از قانون برنامه چهارم تا امروز، دولت‌ها موظف به استقرار بیمه سلامت با محوریت پزشکی خانواده و نظام ارجاع بودند، الزامی که طرح سلامت خانواده به آن جامه عمل پوشانده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ هدف از اجرای طرح سلامت خانواده، تقدم پیشگیری بر درمان، سطح بندی خدمات، کاهش بار بیماری‌ها و کاهش هزینه‌های درمانی برای مردم و نظام سلامت بود، الزامی که پس از چند سال وقفه در سال‌های ۱۳۸۹ به صورت آزمایشی در شهر‌هایی با جمعیتی کمتر از ۵۰ هزار نفر و در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۴ در استانها فارس و مازندران با عنوان پزشک خانواده اجرایی شد.
اما اجرای سراسری پزشکی خانواده نیاز به زیرساخت‌هایی نظیر پوشش همگانی بیمه سلامت و اجرای پرونده الکترونیک سلامت داشت که این زیرساخت‌ها در وزارت بهداشت دولت سیزدهم محقق شد؛ و نظام ارجاع و پزشکی خانواده در اردیبهشت ۱۴۰۲ برای اولویت دادن به پیشگیری نسبت به درمان به طرح سلامت خانواده تغییر نامه داد و این طرح در غالب نظام ارجاع در ۵۷ شهرستان زیر بیست هزار نفر جمعیت کلید خورد؛ امتیاز بزرگ این طرح برای بیماران این است که اگر از طریق نظام ارجاع به بیمارستان‌ها ارجاع شوند هزینه درمانشان صفر یا حداقلی خواهد بود.
وزیر بهداشت در خصوص این طرح می‌گوید: این طرح بین المللی شده و تمام افراد و خانواده‌هایی که داخل این طرح هستند، مراقب سلامت پیدا می‌کنند.
به گفته بهرام عین اللهی کلیه پزشکان عمومی و متخصصانی که وارد نظام ارجاع می‌شوند حتما مشوق‌هایی برایشان قرار می‌دهیم میزان ویزیت هایشان را بالاتر حساب می‌کنیم، برای بیمارانی که وارد نظام ارجاع شوند مشوق‌هایی دیده شده است.
پویش ملی سلامت و غربالگری فشار خون و دیابت با مشارکت ۴۶ میلیون ایرانی از جمله برنامه‌های طرح سلامت خانواده بود که، شناخت عوامل بیماری زا قبل از بروز بیماری را دنبال می‌کرد.
بنا بر این گزارش طرح سلامت خانواده اکنون با پوشش ۱۰ استان توانسته به ۵۷ میلیون نفر از هموطنان خدمات سلامت ارائه دهد؛ و به زودی به صورت گسترده همه مردم کشور را در بر بگیرد.
حسین فرشیدی معاون بهداشت وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی می‌گوید: مهم این است که مردم بدانند مشکلشان چیست به همین خاطر ما افزایش سواد سلامت را هدف و ملاک قرار دادیم تا افزایش پیدا کند تا ما بتوانیم به خود مراقبتی به عنوان مهمترین اصل برسیم.