کارشناس مسائل سیاسی گفت: رژیم صهیونیستی اگر هر جا عملیات کند بر ضد منافع جمهوری اسلامی در سوریه و یا در هر جای دیگر و یا در داخل کشور ما از سرزمین خودمان پاسخ او را میدهیم، به همین دلیل شروع کردند به نهادهای بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل و به جاهای دیگر نامه نوشتن و در واقع دست و پا میزنند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، خبر ساعت ۸ صبح سیما با حضور آقای حسن عابدینی کارشناس مسائل سیاسی به بررسی عملکرد رسانه های مختلف درباره جنایات صهیونیستها پرداخت.
مشروح این برنامه را در ادامه میبینید:
سوال: الان این خطی که رسانههای مختلف و رسانههای حامی رژیم صهیونیستی راه انداختند را اگر تحلیل بفرمایید و ببینید که چه اتفاقی افتاده و دارد بازتاب داده میشود؟
عابدینی: در قرن بیست و یکم طبعاً جنگهای فراگیر و سخت آرام آرام در حال تبدیل شدن به جنگ نرم است، تلاش میکنند از جنگ ابزار به جنگ افکار تبدیل شود و رسانهها مهمترین امکانی است که میتوانند روی افکار عمومی تأثیر بگذارند. تعدد و تکثر رسانهها سبب شده تا اطلاعات به سرعت بچرخد و کسانی که استاد عملیات روانی هستند از این فضا میتوانند به خوبی استفاده کنند.
الان سه چهار ساعت از آن خبر اولیه گذشته و همگان مطلع شدند که یکی دو سه تا ریزپرنده شده، پدافند هوایی یکپارچه کشور نسبت به آن واکنش نشان داده و عملاً چیزی نبوده، اما در حوزه رسانه این جور نیست، شما میبینید که هزاران خبر کپی پیست میشود در شبکههای مختلف، دهان به دهان میچرخد روی گروههای مجازی مختلف میآید و افراد فکر میکنند واقعاً یک وضعیت خاصی اتفاق افتاده است.
این بعد از دو سه ساعت کل ماجرا مشخص میشود، اما ممکن است یک موضوعاتی به این راحتی امکان راستی آزمایی آن وجود نداشته باشد، در این روش معمولاً رسانهها تلاش میکنند تا سه مدل را دنبال کنند، پیش از این ما یک کلاغ چهل کلاغ را مطرح میکردیم، اما این به صورت علمی میگوید reputation یعنی تکرار یک ماجرا، شما اگر صد تا گروه در شبکههای مجازی را ببینید و هر صد تا ببیند این خبر را داده شما واقعاً فکر میکنید که واقعیت داشته بنابر این تکرار یکی از شگردهایی است که در این مواقع مورد استفاده قرار میگیرد. دومین شگردی که استفاده میشود اگزجره کردن برجسته سازی است یعنی یک صدای به صورت شلیک را شنیده باشد میگوید یک انفجار عظیمی صورت گرفته و بعد این یک موقعی که نفر دهم این را مینویسد دیگر این را از صد خیلی خیلی بالاتری میبرد؛ و نکته دیگر این که ما باید برای مقابله با چنین رویدادهایی افزایش سواد رسانهای کشور را بالا ببریم، بالاخره الان محمل فراهم است به خاطر تنشهایی که در منطقه غرب آسیا وجود دارد هر موضوعی ممکن است باشد، در لحظه اول که گفتند از سوریه و عراق و فلان و چندین انفجار بعد تک تک کشورها تکذیب کردند و گفتند این جور نبوده یعنی من دیدم که دبیر شورای امنیت ملی عراق هم گفت که خبری نبوده اینجا هم که خبری نبوده و تصاویری که الان هموطنان عزیز در اصفهان میبینند هم زاینده رود، هم میدانهای اصلی شهر.
سوال: اصلاً سایت نطنز را هم نشان دادند خبرنگاران ما.
عابدینی: اصلاً این امکان وجود ندارد آن موضوع دیگری است ما بحث رسانهای را عرض میکنیم، اما چرا این اتفاق میافتد کاملاً روشن است.
سوال: یعنی در واقع نمیتواند این کار را بکند ولی سعی میکند این جنگ را با بازی رسانهای پیش ببرد.
عابدینی: یعنی با روح و روان و اعصاب مخاطب بازی میکند به خاطر این که میتواند این موضوع دلهره آور باشد، استرس وارد کند و تلاش میکند از جهت رسانهای به اهدافی برسد که در میدان عملیات ناکام بوده برای رسیدن به آنها.
