنیم، افتتاحیه آن فردا صبح است در کنار این ما مجموعه شرکتهای دانش بنیان پرستاری، شرکتهایی که در حوزه تجهیزات مراقبتی فعال هستند را دور هم آوردیم، رویدادهای علمی در کنار این دارد برگزار میشود ما دو تا رویداد بسیار مهم در حوزه سلامت دیجیتال داریم، در حوزه انفورماتیک پرستاری، رویدادهایی را داریم که ما این مفهوم را وارد حوزه پرستاری بکنیم، البته آن اصل و ریشه پرستاری قابل تعویض با تکنولوژی نیست آن مراقبت، همدردی و همدلی که با بیمار هست ولی حتما در حوزه مراقبتی استفاده از اینترنت اشیا، استفاده از هوش مصنوعی کاملا میتواند کمک کند و سرعت ما را بیشتر کند امروز بحث تله متری کنترل از راه دور بیمار کاملا با امکانات موجود در دسترس است.
سوال: یعنی میخواهید بگویید ما الان با آن میزان رشد و توسعه فناوری در جهان در حوزه سلامت عقب نیستیم.
نجاتیان: هنوز پیاده نشده ما از لحاظ تئوریک داریم ولی این که مثلا شما دستبندهایی بگذارید که بیمار را بتواند از راه دور کنترل بکند بیمار اگر جابجا بشود. هنوز این در سیستم ما پیاده سازی نشده، در حد مفهوم سازی است.
سوال: پیاده سازی نشده ولی مشکلی در دسترسی به آن نداریم یعنی آن ظرفیت و تخصص در داخل موجود است.
نجاتیان:، ما تکنولوژی آن را در ایران داریم هم تجهیزاتش را داریم هم دانش آن را داریم ولی باید پیاده سازی شود و از آن بهره برداری شود.
سوال: و پیش نیاز پیاده سازی؟
نجاتیان: آماده سازی ذهن مدیران هست، یک چیزی که مدیران مقاومت میکنند نسبت به اینها این است که همه چیز شفاف میشود، خود شفافیت پاسخگویی میآورد ما آن چیز یکه مثلا در اچ آی اس برداشت خود من این است که کامل پیاده سازی نشده چرا که پیاده سازی کامل آن باعث روشن شدن روش، عدم دستکاری در.
سوال: چرا الزام آور نیست؟ خلا قانونی داریم؟
نجاتیان: نه قوانین کاملا بر این تاکید کردند بر توسعه تکنولوژی اطلاعات
سوال: پس در نظارت و اینها مشکل داریم؟
نجاتیان: یک کم باید فکر مدیرانمان را به روز کنیم.
سوال: پس قاعدتا باید نظارت شود و مدیر ملزم به اجرا بشود.
نجاتیان: بله حتما این است
سوال: خدمات پرستاری در منزل که اخیرا هم من یک صحبتی و یک خبرهایی شنیدم که قرار است تحت پوشش بیمه قرار بگیرد اصلا خدمات پرستاری در منزل الان در چه حدی دارد در کشور ما اجرا میشود؟ منظورم سطح سراسری عرض میکنم در کل کشور؟
نجاتیان: از چند سال گذشته حرکت بسیار خوبی در حوزه توسعه مراقبت در منزل اتفاق افتاد و ما چارهای هم نداریم در آینده ما باید بخش عمدهای از خدمات ما در منزل ارائه بشود. افراد سالخورده بیمارانی که مزمن هستند و از مرحله حاد گذشته حتما باید در منزل مراقبت بشود در اهمیت این فکر کنم هیچکدام از ما نه سیاستگزاران، نه بیمه و نه رسانه هیچ کسی شکی ندارد ولی در چگونگی این مسئله الان هنوز انقلتهایی هست.
سوال: الان کجای مسیر ایستادیم چند درصد اجرا شده؟
نجاتیان: ما پایه اصلی را داریم ما الان البته همکار شما گفتند ۱۲۰۰ تا، آمار ما ۱۴۵۰ مرکز مجاز پرستاری در منزل هست که از وزارت بهداشت مجوز گرفته، عمده مشکل ما این است که دو تا موضوع هست عدم پوشش بیمهای خدمات، ما تعرفه هم داریم.
سوال: ما خدمات پرستاری در منزل از آن جامعهای که شما میدانید نیاز دارند، چند درصد الان دارد خدمات داده میشود؟
نجاتیان: اگر آنهایی که لازم دارند مراقبت و الان نمیگیرند، بررسی نکردم ولی فکر کنم حداقل ۲۰-۳۰ درصد اینهایی که الان در بیمارستانها دارند بستری میشوند قابل ارائه مراقبت در منزل هستند یعنی خیلی از بیماران ما یا این که زودتر میتوانند مرخص بشوند شما به محض این که عمل جراحی انجام دادید ...
سوال: منظور شما این است که اگر عملیاتی شود به نفع بخش درمان هم خواهد بود یعنی هزینهها را تا حد زیادی میتواند کاهش بدهد.
