خیلی از مشکلات کشور با دیپلماسی توام با اقتدار می‌تواند حل شود

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، برنامه صف اول یکشنبه  ۲۷ اسفند شبکه خبر میزبان دو منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی بود تا درباره وعده های منتخبان مجلس دوازدهم گفتگو کنند، آقایان سید یحیی سلیمانی منتخب مردم نیشابور، فیروزه، زبرخان و میان‌جلگه و محمد امیر منتخب مردم اهواز،حمیدیه وباوی از میهمانان این برنامه بودند. 

سؤال: شما از برنامه‌های انتخاباتی صدا و سیما استفاده کردید، از فرصت تبلیغاتی آن؟
سید یحیی سلیمانی منتخب مردم نیشابور، فیروزه، زبرخان و میان‌جلگه: متأسفانه با توجه به وقفه‌ای که پیش آمد نتوانستم از برنامه‌های صدا و سیما آن طور که باید و شاید استفاده کنم. 
سؤال: در جریان قرار گرفتید که به هر حال ۲۰۰ شبکه خبری مخصوص انتخابات شکل گرفت تا رقابت‌های انتخاباتی بیش از آن چه که روی در و دیوار شهر باشد بیاید در یک فضای دیگری مردم بتوانند همه را ببینند و بشنوند و باهم مقایسه کنند. این اتفاق را چطور دیدید؟
سلیمانی: قطعاً تمهیداتی که پیش بینی شده بود برای تبلیغات نامزد‌های انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، و ابتکار و خلاقیتی که  صدا وسیما به خرج داد خوب بود. برنامه شبکه محلی سیمرغ که در حوزه انتخابیه بنده پیش بینی شده بود در افزایش مشارکت و شور انتخاباتی به نظرم تأثیرگذار بود که ما عرض کردیم به دلیل وقفه‌ای که پیش آمد در برنامه انتخاباتی، نتوانستیم از این فرصت استفاده کنیم. اما عرض کردم برنامه‌ای که پیش بینی شده بود در نیشابور بزرگ در افزایش مشارکت و شور انتخاباتی به نظرم تأثیرگذار بود. 
سؤال: سؤالات را شما دیده بودید؟
سلیمانی: خیر.
سؤال: در برنامه‌های دیگر حالا منتهی به انتخابات یا بعد از آن سؤالات را ندیدید و برخورد نکردید؟ 
سلیمانی: تقریباً.
سؤال: چون در برنامه‌های مختلفی این سؤالات تکرار شد، نه تنها سؤالاتی که در برنامه‌های انتخاباتی و تبلیغاتی نامزد‌ها بود بلکه در برنامه‌های دیگری مثل بالاتر و بقیه برنامه‌ها این سؤالات باز بار‌ها پرسیده شده بود، در ایام بعد از انتخابات هم دوباره ما داریم مدام این سؤالات را از منتخبان می‌پرسیم، علت هم دارد. همکاران ما در  میز‌های تخصصی خبرگزاری صدا و سیما درطول چند ماه این سؤالات را پیشنهاد کردند، به بحث گذاشته شده و انتخاب شده در جلسات متعددی که شش ماه طول کشید و حالا که انتخابات تمام شده و بسیاری از نامزد‌ها با  پاسخ به همین سؤالات  مردم به آنها اعتماد کردند یا به نوعی مردم مطالبه شان این بوده که همین‌ها دنبال شود، ما داریم همین‌ها را با منتخبان مردم در میان می‌گذاریم و از آنها می‌پرسیم که ببینیم چه برنامه‌ای برای انجام و پیگیری آن دارند. با اجازه شما به این سؤالات  ورود دوباره‌ای می‌کنم. مردمی که صف اول را این شب‌ها دیدند این سؤالات را بار‌ها پرسیدند علت این که اینها دقیقاً تکرار می‌شود، این است که می‌خواهیم یادآوری کنیم خدمت شما که اینها مسائلی است که بسیاری از شما  منتخبان جدید باهم اتفاق نظر دارید درباره آن و حالا که می‌روید مجلس پس احتمالاً انتظار خواهد رفت و انتظار نابجایی نخواهد بود که آن را دنبال کنید. یکی شفافیت آراست، نظر شما چیست؟ البته فقط شفافیت آراء هم نیست، شفافیت آراء، هدایا، نامه‌ها و سفر‌های نمایندگان، شما موافقید با این شفافیت یا خیر؟
سلیمانی: با توجه به این که ما نماینده مردم هستیم، این حق را برای مردم قائل هستیم که در جریان تصمیمات ما و عملکرد ما قرار بگیرند، مگر مسائلی که جنبه محرمانه و امنیتی داشته باشد که مردم این موضوع را هم در انتخابات و در رأیی که به کاندیدا‌ها دادند نشان دادند که یکی از مطالبات عمده مردم؛ شفافیت و عدالت است که قطعاً یکی از مواردی که ما قطعاً در ادامه مسیر مد نظرمان است؛ شفافیت آراست.
سؤال: برنامه شما برای آن چیست؟  فقط شفافیت آراء نیست، شفافیت دریافتی ها، حقوق، هدایا، نامه‌ها و همین طور سفرها.
سلیمانی: به نظرم باید یک ساز و کاری پیش بینی شود که خیلی از مسائلی که عنوان کردید توسط خود مجلس شورای اسلامی در اختیار مردم قرار بگیرد، حالا اگر موارد خاصی باشد که مردم خواسته باشند بدانند.
