«خورنج» اثری ملی در پیرانشهر است؛ جایی که رازهای تاریخی نهان دردل خود جای داده و طبیعت هنرمندی خود را در آن به اوج رسانده و حیرت انگیزترین تصاویر در این مکان خلق شده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای استان آذربایجان غربی،اینجا دست طبیعت خوش نقش و نگارترین سنگ ها را تراشیده و به هرکدام شکل خاصی داده و مکانی ساخته که در هرگوشه اش سنگ های رویایی یا افسانه ای سال‌هاست قد ابرافراشته اند و زمان را نظاره می کنند.
اینجا طبیعت دست به کارشده و با معماریش شاهکاری بی نظیر خلق کرده که چشم هر بیننده ای را خیره می کند. سنگ هایی در فرمها و شکل های مختلف برخی شبیه عقاب، بعضی شبیه انسان؛ هرکدام به فاصله های دور و نزدیک از هم ایستاده و نشسته اند.
ابهت بعضی خوف و ترس را برجان مستولی می کند و شکوه برخی، سرزندگی به انسان می دهد. کسی نمی داند اینجا چه اتفاقی افتاده، در کدام برهه تاریخ این سنگ ها به این شکل در آمده اند که سنگینی شان اجازه جابجا کردن آنها را نمی دهد.
اعجاب انگیز، شگفت انگیز و رویایی القابی است که برای این سنگ ها داده شده و هرکس به گمان خود تحلیلی از این میعادگاه کرده است.
اینجا گویی خدا دست به کار شده و قدرت و عظمت و شکوه خود را به نمایش گذاشته و انسان را در برابر عظمت قدرتش به خضوع واداشته و متحیر کرده است و الا غیر از خدا چه کسی می تواند چنین صحنه ای را خلق کند و سالیان سال ماندگار سازد.
هرکدام از سنگ هایی که اینجا جا خوش کرده اند اسم خاص و همچنین داستان های مربوط به خودشان را دارند؛ در میان این‌ها سنگ هایی یافت می شود که دارای نقش برجسته و کنده کاری شده حیواناتی مانند شتر، مار و پرنده هستند که اگر به صورت دقیق و علمی مورد بررسی قرار گیرندامکان یافتن نقوش ما قبل تاریخ و یا کتیبه های سنگی دور از انتظار نیست.
اما میعادگاه این سنگ های حیرت انگیز، «خورنج» روستایی در فاصله ۲۰ کیلومتری شمال شرقی پیرانشهر بر سر راه مهاباد است جاییکه سنگ هایی به طرز شگفت انگیزی روی هم انباشته شده اند.
مورخان درمورد «خورنج» چه می گویند؟
اولین کسی که به این افسانه و افسانه های مشابه آن اشاره کرد، فردی به نام "کرپورتر" بود که از سیاحان انگلیسی به شمار می رفت وی در سال ۱۸۲۰ میلادی حکایتی را از یک پیر مسن این چنین نقل کرده است:
“شیخ تصریح کرد که در مسافتی نه چندان دور از دهکده‌ای که خورنج نامیده می‌شود، بقایای یک شهر بزرگ است که در آن تعداد بی شماری اشکال سنگی به شکل انسان وجود دارد که در اثر قهر و غضب پروردگار تبدیل به سنگ شده‌اند. او من را برای پیدا کردن این ویرانه‌های عجیب ترغیب کرد و اکنون من برای کشف حقیقت، در کمتر از سه فرسنگی شرق خورنج هستم.”
بنابر مشاهدات "این سیاح" انبوهی ازسنگ های قائم به اشکال نامنظم و به ارتفاع چهار تا پنج پا دیده می شود که هیچ یک از آنها کوچکترین شباهتی به مرد یا زن و یا حتی نشانه ای شبیه به آنها ندارند و کسی درباره زمان و دلیل تجمع زیاد آنها در این مکان چیزی نمی داند.
داستانهای مردم محلی درمورد "خورنج"
روایت های محلی مختلفی درباره نحوه تشکیل این سنگها وجود دارد برخی معتقدند پیرزن بی سرپناه و مظلومی در یک شب طوفانی به شهری به نام "نوزله"که در مکان خورنج کنونی واقع بوده می رود وهیچ دری به رویش باز نمی شود پیرزن هم مردم این شهر را نفرین می کند و شهر با تمام مردمانش به سنگ تبدیل می شوند.
باور دیگر مردم بومی این منطقه آن است که در گذشته‌های بسیار دور، موجودات فرازمینی سفری بسیار موفق به زمین داشته‌اند و فرهنگ و تکنولوژی فوق مدرن خویش را در قرون کهن به انسان‌های اولیه آموخته‌اند باورهای عجیبی که بیشتر به یک افسانه شبیه است.