نجاتیان: شما راحت میتوانید ۲۰ درصد ظرفیت تختهای بیمارستانی تان را به بخش مراقبت در منزل منتقل بکنید.
سوال: و علت اصلی که تا الان به خوبی اجرا نشده؟
نجاتیان: چند تا موضوع است یکی این که ما بیمارستان محور هستیم همکار شما یکی از دوستان ما گفتند ما عادت کردیم خانوادهها میترسند بیمارشان رادر منزل، شاید فکر میکنند در بیمارستان بستری کردند یک عمل خوبی است.
سوال: علت اول فرهنگ سازی است
نجاتیان: بله فرهنگ است موضوع دیگر این است که ما مراکز غیرمجاز زیادی هم داریم که اینها دارند دخالت میکنند در مراقبت در منزل، اتفاقاتی میافتد که مردم را بعضی اوقات پشیمان میکند ما در کنار این ۱۴۰۰ مرکز ...
سوال: چرا نظارت نمیشود؟
نجاتیان:، چون خیلی وسیع است دستگاههای متفاوتی هستند الان برخی از مراکز از بهزیستی مجوز میگیرند برای این قضیه، بعضیها اداره ثبت فقط یک شرکتی ثبت میکنند و ارائه میدهند.
سوال: همین جا خطاب به مخاطبان بفرمایید کسی که میخواهد خدمات پرستاری در منزل بگیرد به چه مواردی دقت کند که دچار آن مشکلات نشود؟
نجاتیان: اول توصیه ما این است که اول از مراکزی که مجوز از وزارت بهداشت و دانشگاههای علوم پزشکی دارند.
سوال: فقط وزارت علوم، وزارت بهداشت و دانشگاه علوم پزشکی
نجاتیان: اینها مراکزی هستند که میتوانند خدمات تخصصی پرستاری در منزل بدهند.
سوال: برای این کار آموزش دیدند.
نجاتیان: آموزش دیدند و تحت نظارت هستند و نکته دوم در رابطه با مردم که استفاده بکنند بحث بیمه را میخواستم عرض بکنم، پس بحث نظارت و خدمات غیرمجازی که الان ما مواجهیم مردم باید بدانند این فردی که دارد داخل خانه شان میآید پرستار است آیا این پرستار جایی ثبت شده؟ اطلاعات آن موجود هست؟
سوال: چطور استعلام بگیرند و چطور مطمئن بشوند؟
نجاتیان: اول این که لیست این مراکز در دانشگاهها هست به زودی سازمان نظام پرستاری هم این امکان را در اختیار عامه مردم قرار خواهد داد.
سوال: الان من فردا میخواهم یک پرستار بگیرم برای مراقبت از یکی از عزیزانم.
نجاتیان: شما به دانشگاه علوم پزشکی مربوطه تان مراجعه میکنید، آنجا لیست مراکز مجاز و تلفن هایشان هست، میتوانید زنگ بزنید و از آنها درخواست پرستار کنید.
سوال: و شخصی که آنها اعزام بکنند طبیعتا میتواند مورد تایید باشد.
نجاتیان: بله باید این طور باشد ولی ما هم داریم این سرویس را فراهم میکنیم که اگر کسی گفت من پرستار هستم با استعلام کد ملی او بتوانید از اصالت پرستار بودن او مطمئن شوید.
سوال: چقدر از ظرفیت بخش خصوصی استفاده کردید در این حوزه در خدمات پرستاری در منزل؟
نجاتیان: اصلا همه آن بخش خصوصی است این مراقبت در منزل اصلا بخش دولتی ما نداریم تمام بخش خصوصی هستند که دارند این کار را انجام میدهند.
سوال: از وزارت بهداشت مجوز میگیرند خدمات میدهند؟
نجاتیان: بله، مجوز میگیرند با سرمایه خودشان، موضوع مهم در این جا پوشش بیمهای است از لحاظ هزینه مراقبت در منزل حدود یک سوم بستری هزینه دارد، ولی، چون مردم الان دارند تمام هزینه را خودشان میدهند، پرداخت از جیب مردم الان افزایش پیدا کرده در این حوزه، اگر پوشش بیمهای به جای این که پوشش تخت بیمارستانی بدهیم در منزل انجام بدهیم ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش هزینههای نظام سلامت این جا اتفاق میافتد.
سوال: چرا سالها تحت پوشش بیمه قرار نگرفته؟
نجاتیان: شاید بیمه توجه نکرده علیرغم این که ما در سیاستهای کلی سلامت که رهبری انقلاب تصویب کردند به صراحت پوشش بیمهای همه مراقبتهای سلامت آمده است.