سؤال: اگر نیاز به قانون گذاری داشته باشد، شما برای آن پیشقدم خواهید شد برای این که تبدیل به قانون کنید؟
سلیمانی: بله، قطعاً.
سؤال:  تا این مرحله شما در انتخابات شرکت کردید، هزینه‌های تبلیغاتی داشتید، آیا مردم حوزه انتخابیه شما در جریان هستند شما چقدر هزینه کردید؟ این هزینه از کجا آمده و همین طور دارایی‌های شما را مثلاً .آیا خبر دارند مردم؟ جایی اعلام کردید یا الان اعلام می‌کنید؟
سلیمانی: هزینه‌های انتخاباتی را تا این لحظه جمع بندی نکردم، بخشی را خودم تأمین کردم و بخشی را دوستان و اقوام  تأمین کردند. در حد متعارف بوده و بسیار آن عدد و رقمی که پیش بینی کرده بودند در شهرستان نیشابور بزرگ مطمئنم از آن حد بسیار پایین‌تر است، به خاطر همین در ادامه مسیر هم اگر نیاز باشد اعلام خواهیم کرد. 
سؤال: دارایی هایتان را هم اعلام می‌کنید؟
سلیمانی: دارایی مان هم اعلام می‌کنیم، حتماً. 
سؤال: یکی از سؤالاتی که باز ما در این شب‌ها از همکاران آینده شما پرسیدیم، درباره موضوع یارانه هاست. چند سؤال مطرح است درباره یارانه ها، یکی این که آیا با روش فعلی پرداخت یارانه بنزین روی کارت سوخت خودرو موافق‌تر هستید یا این که این یارانه به کد ملی افراد اختصاص داده شود؟ 
سلیمانی: برای برقراری عدالت اجتماعی، به نظرم پرداخت یارانه به کد ملی به عدالت نزدیکتر است، چون برخی افراد هستند که چند خودرو دارند ولی بعضی از همشهریان و هموطنان ما هیچ خودرویی ندارند. منتها باید ساز و کاری پیش بینی شود که منجر به تورم و افزایش نقدینگی هم نشود و ما افزایش نقدینگی و تورم را هم شاهد نباشیم. قطعاً من موافقم که این موضوع اجرایی شود. 
سؤال: درباره ارز؛ ما در مورد کالا‌های اساسی برای تولید یا وارداتش ارز می‌دهیم هم به تولید کننده‌ها و هم به وارد کننده‌ها برای ارزان کردن، البته مثالش دارو، آرد و نان است برای اینها که کالا‌های اساسی است ارزان به دست مردم برسد. بعضی‌ها معتقدند که بهتر است این را هم ما پولش را به مردم بدهیم به جای این که به واردات یا به تولید بدهیم که حاشیه درست می‌کند، هم ممکن است منجر به فساد شود و هم منجر به اضافه مصرف یا قاچاق و امثال اینها شود. یعنی مثلاً در مورد نان و آرد شما می‌دانید که ارقام درشتی گفته می‌شود از قاچاق آرد و شبیه به این، البته در مورد نان الان یک مقدار قصه فرق کرده بعد از این کارتخوان‌های جدیدی که نانوا‌ها به آن مجهز شدند، اما در کل این نظام پرداخت یارانه و یا ارز دولتی و ارزان؛ این را درست‌تر می‌دانید یا دوباره این جا هم شما معتقدید که می‌شود به مردم داد؟
سلیمانی: سیاست پرداخت یارانه به تولید کننده؛ یکی از سیاست‌های حمایتی است که در همه دنیا به نظرم وجود دارد، در کشور ما به نظر من، در سایه ضعف مدیریت و نظارتی که داشتیم، ما آمدیم صورت مسئله را پاک کردیم. به نظرم پرداخت یارانه به تولید کننده هم می‌تواند یک کمکی در راستای نقدینگی و سرمایه در گردش به تولید کننده باشد و هم از ایجاد تورم جلوگیری می‌کند. من خود موافق هستم که یارانه را به تولید کننده پرداخت کنند. ما پرداخت یارانه را به صورت نقدی هم داشتیم زمانی که ارز ترجیحی را حذف کردیم، عنوان کردیم مثلاً ما زیر ۱۰ درصد تورم را داشتیم، ولی منجر به تشدید قیمت‌ها و تورم بیشتر از آن چیزی که پیش بینی شده بود در کالا‌های اساسی شد و در معیشت و اقتصاد مردم خیلی تأثیرگذار بود.
سؤال: از آن طرف هم باز بحث فساد‌هایی که اتفاق افتاد و شرکت‌های صوری که شکل گرفتند، از شرکت‌های پایین دستی پتروشیمی‌ها بگیرید تا موارد مختلفی که این مواد اولیه را می‌آمدند با قیمت ارزان می‌گرفتند، بعد می‌رفتند همان بیرون مثلاً بورس کالا و جای دیگر همان جا آن را می‌فروختند؟
سلیمانی: نظرم را عرض کردم باید ساز و کار نظارتی مان را قوی‌تر کنیم.
سؤال: تجربه ما در مورد نظارت چه می‌گوید؟ حالا این نظارتی که می‌گویم،  در موضوع کلاً قاچاق؟
سلیمانی: کسانی که مخالف عرضه یارانه به مصرف کننده هستند، تنها دلیلی که من در این مدت رصد کردم، همین بحث رانت و فساد در پرداخت یارانه به تولید کننده است. 