حقیقت آن است که هنوز مطالعات باستان‌شناسی و تاریخی در این منطقه صورت نگرفته و به صورت کارشناسانه و علمی با این پدیده ها برخورد نشده است و به بسیاری از مجهولات تاریخی پاسخی داده نشده است.
این سوال همچنان باقی است که این سنگها که به نظر می‌رسد وزن هر کدام باید بیش از چند تن باشد از کجا به این منطقه حمل شده و برای چه منظوری در این مکان گردآوری شده اند؟ آیا سنگها را موجوادتی فرا زمینی با قدرتی فرابشری جابه‌جا کرده‌اند؟ یا سازندگان این بناها به فن آوری پیشرفته موجودات فضایی دسترسی داشته‌اند؟ باور این نکته بسیار مشکل است که حتی امروزه نیز بشر با توانایی‌های مدرن، برای جابه‌جایی و حجاری و جمع کردن آنها با مشکل مواجه نشود درحالی که این سنگ‌های عظیم را چنان هنرمندانه حجاری کرده‌اند که نظایر چنین حجاری‌هایی تنها در بناهای باستانی" و اهرام مصر و معابد یونایی و ایکایی" قابل مشاهده است.
سنگ های رویایی یا سنگ های گرانیتی از دل خاک برآمده
رییس اداره میراث فرهنگی و گردشگری پیرانشهر دراین خصوص می گوید: "روستای خورنج" اثر طبیعی است که به ثبت ملی رسیده است و جزو روستاهای هدف گردشگری است.
سلیمان بشیری درباره سنگ های رویایی،افسانه ای و عظیم اظهار کرد: روایت های محلی ارزش علمی ندارد و قابل قبول و باور کردنی نیست این سنگ ها در اثر تغییر و تحولات طبیعی و فوران آتشفشان ها به این شکل و فرم در آمده اند آنها سنگ های گرانیتی از دل خاک بیرون آمده هستند شکل و فرم سنگ ها طبیعی است.
وی افزود: آنها درطول سالیان متمادی از معدن گرانیت بیرون آمده و دراثر تغییر و تحولات محیطی و طبیعی به شکل ها و فرم های خاصی در آمده اند و دست بشر در خلق آنها دخالت نداشته است.
رییس میراث فرهنگی و گردشگری پیرانشهر اظهارکرد: درداخل سنگ ها شواهد تاریخی نیست اما خط و نوشته هایی به شکل مار و حیوانات بر روی آنها حک شده است.
وی افزود: برخی از پرندگان همانند لک لک ها با لانه سازی بر روی این سنگ ها زیبایی آنها را مضاعف می کنند.
بازدید روزانه ۵۰۰ نفر از "خورنج"
بشیری به استقبال گردشگران از این روستای دارنده سنگ های حیرت انگیز اشاره کرد و گفت: روزانه ۵۰۰ نفر از این روستا بازدید کرده و به تماشای سنگ های حیرت انگیز آن پرداخته و معماری طبیعت را می ستایند.
وجه تسمیه "خورنج"
رییس اداره میراث فرهنگی و گردشگری پیرانشهر در خصوص وجه تسمیه "خورنج" گفت: خور به معنای خورشید و رنج، جاییکه به رنگ خورشید است و یا جاییکه همیشه خورشید می تابد.
وی افزود: به عبارتی" خورنج" سرزمینی که همیشه خورشید برآن می تابد و روشن است.
اما علاوه بر گفته بشیری برخی هم معتقدند کلمه "خورنج" در زبان کردی به جایی که بیشتر شنزار و ماسه زار است گفته می‌شود اما گمان می‌رود که کلمه‌ی خورنج نیز یک کلمه باستانی به قدمت آثار موجود در منطقه باشد.
اما گذشته از زیبایی، وجه تسمیه و حاصل معماری طبیعت بودن سنگ های حیرت انگیز" روستای خورنج" اقداماتی نیز برای بازدید کنندگان و گردشگران از این منطقه اتخاذ شده تا به راحتی به تماشای این سنگ های زیبا بپردازند.
راه اندازی کمپ گردشگری برای میزبانی از گردشگران"خورنج"
رییس میراث فرهنگی و گردشگری پیرانشهر افزود: با توجه به روستای هدف گردشگری بودن" خورنج"اقداماتی صورت گرفته از جمله کمپ گردشگری با اعتباری بالغ بر ۲ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان در حال احداث است که شامل بوفه، نمازخانه، پارکینگ و سکوهای اقامتی است.