سوال: این موضوع که خیلی موضوع مهمی است و باید مردم اینقدر هوشیار باشند نسبت به آن تا فریب این بازی را نخورند، اما یک نگاه دیگر هم وجود دارد من این را میگویم شما بفرمایید که درست است یا نه. ما امروز در سراسر ایران بحث تظاهرات و راهپیمایی سراسری جمعه خشم را داریم و همراهی ملت ایران در همه این روزها با ملت مظلوم فلسطین در این حدود ۲۰۰ روز و راهپیماییهایی که در گوشه گوشه ایران در این روزها برگزار شده در حمایت از مردم مظلوم فلسطین و اکنون هم همراهی با اتفاق مهم وعده صادق در کشور ما و مسائل اینچنینی. اما دیشب همان طور که در خبرها اطلاع رسانی کردیم آمریکا مثل همیشه با وقاحت تمام آمد و این قطعنامهای که در حمایت از مردم فلسطین و عضویت آن بود را وتو کرد، ممکن است این بازیهای رسانهای در ادامه همین مسئله باشد که بتواند افکار عمومی دنیا را نسبت به جنایتی که در حق مردم فلسطین انجام میدهد منحرف کند؟
عابدینی: این روشی است که طی ۷۵ سال گذشته ایالات متحده آمریکا و رژیم انگلیس که دو حامی اصلی رژیم صهیونیستی بودند دنبال کردند، آمارها نشان میدهد که طی این ۷۵ سال ۴۸ بار قطعنامههایی که بر ضد رژیم صهیونیستی بوده وتو شده و طی حدود ۲۰۰ و خوردهای روز گذشته این چهارمین قطعنامه است که وتو میکند و البته قطعنامه قبلی را هم رأی ممتنع داد یعنی آن را هم به گونهای میتوانیم بگوییم که وتو کرد یعنی مخالفت کرده بود، اما به دلایلی نتوانست آن را وتو کند، بنابر این این یک موضوع کاملاً روشن است، اما غرب آسیا در حال یک پوست اندازی و یک نظم نوین بین المللی است، قواعد حاکم بر رژیم صهیونیستی که بن گوریون نخستین نخست وزیر رژیم صهیونیستی بنیانگذاری کرده الان هر ۵ تا راهبردش با شکست مواجه شده است. آمد بن گوریون که از سال ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۳ منهای دو سال نخست نوزیر بود و قبل هم در دوران قیمومیت فلسطین زیر نظر انگلیسیها از چهرهها و سردمداران ارشد صهیونیست در آن منطقه بود معتقد بود که ما باید بازدارندگی را به گونهای ببریم که اصلاً کسی جرأت نکند به ما تو بگوید، نکته بعدی غیر از بازدارندگی بیایند ضربه نخست را هم ما بزنیم، نکته سوم این است که زمین بازی را به سرزمینهای کشورهای دیگر بکشانیم، ترورها را در کشورهای دیگر انجام بدهیم حتی در سال ۱۹۶۷ شما میبینید که به سوریه حمله میکند جولان را میگیرد، میآید به مصر حمله میکند، صحرای سینا را میگیرد، به اردن حمله میکند، کرانه باختری رود اردن را میگیرد و عین یک غده سرطانی میآید در واقع آن سلولهای سالم را درگیر میکند، اما الان چه اتفاقی افتاده؟ مقاومت اسلامی در جنوب یعنی جهاد اسلامی حماس و سایر گروههای مقاومت اسلامی آنجا شیمی درمانی دارند میکنند رژیم صهیونیستی را، حزب الله در شمال دارد شیمی درمانی میکند، مقاومت اسلامی در کشور یمن و در کشور عراق هم آمده اند کمک کردند، اکنون جمهوری اسلامی آمده یک در وعده صادق یک اقدام دیگری را انجام داده، این چهار تا قانون را کنار زده و نه تنها این چهار تا قانون را کنار زده و گفته دیگر بازدارندگی ندارد رژیم صهیونیستی اگر هر جا عملیات کند بر ضد منافع جمهوری اسلامی در سوریه و یا در هر جای دیگر و یا در داخل کشور ما از سرزمین خودمان پاسخ او را میدهیم، به همین دلیل شروع کردند به نهادهای بین المللی از جمله شورای امنیت سازمان ملل و به جاهای دیگر در واقع دست و پا میزنند البته من این را عرض کنم واقعیت قضیه خود آمریکایی هم به قول بسیاری از تحلیل گران از این لج بازی این بچه لوس هزینه ساز برای نظام بین الملل به تنگ آمدند به گونهای که دیدیم در جریان موضوعات مختلفی که انجام شد هیچ کشوری از جمله آمریکا حاضر نشد حمایت کند از سیاستهای ماجراجویانه رژیم صهیونیستی، بنابر این این خیلی موضوع مهمی نیست که حالا بیایند در شورای امنیت سازمان ملل این موضوع را بیایند بررسی کنند، وضع کنند و بگویند رژیم صهیونیستی ما فلسطین را به عنوان یک کشور مستقل نمیشناسیم البته این خلاف مصوبات شورای امنیت سازمان ملل در قبل هم است، چون بسیاری حتی اروپاییها معتقد به دو کشور بودن هستند یعنی کشور مستقل فلسطین و رژیم صهیونیستی در منطقه ۱۹۴۸، اما در هر حال به نظر میرسید که آن چیزی که وجود دارد هوشیاری مردم و نیفتادن در تلههای عملیات روانی میتواند مهمترین دستاورد برای آرامش جامعه را داشته باشد که الحمدلله این موضوع وجود دارد.