سؤال: نه همیشه فساد ممکن است نباشد؟ 
سلیمانی: در قاچاق کالا مثلاً.
سؤال: یک بخشی قاچاق است و یک بخشی اضافه مصرف است، کلاً وقتی ما نان یا هر کالایی را ارزان به دست بیاوریم راحت‌تر هم می‌توانیم دور بریزیم آن را و می‌تواند راهی مثلاً گاوداری‌ها شود، خوراک دام شود،حالا ممکن  استثنائاتی وجود داشته باشد؟ 
سلیمانی: استثنائاً به نظر من موضوع نان متفاوت است.
سؤال: بعضی‌ها می‌گویند اگر ما که اطلاعات خانوار‌ها را داریم الان سالهاست یارانه‌ها را به خانوار‌ها می‌دهیم، اگر این را مستقیم به مردم بدهیم خودشان بهتر می‌دانند که الان نیاز اصلی شان؛ نان است، گوشت است، بنزین است، سفر است، دارو است؟ هر کدام متناسب با شرایط خودش. مثلاً کسی که دارو مصرف نمی‌کند، می‌گوید من این یارانه دارو را چرا باید من هم بپردازم یعنی در واقع بیاید از جیب من هم برود برای آن. این جا اگر دستم برسد می‌توانم تشخیص دهم و انتخاب کنم کجا. این استدلال‌هایی که می‌شود، حالا شما باز بفرمایید؟
سلیمانی: ما الان حدود ۵۹ هزار میلیارد تومان، چیزی که من مطالعه کردم برای یارانه نان پرداخت می‌کنیم و بیش از ۶۰ هزار میلیارد تومان برای دارو داریم پرداخت می‌کنیم، عرض کردم زمانی که ارز ترجیحی را از کالا‌های اساسی حذف کردیم، عنوان کردیم که تورمی که حادث می‌شود خیلی کمتر از آن رقمی است که ما پیش بینی کرده بودیم، در واقع مردم یک سوم آن کالا‌های اساسی که مصرف می‌کردند، یارانه را پرداخت می‌کردیم، دوسوم از جیب خودشان پرداخت می‌کردند. من باز معتقدم ساز و کار نظارتی مان را باید قوی‌تر کنیم، اگر به تولید کننده پرداخت کنیم، تولید کننده‌های ما الان خیلی‌ها برای سرمایه در گردش می‌خواهند تولید کنند، اشتغال داشته باشند، منتظر سرمایه در گردش هستند. این به نظرم هم تولید کمک شده و هم بالأخره می‌توانیم مردم را کمک کنیم در این راستا. 
سؤال: با یارانه بنزین هواپیما موافقید؟
سلیمانی: یارانه بنزین هواپیما با توجه به فرسودگی ناوگان هوایی ما، ما فعلاً چاره‌ای نداریم که از صنعت هوایی خود با پرداخت یارانه حمایت کنیم، ولی در ادامه به نظرم باید برنامه ریزی شود هزینه ناوگان هوایی ما کاهش پیدا کند و کم کم به سمت حذف یارانه بنزینی که  پرداخت می‌کنیم حرکت کنیم، چون  در شرایط فعلی چاره‌ای نداریم به نظر من.
سؤال: یعنی اگر بنزین هواپیما یارانه اش برداشته شود و قیمت بلیت هواپیما افزایش پیدا کند، همان کسانی که استفاده خواهند کرد که درصدی از جامعه هستند، هزینه اش را پرداخت نمی‌کنند؟ 
سلیمانی: پرداخت می‌کنند.
سؤال: یعنی شما مثلاً فکر می‌کنید صندلی‌های هواپیما خالی می‌ماند؟
سلیمانی: پرداخت می‌کنند، آن درصدی که اشاره فرمودید در هر صورت از هواپیما استفاده می‌کنند، ولی عرض کردم این را باید به تدریج با نوسازی ناوگان هوایی مان و یک برنامه ریزی درست، چون هزینه ناوگان هوایی هم بالاست، با کم کردن هزینه‌ها و نوسازی ناوگان هوایی باید به تدریج این موضوع را مدیریت کنیم و یارانه بنزین هواپیما را هم کم کنیم.
سؤال: شما با تناسبی شدن انتخابات موافقید در شهر‌های بزرگ؟
سلیمانی: با تناسبی شدن انتخابات واقعیتش در سیاست‌های کلی انتخابات که من یادم هست خیلی هم بحث شد این موضوع، هم یکی از سرفصل‌های سیاست‌های کلی انتخابات بود، ولی به نظرم هنوز این طرح پخته نیست و یک مقداری باید بیشتر روی آن کار کنیم.
سؤال: برای نظام‌های سیاسی دو مدل را معمولاً در دنیا شاهد هستیم، یکی نظام‌های ریاستی مثل وضعیت فعلی جمهوری اسلامی که مردم با رأی مستقیم رئیس جمهور انتخاب می‌کنند، دیگری نظام‌های پارلمانی که پارلمان‌ها و مجالس نخست وزیر انتخاب می‌کنند، شما کدام را ترجیح می‌دهید؟
سلیمانی: جمهوریت نظام ما بستگی به رأی مردم و مشارکت مردم دارد. یعنی حکومت ما برآمده از رأی مردم است. به نظرم همین رویه فعلی که وجود دارد و مردم در انتخاب رئیس جمهور مشارکت دارند و رئیس جمهور به وسیله رأی مردم انتخاب می‌شود، شاید مدل بهتری باشد که الان ما داریم در کشورمان استفاده می‌کنیم. 
