مسعود نجاری کیوریتور هنری گفت: اعتماد گالری داران به کیوریتورها منجر به تعریف پروژههای هنری ناب میشود که در نتیجه چرخه درآمد گالری را حفظ و حتی بیشتر میکند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، اگر علاقهمند هنرهای تجسمی باشید و اخبار نمایشگاههای هنری در نگارخانهها را دنبال کنید، احتمالا بارها نام کیوریتور را در پوسترهای نمایشگاهها میبینید. در بیشتر پوسترها، در کنار معرفی هنرمندان، نام شخصی به عنوان کیوریتور هم ثبت است. منظور از این عنوان، شخصی است که محور و هدف واحد برای نمایشگاه تعریف میکند و آثار را براساس معیارهای خوانش خود روی دیوار میبرد.
یکی از این افراد که با نام کیوریتور در دنیای هنر شناخته میشود، مسعود نجاریست. هنرمند نقاش که در کنار خلق اثر هنری، خوانشهای متفاوت از آثار هنرمندان را در نگارخانههای مختلف به نمایش گذاشته است.
او که اخیرا، نمایشگاه گردانی نمایشگاه «تصرف عدوانی» را بر عهده داشت، درباره پیشینه حرفه کیوریتوری گفت: هنر تجسمی نخستین بار بواسطه تلاشهای مارکو گریگوریان ارائههای خوبی از کیوریت کردن یک ایده را به خود دیده است. البته به دلایل مختلف از جمله مسائل تاریخی، اجتماعی و سیاسی در زبان فارسی، معادل سازی برای برخی فعالیتها از جمله حرفه کیوریتوری به صورت درست انجام نشده و واژههای معادل نه تنها ارتباط نزدیک با این حرفه ندارند بلکه نتوانسته اند اهمیت و نوع و جنس این حرفه را هم بازگو کنند.
وی با بیان اینکه در سالهای اخیر افراد بسیار خلاقی وارد عرصه کیوریتوری شده اند، اظهار داشت: بسیاری از این افراد با کارشناسانی همکاری داشته اند که در دنیای هنر بسیار خبره هستند و سابقه کار با نهادهای هنری و هنرمندان شاخص دنیا در کارنامه آنها دیده میشود. این تعامل باعث شده که خلاقیتهای ذهنی، مهارتهای فیزیکی و روابط کیوریتورهای امروزی ارتقاء یابد و ایدههای خود را به مرحله اجرا و تجربه برسانند.
این نمایشگاه گردان درباره اعتماد گالریها به کیوریتورها گفت: در حال حاضر بسیاری از مراکز و اماکن هنری همچون گالریها به خاطر حفظ پیوندشان با مخاطب و بقاء در شبکه هنری، محافظه کارانه رفتار کار میکنند. در همین نقطه ممکن است یک کیوریتور با تعریف پروژه غیر متعارف ساختار شکنی کند، بنابراین ایجاد تعامل با گالری را به چالش میکشد. این در حالی است که برخی گالری داران با هوشمندی، با کیوریتور تعامل یا او را استخدام میکنند.
وی تاکید کرد: این مشارکت باعث میشود باورهای غلطی که درباره کیوریتورها بین برخی از گالری داران به وجود آمده و باعث بی اعتمادی آنها به کیوریتورها شده، از بین برود و این اعتماد منجر به تعریف پروژههای هنری ناب میشود که در نتیجه چرخه درآمد گالری هم حفظ و حتی بیشتر میشود.