مدیر انرژی و کربن شرکت ملی گاز گفت: با انتشار گواهی‌های تأمین مالی طرح‌های بهینه‌سازی مصرف گاز، این امکان به وجود می‌آید که قبل از اجرای طرح، منابع مالی به سرمایه‌گذار برسد.
ساجد کاشفی مدیر انرژی و کربن شرکت ملی گاز در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، گفت: بازار بهینه سازی انرژی و محیط زیست به عنوان یک ابزار برای تأمین مالی طرح‌های بهینه سازی و بازپرداخت سرمایه گذاری‌های صورت گرفته طراحی شده، اما از زمان تشکیل آن اقدامات خاصی در این حوزه صورت نگرفته بود.
وی افزود: از زمانی که گواهی‌های صرفه جویی گاز در بورس پذیرفته شد و عرضه آن‌ها را در بورس آغاز کردیم، صنعت حاضر شد برای گازی که می‌خواهد در دوره اوج مصرف دریافت کند، بین دو تا سه برابر تعرفه رسمی هزینه بپردازد. صنعت این کار را انجام می‌دهد تا از محدودیت گازرسانی در زمستان فاصله بگیرد و این نشان می‌دهد که ارزش ذاتی گاز برای بخشی از صنایع به مراتب بالاتر از تعرفه‌های فعلی است.
کاشفی ادامه داد: زمانی که گاز با تعرفه ارزان در اختیار هر مصرف کننده‌ای قرار بگیرد، آن مصرف کننده با مقایسه هزینه اجرای طرح بهینه سازی و هزینه‌ای که بابت این انرژی می‌پردازد، به این نتیجه می‌رسد که اجرای طرح بهینه سازی صرفه اقتصادی ندارد.
وی تأکید کرد: با عرضه گواهی‌های صرفه جویی گاز در بازار انرژی و محیط زیست، سرمایه گذار به این نتیجه می‌رسد که از طریق این گواهی ها، سرمایه اش بر می‌گردد و از سوی دیگر، قیمتی که این گواهی‌ها در بازار پیدا می‌کند، به دولت کمک می‌کند که بتواند برای اجرای طرح‌های بهینه سازی در صنایع مختلف، محاسبات خود را تغییر دهد.
مدیر انرژی و کربن شرکت ملی گاز بیان کرد: وزارتخانه‌های اقتصاد و نفت به دنبال این هستند که از گواهی‌های صرفه جویی به عنوان ابزار تأمین مالی طرح‌ها استفاده کنند.
وی تشریح کرد: در قالب آیین نامه بازار بهینه سازی انرژی و محیط زیست، ابتدا باید سرمایه گذاری صورت بگیرد، طرح اجرا شود و پس از تحقق صرفه جویی می‌توان گواهی را به سرمایه گذار ارائه کرد، اما در قالب جدیدی که پیگیر اجرای آن هستیم، در برنامه هفتم بر آن تأکید شده و ماده ۲۴ قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت‌ها به آن پرداخته و بر اساس آن می‌توانیم گواهی تأمین مالی طرح‌های بهینه سازی را منتشر کنیم.
کاشفی ادامه داد: در قالب این نوع از گواهی، وقتی طرح مراحل تصویب خواهی خود را طی کرد، می‌توانیم درصدی از صرفه جویی را که پیش بینی می‌شود در آینده محقق شود، به سرمایه گذار بدهیم که آن را در بازار بورس انرژی به فروش برساند و منابع مالی که ایجاد می‌شود را برای اجرای طرح بهینه سازی استفاده کند. بعد از اجرای طرح، اگر صرفه جویی محقق نشد، از طریق تضامین دریافتی، منافع دولت را تأمین خواهیم کرد.
وی بیان کرد: در قالب همین ماده ۲۴ قانون تأمین مالی تولید و زیرساخت‌ها و دستورالعملی که در حال تدوین برای آن است، به دنبال این هستیم که بتوانیم حتی منابع مالی را برای اجرای طرح‌های بهینه سازی در مجموعه وزارت نفت اعم از پالایشگاه‌های گازی و نفتی و نیروگاه‌های موجود در مجموعه وزارت نفت، از طریق انتشار این گواهی‌ها به دست بیاوریم.