روستای درپرچین اسفراین یکی از مناطق کم برخوردار خراسانشمالی است که با وجود محرومیتهای فراوان و البته نبود مسجد و حسینیه، شوق تپیدنهای حسینی و "لبیک یا حسین" ها، آن را زنده نگه داشته است.
بهگزارش خبرگزاری صدا وسیما خراسان شمالی؛ پشت پرچینها و لابه لای تپهها که راه شنی و شوسه، آن را به شهر اسفراین متصل میکند دهستان میلانلو است، تپهای از طلای سبز، و قدمتی دور... مرکز این دهستان پای کوهستان و میان دره درپرچین نام دارد به همین زیبایی روستایی بکر که با کمی جستجو زنانی با دامن پرچین عشایر و مردمانی قوی را در خاطر تداعی میکند.
مردمش با کمترین امکانات، دلخوشند به نام حسین و حال روضهی سید الشهدا و یاران شهیدش و نقطه اتکا و حرکت هایشان نور جمعی و اراده لبیک یا حسین هاست.
هرچند مسجد ندارد، شبکه سراسری برق ندارد، گاز لوله کشی ندارد و الی ماشاء الله ...، اما این روستا کاروان پیاده به سمت حرمین شریفین دارد، مدافع حرم دارد و خادم الشهدا و نام مبارک زهرای اطهر و خدمت به اهل بیت علیهم السلام بر همه قلب هایشان میدرخشد.
مردمش سالهای قبل برای شرکت در عزاداری شهدای کربلا به روستاهای همجوار میرفتند، اما امسال همراه تنی چند از اهالی، خانه کوچک و غیر مسکونی را به عنوان مسجد برای اقامه نماز و برگزاری مراسم سوگواری آماده کرده اند.
این روستا مردمی با ایمان دارد، اما از لحاظ توان مالی بسیار ضعیفند، تمام مسجدی که راه انداختند دو پرچم یا حسین دارد که آنهم از یک کاروانهای پیاده امانت گرفتند و دست به دست هم داده اند تا زمزمه تمسک و توسلهای یا ابا عبدالله این مردم خاموش نشود.