خطرات استفاده نادرست از کوله پشتی برای دانش آموزان

جعفر جندقی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما؛ افزود:­ کوله پشتی به صورت کیف استفاده نشود، چون دیسک ناحیه گردن و کمر را آزار می‌شود در نتیجه کوله پشتی به صورت دو بند استفاده شود و خط پایین کوله پشتی ۳ سانت پایین خط کمری باشد.

وی ادامه داد:­­ کوله پشتی با بند‌های سینه‌ای باید روی ستون فقرات فرد ثابت شود و لغزش نداشته باشد.

 

 

جندقی اظهار کرد: در نحوه استفاده از کوله پشتی باید به نکاتی توجه شود، چون بهترین وسیله برای حمل بار کوله پشتی است هم برای دانش آموزان و هم برای بزرگسالان، بنابر این پیش از خرید کوله پشتی باید به این نکات توجه شود.

وی گفت: جنس کوله پشتی باید قابل شستشو باشد و اندازه کوله پشتی متناسب با وزن و جثه کودک باشد حتی اگر کوله پشتی مناسب و استانداردی، به صورت نادرست استفاده شود تهدیدی برای سلامت اسکلتی دانش آموز به حساب می‌آید.

جندقی با بیان اینکه عرض کوله پشتی نباید بیش از عرض شانه باشد و افزود: کوله مناسب دارای پد‌هایی در روی شانه، پشت و بند‌ها باشد تا فشار را از روی عروق و اعصاب دور کند و همچنین دارای وزن‌های سینه‌ای باشد که به توازن وزن در بدن کمک کند.

رئیس مرکز سلامت محیط کار وزارت بهداشت گفت:بهتر است کوله پشتی دارای شب رنگ برای انعکاس نور در شب باشد و برای سنین دبستان بهتر است چرخدار باشد، زیرا در حالت چرخدار کودک دبستانی کمترین فشار را دریافت می‌کند.

وی در خصوص وزتن استاندارد کوله پشتی افزود: در سنین دبستان کوله پشتی نباید با وسایل داخل آن بیش از ۱۰ درصد وزن کودک و در سنین متوسطه نباید بیش از ۱۵ درصد وزن دانش آموزان باشد اگر این شاخص‌ها رعایت نشود می‌تواند بر روند رشد دانش آموز اثر گذاشته و انحنا‌های غیر عادی، درد شانه، درد بازو و کمر ایجاد کند که هم در سنین تحصیل و هم در بزرگسالی ادامه خواهد داشت.

جندقی ادامه داد: ­برای برداشتن و گذاشتن زمین کوله پشتی باید فرد زانوی خود را خم کند و از کمر خم نشوند و بی مورد بار کوله پشتی را روی بدن تحمل نکنند.

ارتفاع نیمکت و میز مدارس بر سلامت ارگونومی دانش آموزان اثر می‌گذارد.

جندقی با بیان اینکه فاصله نیمکت و میز می‌تواند ارگونومی بدن کودک را تغییر دهد و آموزش و پرورش باید توجه داشته باشد در طول سال تحصیلی شرایط استانداردی برای سلامت دانش آموزان فراهم کند، زیرا بسیاری از خستگی‌های دانش آموزان می‌تواند علاوه بر تهدید سلامتی فرد بر آموزش و یادگیری هم اثر داشته باشد.

جندقی در خصوص سلامت کفش دانش آموزان هم گفت: کفش دانش آموز باید گردش هوا داشته باشد و کفی کفش باید شیب مناسب داشته باشد و بین ۲ تا ۳ سانت پاشنه داشته باشد تا فیزیک پا را تهدید نکند همچنین دارای فشار روی پنجه و پاشنه نباشد با رعایت این نکات علاوه بر سلامت دانش آموزان روند یادگیری آنها نیز بهبود پیدا می‌کند، چون سلامت جسم ارتباط مستقیم با روحیات افراد دارد.

گفتنی است بر اساس آمار‌های وزارت بهداشت ۴۰ درصد اختلالات اسکلتی دانش آموزان در صورت شناسایی در کودکی، درمان پذیر است.