سؤال: مستمری یک خانواده چهار نفره تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی که سرپرست خانوار توان کار کردن به هر دلیلی ندارد، از کار افتاده است، یا به خاطر سن و سال یا به خاطر بیماری و معلولیت، به نظر شما باید چقدر باشد؟
سلیمانی: مستمری مددجویان نهاد‌های حمایتی به نظرم متناسب با تورم باید باشد، مثل کارکنان دولت یا حداقل به اندازه پایه حقوق باشد که هر چند هزینه‌های عمومی را هم تأمین نمی‌کند ولی در کنار پرداخت مستمری، به نظرم از سبد‌های حمایتی دیگر هم باید استفاده کنیم. 
سؤال: در همکاری با کشور‌های خارجی، ارتباطات بین المللی، اولویت را با کدام حوزه می‌دانید؟
سلیمانی: سیاست خارجی ما در این مدت و بعد از انقلاب تقریباً دکترین، چون رشته خودم علوم سیاسی است، در مسائل ایران، سیاست خارجی متوازن است ولی قطعاً ما با همه کشور‌ها در چارچوب آن چارچوبی که حاکمیت تعریف کرده باید رابطه داشته باشیم، ولی اولویت هم با همسایگان ماست که من بررسی کردم ۹۰ درصد مراودات ما با ۱۰ کشور از همسایگان خودمان است که به نظرم مجلس در این بعد، بعد نظارتی اش را باید قوی‌تر کند، چون قرارداد‌ها و پیمان‌های تجاری که در مجلس مصوب می‌شود به نظرم توسط دستگاه دیپلماسی یک مقدار باید قوی‌تر پیگیری شود که اجرایی شود.
سؤال: بعد از همسایگان چطور؟
سلیمانی:  ما هر جایی که منافع ملی مان باشد .
سؤال: به عنوان یک قاعده کلی درست است، اولویت را در کجا می‌دانید، مثلاً بعضی‌ها می‌گویند که ما از آفریقا غفلت کردیم، مثلاً این قدر که ما می‌توانیم در آفریقا منافع مختلفی را دنبال کنیم، فرضاً کشت فراسرزمینی، حتی می‌توانیم نیاز به غذا و محصولات کشاورزی مان را در شرایط خشکسالی و بی آبی در آن جا دنبال کنیم و پوشش دهیم، یا بعضی‌ها می‌گویند آمریکای لاتین مثلاً حوزه مهمی است، نباید از آن غفلت کرد، اینها جا‌هایی است که می‌توانیم روی آن حساب کنیم. بعضی‌ها می‌گویند اروپا مهم است، بعضی ممکن است شرق آسیا را مهم بدانند. شما بعد از همسایگان، چون تقریباً همسایگان مورد اتفاق است، یعنی کسی نمی‌گوید همسایه‌ها مهم نیستند. بعد از همسایه‌ها جای دیگری است که شما بگویید خیلی مهمتر است؟
سلیمانی:  در شرایط فعلی،  هم در آمریکای لاتین و آفریقا دیپلماسی پارلمانی و دستگاه دیپلماسی ما فعال است و دارد کار می‌کند هم در شرق آسیا. ما باید یک بررسی کنیم ببینیم منافع ملی ما کجا بهتر تأمین می‌شود.
سؤال: برای پدیده بی حجابی علاوه بر راهکار فرهنگی به چه روش دیگری شما معتقد هستید؟
سلیمانی: پدیده بی حجابی همان طور که مقام معظم رهبری هم فرمودند یک ضرورت شرعی است که هیچ شبهه و ایرادی نمی‌توان به آن وارد کنیم، اینهایی که حالا از سر غفلت و ناآگاهی یک مقداری حجابشان ضعیف‌تر است نباید به حساب بی دینی بگذاریم. علاوه بر کار فرهنگی، یک عده کمی به صورت سازمان یافته اقدام به هنجارشکنی می‌کنند که عده شان خیلی کم است ولی قاطبه افرادی که یک مقداری حجاب ضعیف تری دارند شاید از آن ضرورت و اهمیت حفظ حجاب غافل هستند که به نظرم کار فرهنگی اولویت دارد.
سؤال: پس می‌گویید اقدام قهری هم باشد ولی برای کسانی که سازمان یافته دارند کار می‌کنند؟
سلیمانی: آنهایی که به صورت سازمان یافته هنجارشکنی می‌کنند.
سؤال: با حذف کنکور موافقید؟
سلیمانی: با حذف کنکور الان مدلی که دارد اجرا می‌شود و الگویی که ما داریم استفاده می‌کنیم هم کنکور و هم سوابق تحصیلی، به نظر من به عدالت نزدیکتر است. 
سؤال: ترکیب کنکور و سوابق تحصیلی؛ ۵۰، ۵۰؟
سلیمانی: ۵۰، ۵۰ که ظاهراً قرار است در سال ۱۴۰۴ و ۱۴۰۵؛ ۶۰ به ۴۰ شود یعنی در واقع اثر سوابق تحصیلی بیش از کنکور باشد. این یک سری محاسن و معایبی دارد که اگر نیاز است بیشتر توضیح دهم.
