امروز هم مثل همیشه آغاز شد و طلوع و غروب خورشید هم همان است؛ اما در این میان گاهی یک اتفاق، روزمان را خاص میکند؛ روزی مثل رفتن قرآن زنده بر سر نیزه، مثل روز عاشورا...
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز ایلام؛ دلهای عزادار ایلامیان در همنوایی با کاروان کربلا، شب را به صبح رساندند و روزشان را هم با عزای حسین (ع) آغاز کردند.
چهارده قرن میگذرد؛ اما هنوز هم با آتش خیمههای حسین و کودکانش، دلها آتش میگیرد، هنوز هم به یاد گلوی پاره شش ماهه حسین (ع) بغضها راه نفس را بند میآورند و اشکهای داغ، امان چشمها را بریده اند، هنوز هم هر خواهری به یاد دامن پر از سر و دستهای قطع شده برادران زینب خون میگریند و کمرشان خم میشود، امروز مادرها با چه زبانی برای بی مادری فرزندان زهرا (س) در میان معرکه آتش و خون مویه کنند؛ امروز زبانها فقط میتوانند سکوت کنند تا چشمها با زبان اشک حرف بزنند و داغ دل را جاری کنند.