نگاهی به برنامه «پاشو پاشو قهرمان»

به گزارش خبرگزاری صداوسیما،  سمیرا حاجی فتحعلی، مجری و یکی از بازیگران برنامه «پاشو پاشو قهرمان» با حضور در استودیو شبکه خبر در بخشی از سخنانش درباره هدف این برنامه گفت: برنامه «پاشو پاشو قهرمان» به تهیه کنندگی آقای الفت پور و کارگردان آقای یوسف سرشار با یک ایده پردازی جدید یک نگاه جدیدی را باز کرد به دنیای کودکان و آن نگاهی بود از جنس امید به آینده و یک نگاه خاصی داشتن به هویت ملی و پیشرفت ایران، بر همین اساس این برنامه که اولین فصل آن است بچه ها را با پیشرفت‌های کشور آشنا می کند.

وی گفت: یکی از بخش های برنامه که بازوی علمی برنامه بود «من می‌دونم» و «من می‌تونم» است. «من می‌دونم» برنامه به علوم تجربه در نگاه تولیدی به بچه‌ها آموزش داده می‌شود، وقتی درباره کهکشانان، آب و خاک و مسایل از این قبیل صحبت می‌کنیم در انتهای آن می‌پردازیم به این که تمام این خلقت و همه این عظمت را خداوند بزرگ خلق کرده است و در کنار آن بازی‌های «من می‌تونم» است، یعنی توانستن را در درون بچه‌ها رشد می‌دهیم در قالب بازی‌هایی که انجام می‌دهند و در هر بازی یک سری مهارت‌ها را کسب می‌کنند. یک بخش «آقای جویا» را داریم که به شهر‌های مختلف و به کارخانه‌های مختلف سر می‌زند و این پیشرفت و علم و فناوری را به بچه‌ها از نزدیک نشان می‌دهد.

وی گفت: برنامه «پاشو پاشو قهرمان» در واقع یک مرکزی بود که در این مرکز یک سری اتفاق‌هایی می‌افتد و یک سری مشکلاتی در هر گوشه‌ای از کشور که اتفاق می‌افتاد بچه‌ها می‌روند برای حل این مشکلات با سوار شدن به سفینه امید.

وی درباره تفاوت این برنامه با برنامه‌های دیگر گفت: خیلی از برنامه‌های کودک که ساخته می‌شود بیشتر پرداخته شده به اهدافی که دارند نقش سرگرمی داشته برای بچه‌ها، ولی در این برنامه غیر از پرداختن به بخش‌های سرگرمی، به بخش پیشرفت ایران بیشتر اشاره شده است، به هویت ملی و امید به آینده، امیدی که همراه با نشاط باشد برای بچه ها. ما در اجرای این برنامه بیشتر از متنی که نوشته شده استفاده می کنیم و کمتر حالت بداهه گویی دارد. 

وی درباره شخصیت «ستاره» که خود بازیگر این شخصیت هست گفت: «ستاره» دانای کل ماجراست و قرار بود همه این بچه‌ها را باتوجه به دستوراتی که می‌گرفت آنها را هدایت کند که مشکلات پیش آمده را حل کنند.

وی افزود: مساله مهمی که جالب بود هدفی بود که برنامه داشت، یعنی دوست داشت یک پیامی به بچه‌ها بدهد و دادن این پیام برای بچه‌ها مهم بود و آن آن  پیام امید به آینده بود و شعاری که ما همیشه می‌دادیم در برنامه این بود که خواستن توانستن است. اگر بخواهیم بچه‌ها ما را باور کنند باید آن جهانی که برای خودمان ساختیم را باور کنیم و وقتی من آن جهان خودم را باور می‌کنم در نتیجه می‌توانم مطمن باشم که تماشاگر هم آن را باور می‌کند.

وی گفت: کار برای کودکان سخت است، چون بچه‌ها شما‌ها را خیلی راحت تو جهان خودشان راه نمی‌دهند، زمانی شما می‌توانید در جهان بچه‌ها قرار بگیرد که بچه‌ها حس باور، اعتماد و صداقت را از شما دریافت بکنند.