سؤال: ولی در مجموع می‌گویید این وضعیت خوب است؟
سلیمانی: مناسب‌تر است.
سؤال: یعنی کلاً حذف نکنیم؟
سلیمانی: نخیر.
سؤال: درباره شهریه دانشگاه آزاد و دانشگاه غیرانتفاعی، بفرمایید که شما می‌گویید این شهریه را دانشگاه‌ها تعیین کنند یا شورای رقابت؟
سلیمانی: شهریه دانشگاه‌ها الان مخصوصاً در دانشگاه‌های غیردولتی و دانشگاه آزاد، هزینه‌های دانشگاه‌ها هم افزایش پیدا کرده است. من الان می‌بینم هم دانشجو ناراضی است و هم دانشگاه ناراضی است، با همین شهریه‌ای که الان پرداخت می‌شود، چون قانون تعیین شهریه را به هیئت امنای دانشگاه‌ها واگذار کرده بود، این هیئت امنا به نظرم آن حداقل و حداکثر هم در شرایط فعلی رعایت نمی‌کنند، بعضاً بیشتر یا کمتر می‌شود. یک شورای تخصصی به نظرم باید تشکیل شود که مقداری این موضوع را بهتر نظارت و مدیریت کند. 
سؤال: تعرفه تاکسی‌های اینترنتی را خودشان تعیین کنند به همین شکلی که حالا هست یا باز شورای رقابت؟
سلیمانی: الان به نظرم مدلی که الان داریم پیگیری می‌کنیم و در واقع اجرا می‌شود، رضایت عمومی و نسبی را در بر داشته است. 
سؤال: بودجه آموزش عالی برای همه سه میلیون دانشجوی کشور باشد یا برای ۴۰۰ هزار دانشجوی روزانه دولتی؟
سلیمانی: ما الان ۲۵ درصد، هر چند در قانون اساسی ما اشاره شده که آموزش عالی تا سر حد خودکفایی باید رایگان باشد ولی الان ما ۲۵ درصد هزینه دانشجو و دانشگاهیان را داریم تأمین می‌کنیم. منافع تحصیل در دانشگاه غیردولتی یا کسانی که در دانشگاه شبانه یا پیام نور و غیرانتفاعی تحصیل می‌کنند به خود فرد بر می‌گردد هم شأن منزلتش و هم از آن امتیازات شغلی که می‌توانند در ادامه استفاده کنند به خود فرد بر می‌گردد، ولی ما می‌توانیم، چون شرایط اقتصادی جامعه یک مقدار ضعیف‌تر و شکننده‌تر است، یک مقداری اگر بتوانیم از این اعتبارات یا مبلغ و بودجه‌ای که پیش بینی شده برای دانشجویانی که در دانشگاه‌های غیردولتی هم تحصیل می‌کنند، پیش بینی کنیم، به نظرم بد نیست.
سؤال: خوراک پتروشیمی‌ها به قیمت جهانی باشد یا فرمول دیگر؟
سلیمانی: به قیمت جهانی به نظرم بهتر است.
سؤال: با معافیت مالیاتی هنرمندان موافقید؟
سلیمانی: وضعیت هنرمندان را ما از گوشه و کنار، چون در جامعه هستیم و می‌شنویم، یک عده خیلی کمی شاید در سطح بالا قرار دارند، شاید درآمد آنها قابل توجه باشد، به نظرم یک سقفی را باید تعیین کنیم، بیشتر از آن سقف مشمول مالیات شوند.
سؤال: یعنی سقف درآمدی؟
سلیمانی: یک سقف درآمدی تعیین کنیم، یک عده‌ای هم که درآمدشان کمتر است قاعدتاً باید معاف از مالیات باشند. 
سؤال: این چیزی که شما می‌فرمایید در مورد کارمند‌ها و بقیه مشاغل هم ممکن است صادق باشد، ولی شما قائل به معافیت برای عنوان هنرمند نیستید؟
سلیمانی: نه.
سؤال: این مبنای درآمدی و سقف درآمدی می‌تواند برای هر شغل دیگری در بحث معافیت مالیاتی لحاظ شود؟
سلیمانی: لحاظ شود.
سؤال: برای جلوگیری از فرار مالیاتی چه راه حل و راهکاری پیشنهاد می‌کنید؟
سلیمانی: فرار مالیاتی تعادل توسعه اجتماعی و اقتصادی را در جامعه بر هم می‌زند. راهکار‌های متعددی وجود دارد، همین الان هم در کشور اجرا می‌شود. یکی بحث شفافیت است، بحث تشدید نظارت است و مشوق‌هایی برای کسانی که مالیات خود را پرداخت می‌کنند در نظر گرفته شود، راهکار‌هایی است که یک مقداری بیشتر روی آن مانور کنیم.
سؤال: با واردات خودرو موافقید؟
سلیمانی: بله.
سؤال: با مالیات با عایدی سرمایه موافقید؟
سلیمانی: مالیات بر عایدی سرمایه، چون هدفش سوداگری و دلالی است، در صورتی که ما آن تورم را کسر کنیم، بله موافقم. کسی که می‌آید امروز مثلاً سرمایه خود را تبدیل به سکه، خودرو، ارز و حالا در بازار مسکن هزینه می‌کند، هدفش این است که ارزش سرمایه اش را همزمان با تورم حفظ کند، ما اگر تورم را کسر کنیم، بله.
