نخستین اجلاس مجمع شهر‌های تاریخی کشور در خانه مشروطیت اصفهان برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، مرکز اصفهان ؛ در این اجلاس شهرداران ۳۰ شهر تاریخی کشور به منظور ایجاد بستری برای تبادل تجربیات و تقویت همکاری‌ها در زمینه حفاظت از بافت‌های تاریخی و ارتقای ظرفیت‌های فرهنگی و اقتصادی این شهر‌ها گرد هم آمدند.
مدیرعامل سازمان نوسازی و بهسازی اصفهان در این اجلاس، ایجاد شبکه بین‌شهری برای به اشتراک گذاری تجارب و راهکار‌های موثر در مواجهه با چالش‌های بافت‌های تاریخی را از اهداف مهم این رویداد ملی بیان کرد و گفت: این مجمع به ابتکار شهرداری اصفهان و با همراهی برخی از شهر‌های تاریخی سیاست‌گذاری و تنظیم شده است تا نقطه‌ای برای گردهم آمدن مدیران شهر‌های تاریخی در کشور باشد.
محمدعلی ایزدخواستی افزود: در شرایط کنونی، شهرداری‌ها در خط مقدم حفاظت از آثار تاریخی هستند و لازم است فرصتی فراهم شود که آنها از دانش و وحدت رویه‌ای در حفاظت از اماکن و بافت‌های تاریخی برخوردار شوند.
وی، شهر‌های تاریخی را گنجینه‌ای ارزشمند از میراث ملموس و ناملموس تاریخی بشر دانست و گفت: برای شهروندان خود نه تنها متضمن حفظ و استمرار هویت تاریخی هستند، بلکه ظرفیت‌های بسیاری را در حوزه‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی به ویژه در گستره گونه‌های مختلف گردشگری فراهم می‌کنند.
پیشنهاد تشکیل «مجمع شهر‌های تاریخی ایران» در راستای اجرای سیاست‌های کلی نظام در بخش شهرسازیابلاغی رهبر معظم انقلاب در سال ۱۳۸۹ و اساسنامه سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور، و قانون حمایت از مرمت و احیایبافت‌های تاریخی و فرهنگی در سال ۱۴۰۱ مصوب و دبیرخانه دائمی آن به شهرداری اصفهان واگذار و راه‌اندازی شد.
اصفهان از جمله شهر‌های ایران محسوب می‌شود که به لحاظ آثار، محوطه‌ها و ابنیه تاریخی غنی است؛ این خطه در سه دوره تاریخیمهم ایران یعنی آل بویه، سلجوقی و صفوی پایتخت ایران بود و در آن عمارت‌ها، باغ‌ها، مساجد و سایر اماکن عام المنفعه، چون پل‌ها وکاروانسرا‌ها شکل گرفت و به واقع هنر معماری در اصفهان در هر دوره‌ای روند تکوین، تغییر و تکامل خود را داشته تا اینکه در دوره‌صفویه معماری و تزیینات وابسته به آن به همراه سایر هنر‌ها به اوج و تارک کمال و جمال خود رسید.
این شهر که مرکز استان اصفهان است دارای آثار و میراث فرهنگی بیشماری همچون میدان امام اصفهان (نقش جهان)، کاخ چهلستون، مسجد جامع و پل‌های تاریخی است.