سوال: فکر میکنید خلا اصلی کجاست؟
نجاتیان: بیمهها هنوز یک کم نگران خدمات القایی هستند واقعیت این است که نظارت ما هم در منازل ضعیف است، وزارت بهداشت فقط یک مجوز کار به یک دفتر میدهد ولی این که این پرستار داخل منزل چه نوع خدماتی و با چه کیفیتی ارائه میدهد ما برای کنترل آن مکانیسمی در حال حاضر نداریم، پیشنهاد ما این بوده به چندین نهاد هم دادیم که یا اتحادیه مربوطه این مراکز ایجاد بشود بر خودشان نظارت بکنند یا سازمان نظام پرستاری به نمایندگی از حاکمیت این نظارت را انجام بدهد ما آماده ایم برای این قضیه، به نظر میرسد ما الان پیشنهادی هم به وزارت بهداشت دادیم این که شما در سیستم نظام ارجاع که امروز خیلی دیگر موضوع اصلی است، وقتی که فردی به پزشک عمومی مراجعه میکند ایشان هم میتواند این فرد را به متخصص ارجاع بدهد هم به بیمارستان و هم ما پیشنهاد کردیم به مراقبت در منزل، یعنی این بیاید در نظام ارجاع شبکه قرار بگیرد، مراقبت درمنزل.
سوال: وقتی شما دارید از معوقات ۱۲ ماهه و اینها صحبت میکنید بحث اضافه کاری با آن نرخ بسیار پایین صحبت میکنید شاید من بخواهم راجع به فوق العاده خاص صحبت بکنم یک مقداری دور از ذهن باشد، اما بهرحال سوال است الان پرستاران ما فوق العاده خاص میگیرند؟
نجاتیان: نه خیر
سوال: چرا؟
نجاتیان: سال گذشته یک تلاشی شد در بودجه ۱۴۰۳ این فوق العاده خاص قرار بود برای چند تا دستگاه الان بعضی از دستگاهها دارند این را پرداخت میکنند.
سوال: مثل؟
نجاتیان: اسامی مختلفی دارند، پیشنهاد ما این بود برای وزارت بهداشت هم این پیشنهاد بیاید، در بودجه هم نشست، مصوب مجلس هم گرفت ولی در تایید شورای نگهبان این موضوع مورد تایید قرار نگرفت.
سوال: چرا؟ اصل بحث بودجه و اینها؟
نجاتیان: نه، پیشنهاد خود دولت بود.
سوال: پس چرا؟
نجاتیان: به دلیل ظاهرا عدالت بین بخشی و یک چنین چیزی که باید خود عزیزان شورای نگهبان این را مطرح بکنند، در نهایت تبدیل شد به ترمیم حقوق که آن نیست، امسال تلاش مان این است که دوباره این را احیا بکنیم، پیگیری بکنیم در بودجه بنشیند.
سوال: حالا که داریم راجع به دغدغهها و مطالبات پرستاران صحبت میکنیم یک یادی هم بکنیم از پرستارانی که واقعا در دوران کرونا زحمت کشیدند و بعد به هر علتی نمیخواهیم راجع به آن صحبت بکنیم کنار گذاشتند، تکلیف این عزیزان چیست؟
نجاتیان: این دغدغهای است که ما خیلی نگران آن هستیم و به حق هم هست، ما در زمانی که نیاز داشت کشور مردم مانده بودند، تختهای بیمارستانی، ما خواهش کردیم از پرستاران کسانی که طرح شان تمام شده بود، در خانه نشسته بودند، نمیخواستند کار کنند گفتیم بیایید قرارداد ۸۹ روزه با شما میبندیم کار کنید، باور میکنید الان بعضی هایشان با همان قراردادهای ۸۹ روزه الان دارند کار میکنند یعنی هر سه ماه قراردادشان تمدید میشود یا یک عدهای طرح شان تمام شد خانه نشین شدند، این خیلی صحنه بدی است همیشه هم به ما دارند میگویند و ما نگرانیم که در آینده اگر خدایی نکرده در کشور اتفاقی بیفتد و باز درخواست بکنیم که بیایید در صحنه باشید، دیگر کسی تمایل نداشته باشد بیاید، امیدواریم در بودجه امسال ...
سوال: پیگیری کردید؟ به نتیجهای رسیدید که حالا از بودجه تامین شود یا بحث معوقات یک بخشی هم برای این عزیزان باشد.
نجاتیان: راهکار این فقط مجلس است یعنی مجلس باید این مجوز را، مثل برخی از خانوادههای ایثارگری که مجلس این اجازه را دادند.
سوال: با کمیسیون و سلامت و بهداشت مجلس جلسه گذاشتید؟ پیگیری کردید؟ نتیجه؟
نجاتیان: بله، کمیته پرستاری مجلس تشکیل شده الان، قرار شده که این دو سه مورد را ببرند در بودجه امسال قرار بدهند که انشاالله بزودی این کار انجام شود.
برآیند صحبت حضور نمایندگان دستگاههای مختلف در شورای عالی نظام پرستاری حضور نمایندگان سازمان نظام پرستاری در دستگاههای سیاستگزار و تصمیم گیر، آن خلاءهای قانونی و، اما مهمتر از همه آن تغییر نگاه مدیریتی که آقای دکتر نجاتیان به آن اشاره کردند، امیدواریم پرستاران عزیز، پرستارانی که به گردن همه ما در این کشور حق دارند آنچه که در این برنامه مطرح شد یک ادای دینی باشد و تا آنجایی که دغدغههای شما مطرح بوده ما توانسته باشیم این جا مطرح کرده باشیم.