سؤال: حقوق کارگران و کارمندان به اندازه تورم افزایش پیدا کند یا نسبتی داشته باشد با تورم؟
سلیمانی: این در قانون پیش بینی شده که حقوق کارمند باید بر اساس و متناسب با تورم پیش بینی شود. 
سؤال: متناسب محل اختلاف است که متناسب یعنی به اندازه و معادل؟
سلیمانی: همان تورمی که مرکز آمار ایران رسماً اعلام می‌کند.
سؤال: نه این که مبنای تشخیص تورم چیست کاری نداریم، مرکز آمار است، این که متناسب باشد آیا منظور این است که نسبتی داشته باشد مثلاً می‌تواند هر سال نصف تورم یا دو برابر تورم باشد یا حتماً به اندازه تورم؟
سلیمانی: قانون پیش بینی کرده مطابق با تورم باید حقوق کارمند هم افزایش پیدا کند.
سؤال: یعنی شما می‌فرمایید دقیقاً به اندازه خود تورم؟
سلیمانی: به اندازه آن چه که قانون پیش بینی کرده، که این موضوع فعلاً با توجه به کمبود منابعی که احتمالاً دولت دارد رعایت نمی‌شود.
سوال: آقای سلیمانی نماینده منتخب حوزه انتخابیه نیشابور، فیروزه، زبرخان و میان‌جلگه، این شهرستان‌های جدید که اضافه می‌شوند مدام کم کم، قبلاً می‌گفتیم نماینده نیشابور حالا می‌بینیم که باید چند شهرستان دیگر را هم اسم ببریم.
سلیمانی: و سر ولایت را باید شما اضافه کنید.
سوال : سر ولایت را جا انداختیم؟
سلیمانی: ان شاء الله شهرستانش می‌کنیم.
سوال : شما برنامه دارید برای آن. معلوم است سر ولایتی هستید شما؟
سلیمانی: خیر، ما فرزند نیشابور بزرگ هستیم.

سوال: اولین سوالمان راجع به برنامه تبلیغاتی صداوسیما بفرمایید که شما از این فرصت استفاده کردید در شبکه محلی خودتان یا خیر؟
امیر: نه بنده استفاده نکردم از این فرصت.
سوال: چطور می‌دیدید این اتفاق را البته به عنوان یک برنامه جدید و یا یک اتفاق نو؟
امیر: فرصت بسیار خوبی ایجاد شد برای کاندیدا‌هایی که می‌توانستند خودشان را توی رسانه معرفی بکنند و به نظرم فیلم فرصت خوبی بود‌ای کاش یک کم جلوتر بررسی‌های دقیقش انجام می‌شد که بالاخره هر کاندیدایی بتواند از این فرصت به طور خیلی دقیق‌تر استفاده بکند.
سوال: آقای امیر ما یک سری سؤالات را هم در این برنامه‌ها پرسیده بودیم که نامزد‌های مختلفی که از این فرصت استفاده کردند به این سؤالات جواب داده‌اند و همین سؤالات در برنامه‌های انتخاباتی دیگر ما هم پرسیده شد و به بحث گذاشته شد این سؤالات حاصل شش ماه کار کارشناسی میز‌های تخصصی ما در خبرگزاری صداوسیما بود که سی و پنج میز تخصصی عهده دارش بودند در طول این شش ماه جلسه این سؤالات را پیشنهاد دادند و به بحث گذاشتند تا به این نقطه رسیده ما این سؤالات را از نامزد‌های مختلف و از منتخبان مجلس دوازدهم پرسیدیم از شما هم می‌پرسیم بفرمایید که به عنوان اولین سؤال آیا شما با شفافیت آرا، هدایا، سفر‌ها و حقوق و دستمزد و نامه‌های نماینده‌های موافقید یا خیر؟
امیر: بله کاملاً، چون معتقدم اوج دموکراسی است و به نوعی به نماینده هم نظم بیشتری می‌دهد که مواظب خلاصه رفتار‌ها و ورود و خروج خیلی از امور باشد و البته شفافیت آرای در بعضی از موارد حالا حتی نماینده‌هایی که در این خصوص حالا بحث داشتند تو بحث حالا امنیت ملی و بحث‌هایی هست که ممکن است شفافیت آرا جای سؤال باشد که باشد یا نباشد، اما تو بحث‌های عمرانی، معیشتی اقتصادی من معتقدم باید باشد تو بقیه مواردی هم که اشاره کردید اگر باشد خیلی بهتر نماینده هم خودش را نظم می‌دهد و همه مردم اعتماد بیشتری خواهند کرد.
سوال: خود شما برای افزایش شفافیت پیش قدم خواهید شد در مجلس؟
امیر: قطعاً.
سوال: به چه صورتی با چه روشی؟
امیر: بنده همه دارایی‌های خودم را هر چه دارم اعلام می‌کنم هم بالاخره سعی می‌کنم تو بحث رای دادن و هر آنچه که به نفع مردم باشد من اون را به صورت شفاف اعلام خواهم کرد.
سوال: آیا سراغ ساز و کار‌ها و راه‌حل‌های قانونی هم خواهید رفت مثلاً پیشنهاد طرحی که الزام ایجاد بکند برای مجلس و برای همکاران شما و خود شما؟
امیر: خوب در دوره‌های گذشته این ساز و کار‌ها بررسی شد منتها حالا چرا به نتیجه نرسید چون خیلی از نمایندگان داوطلبانه اعلام کردند که ما هستیم حاضریم لذا معتقدم مجلس دوازدهم باز خیلی شفاف‌تر می‌تواند این را بپذیرد.
