چند مجموعه پویانمایی از شبکههای پویا و نهال در حال پخش است «قصههای ریرا» «موزه» و «چل پله زیرزمین» از جمله این آثار ند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، در این پویا نماییها معرفی میراث فرهنگی و آثار تاریخی ایران و داستانهایی درباره طبیعت، محیط زیست و گونههای جانوری و معماری ایران روایت میشود.
آقای علیرضا گلپایگانی تهیه کننده و کارگردان مجموعههای پویانمایی و عضو هیات علمی دانشگاه با حضور در استودیو شبکه خبر در خصوص سطح کیفی مجموعه های پویانمایی گفت: اگر در چند دهه قبل را مورد مطالعه قرار دهیم شاهد رشد کمی و کیفی اثار پویا نمایی انبوه هستیم، این ماجرا با شکل گیری مرکز صبا در صدا و سیما یک شکل جدی به خود گرفت و توانسته در حد و توان خود بخشی از خلائی که در پخش پویانمایی صدا و سیما دارد پر کند، اما کافی نیست، یعنی حرکت رو به جلویی است، اما نیاز و شرایط ایجاب میکند که این تولیدات هم به لحاظ کمی و هم کیفی افزایش پیدا کند.
وی درباره نقاط قوت پویا نماییها به لحاظ فنی و محتوایی گفت: به علت تقاضایی که از طرف سازمان صدا و سیما شکل گرفت در واقع ایجاد یک حرفه در جامعه هنری، شرکتهای تولید انیمیشن شکل گرفتند و حرکت بزرگی که میتوان به آن اشاره کرد این است که جامعه انیمیشن ایران مدیون مجموعه سازی در صدا و سیما است، چون تقاضا ایجاد شد و عملا به خاطر این تقاضا تربیت نیروی انسانی برای انجام این کار آغاز شد و آن ذهنیتی که از قبل در جامعه هنری وجود داشت که نمیتوان با انیمیشنهای خارجی رقابت کرد و یا جلب مخاطب کرد این تابو شکسته شده و برخلاف آن ذهنیت انیمیشن ساخت داخل توانسته علاقمندان خودش را پیدا کند، بسیار نیاز است که هم از نظر فنی نیروهای ما با تجربه شوند و تولیدات مجموعههای ما به لحاظ فنی خیلی با مجموعههای بین المللی فاصله ندارند و همچنین محتواها که اهمیت خاصی دارند و باید با فرهنگ و هویت ایرانی اسلامی ما تطابق داشته باشندچون خوراک ذهنی برای کودکان و نوجوانان ایجاد میکنند که البته این اتفاق رخ داده است.
این تهیه کننده و کارگردان ادامه داد: احساس میکنم که باید یک اعتمادی صورت گیرد و یک مقدار محدودیتها و چهارچوبهایی که برای تولیدات انیمیشن هم به لحاظ اقتصادی و هم موضوعی و محتوایی مدیران باید این حیطه را بازتر بگذارند، چون کودکان و نوجوانان ما علاقهمند به یک سری از قهرمانان متفاوت با فرهنگ و هویت ما که جذاب هم هستند آیا انیمیشن ایران توان تولید انیمیشنهای جذاب و مورد علاقه برای کودک و نوجوان ما را ندارد، تجربه ثابت کرده که دارد ، شاید ایجاد چارچوبهایی که برای موضوعات و برای سفارشات قائل میشوند، چون انیمیشن مجموعه سازی نیاز به سفارش دارد ولی تولید کنندگان این مجموعهها خودشان معلمان فرهنگی این جامعه هستند، امکان دارد که اشتباه هم کنند ولی باید اجازه دهیم که خودشان را ارتقا دهند.
گلپایگانی در باره تولید مجموعه پویانمایی برای بزرگسالان گفت: پویانمایی یک هنر است و هنر هم مختص عده و قشر خاصی نیست و پویا نمایی هم فقط مختص کودک و نوجوان نیست مثلا نمیتوان گفت هنر نقاشی فقط مختص کودکان است، انیمیشن به دلیل ساختاری که دارد حس امنیت و اطمینان برای مخاطب ایجاد میکند و به همین دلیل انیمیشن فقط مختص کودک نیست و برای مخاطب بزرگسال هم ساخته میشود.
گلپایگانی افزود: ما موضوعات خاصی داریم موضوعاتی که در فیلم زنده به راحتی نمیتوان آن را بیان کرد که بهترین ابزار برای بیان آن فضای انیمیشن است، چون یک فضای دوست داشتنی و کم خطر و امنی هست میتوان آن موضوعات خاص را که در فیلم زنده محدودیت و منعی دارد بر عهده انیمیشن گذاشت.
وی درپایان درباره ضعف فیلمنامه در حوزه پویانمایی گفت: در این حوزه ضعف داریم و شایدعلت آن این است که در این حوزه سرمایه گذاری نکرده ایم.