سوال: بفرمایید که با روش فعلی پرداخت یارانه به کارت سوخت خودرو‌ها موافق‌تر هستید یا با پرداخت یارانه سوخت به کد ملی؟
امیر: نمی‌شود برای کل جامعه یک نسخه پیچید باید یک تفاوت‌هایی در حالا بعضی از مناطق برخوردار بعضی از مناطق کم برخوردار یا حتی افراد و دهک‌های متفاوت. من معتقدم با یک نسخه نمی‌شود عملاً برای این سؤال جواب پیدا کرد باید ساز و کار‌های متفاوتی باشد برای اینکه حالا به صورت کد ملی باشد خوب قطعاً توی مناطق کم برخوردار این به صرفه‌تر است و رضایتمندی بیشتری ایجاد می‌کند.
سوال: شما با پرداخت یارانه به همه شهروندان موافقید یا به مثلاً فرضا هفت دهک یا هشت دهک یا نه دهک به عبارت دیگری آیا با حذف یارانه ثروتمندان و پر درآمد‌ها موافقید؟
امیر:   قطعاً اگر این حذف بشود و در اختیار چرخه تولید و اقتصاد این اتفاق بیفتد و به نفع دهک‌های پایین جامعه باشد کاملاً موافقم.
سوال: خوب حالا اینکه باز دوباره آن درآمد، یارانه ثروتمندان حذف بشود برود توی تولید یا اینکه به دهک‌های پایین‌تر اختصاص پیدا بکند دوباره می‌تواند پیشنهاد‌های مختلفی به دنبالش باشد ولی با حذف یارانه پردرآمد‌ها پس شما موافقید حالا با در نظر گرفتن همین که شما با این موافق هستید به کد ملی بدهیم یا به کارت سوخت خودرو‌ها به عبارتی ما فقط به کسانی که خودرو دارند یارانه سوخت بدهیم یا به کسانی که خودرو هم ندارند باید یارانه سوخت بدهیم؟
امیر: مورد دوم به کسانی که خودرو هم ندارند باید این داده بشود.
سوال: بفرمایید که با روش فعلی دلار ارزان یا دولتی پرداخت دلار ارزان و دولتی برای واردات کالا‌های اساسی موافق‌تر هستید یا اینکه این را هم به خود مردم بدهیم آن هزینه‌ای که دولت می‌کند بابتش؟
امیر: خوب هر چه میزان نقدینگی در جامعه بیشتر بشود قطعاً به تورم کشیده می‌شود اگر  مورد اول که فرمودید بحث اینکه ارز را برای واردات کالا‌های اساسی مصرف بکنیم معتقدم نتیجه بهتری خواهیم گرفت.
سوال: به روش فعلی یعنی؟
امیر: تقریباً بله.
سوال: بفرمایید که حقوق کارگران و کارمندان به اندازه تورم افزایش پیدا کند یا متناسب با آن؟
امیر: البته اصول اساسی اش این است که به اندازه تورم باشد منتها، چون تورم در این دهه اخیر خصوصاً به شکل غیر منطقی این تورم افزایش پیدا کرده و این در توان دولت نیست که الان به این شکل اتفاق بیفتد، اما منطقش این است با توجه به میزان تورم حقوق کارگران افزایش یا کارمندان افزایش پیدا بکند .
سوال: در همکاری با کشور‌های مختلف در ارتباطات بین المللی روابط بین الملل اولویت را با کدام حوزه کشور‌ها می‌دانید؟
امیر: خاورمیانه کشور‌های خصوصاً همسایه و کشور‌هایی که عملاً منافع متقابل را قبول بکنند نه از حالت تحکمی حالا غرب کشور‌های غربی عملاً بازار خوبی است ولی خوب اعتماد به این که کشور‌ها فعلاً حاصل نشده، اما کشور‌های هم خاورمیانه هم شرق دور سه کشوری مثل چین، مثل روسیه و کشور‌های همسایه بله حالا تقریباً اعتماد متقابل عملاً حاصل شد.
سوال: رئیس‌جمهور را مردم انتخاب بکنند یا مجلس به عبارت دیگری نظام ریاستی بهتر است به شکل فعلی که الان هست یا نظام پارلمانی که منتخبان مردم نخست وزیر انتخاب کنند؟
امیر: این دوتا روش تو کشور‌های متفاوت بوده یعنی چه به‌صورت مستقیم که الان دارد اتفاق می‌افتد هر چند خوب انتخابات نماد دموکراسی کشور است ولی خوب هزینه‌های خاص خودش را دارد و اگر به صورت پارلمانی باشد معتقدم باز همان مستقیم و غیرمستقیم باز توسط مردم انتخاب شده باشد یعنی هم هزینه انتخابات کم می‌شود و نماد دموکراسی هم مجلس است بالاخره اگر از طریق مجلس انتخاب بشود من معتقدم بهتر است.
سوال: با اعطای اختیارات دولت به شهرداری‌ها موافقید؟
امیر: بله، چون الان شهرداری‌ها و شورای شهر بیشتر متکفل بعضی از امور شهری هستند در صورتی که خیلی از مواردی مثل آبفا، مثل ترافیک و خیلی چیز‌هایی که مستقیم با شهرداری در ارتباط را داشته باشند که مقدار میزان نفوذ و تسلط شهرداری بر خیلی از اموری که مستقیماً مرتبط با شهرداری باشد و عملاً حتی شورای شهر دیگر شورای شهرداری نباشد واقعاً شورای شهر آن شهر باشند یعنی بتواند مستقیم ورود کند که دیگر نیازی به بروکراسی‌های مختلف نباشد یعنی تو بحث آبفا و بحث‌های ترافیک تو بحث‌های حتی آموزش و پرورش اگر ارتباط مستقیم باشد و خود شهردار بتواند عملاً مدیریت بکند من معتقدم تو مدیریت شهری اتفاقات خوبی خواهد افتاد.
سوال: تعبیر جالبی به کار بردید گفتید شورا‌های شهرداری نباشند شورا‌های شهر باشد، مستمری یک خانواده چهار نفره تحت پوشش کمیته امداد و بهزیستی که سرپرست خانوار به دلیلی از کار افتاده است یا به خاطر کهولت سن یا به خاطر بیماری و معلولیت باید چقدر باشد چه نسبتی با حقوق و دستمزد مصوب وزارت کار باشد در هر سال؟
امیر: خوب، چون این نهاد، نهاد حمایتی است و خوب ما شرایط اقتصادی کشور را باید در نظر بگیریم البته حق مردم و حق این افراد از اینکه در کشوری مثل جمهوری اسلامی ایران با آرامش و بدون دغدغه زندگی بکنند، اما با توجه با شرایط اقتصادی کشور قطعاً باید حداقل‌ها باید رعایت بشود که بتواند زندگی چهار نفر را تامین کند.
سوال: این حداقل‌ها خیلی کیفی یا به عبارتی بگویم که می‌تواند تاویل شود، تفسیر بشود. نسبتش با اون حقوق را می‌توانید بگویید؟
امیر: حداقل‌هایی که حالا اداره کار معمولاً مشخص می‌کند.
سوال: یعنی به اندازه همان حداقل حقوق دستمزد قانون کار می‌فرمایید؟
امیر: بله.
سوال: در حوزه انتخابیه خودتان اهواز بفرمایید که  اولویت را با اعطای زمین برای مسکن ویلایی مردم می‌دانید یا برای مسکن آپارتمانی؟
امیر: اهواز یک شهر گسترده و با فضای جغرافیایی خیلی باز است من ترجیح می‌دهم که به‌صورت ویلایی باشد.
سوال: با حذف کنکور موافقید؟
امیر: برای بعضی از رشته‌ها بله ولی خوب برای بعضی از رشته‌های تخصصی معتقدم رقابتی باشد بهتر است که نخبه‌ها بتوانند خودشان را نشان دهند. بالاخره تو این رقابت‌های بعضی از رشته‌ها خیلی خاص من معتقدم کنکور باید باشد البته این روشی که الان به صورت پنجاه پنجاه یعنی هم سابقه آموزشی و کنکور دارد لحاظ می‌شود من معتقدم روش خوبی است.
سوال: حالا رقابتی هم، چون گفتید البته خوب اون‌هایی هم که با حذف کنکور موافق هستند ممکن است بگویند رقابت در طول همان چهار سال دبیرستان دارد اتفاق می‌افتد تدریجاً ولی به صورت اینکه ما یک روز خاص بیاییم جمع کنیم دانش‌آموزان را برای ورود به کنکور و ورود به دانشگاه و کنکور ازشون بگیریم این مثلاً اتفاق خوبی نیست؟
امیر: روی بحث عدالت آموزشی خوب خیلی سؤال هست ولی بحث است ولی اینکه توی مدارس غیرانتفاعی، تو مدارس دولتی توی مدارس خاص خوب این عدالت آموزشی هم این وسط باید لحاظ بشود که حالا اون چیزی که شما می‌فرمایید بحث آن که سابقه آموزشی ممکن است اینجا خودش را نمایان بکند لذا کنکور می‌تواند.
سوال: خوب کنکور هم همین است دیگر باز عدالت آموزشی در رسیدن به دانشگاه از طریق کنکور باز هم ممکن نبوده باشد که راه‌حلی که تا به حال دیده شده همین سهمیه مناطق محروم یا اصطلاح مناطق حالا دو و سه و اینهاست ممکن است همین از طریق معدل‌ها و حالا آن تراز نمرات دوران دبیرستان این سهمیه گذاری در اونجا هم اتفاق بیفتد؟
امیر: بله من هم معتقدم که در بحث، باز تاکید می‌کنم عدالت آموزشی را در بعضی از مناطق باید یک سری سهمیه‌های متفاوت و خاص در نظر گرفته بشود که بتوانند دانش‌آموز‌هایی که در مناطق کم برخوردار خودشان را می‌خواهند بالاخره در عرصه رقابت با مناطق برخوردار قرار بدهند یک تفاوتی یک سهمیه خاصی بالاخره باید باشد یعنی این روش باید تعدیل بشود یعنی چکش‌کاری بشود و دانش‌آموزان این مناطق  کم برخوردار بتوانند خودشان را در رقابت با مناطق برخوردار عملاً توان خودشان را نشون بدهند.
سوال: تعرفه تاکسی‌ها اینترنتی را خودشان تعیین کنند به روش فعلی یا شورای رقابت؟
امیر: اگر شورای رقابت باشد بهتر است، چون شورای رقابت سعی می‌کند همه جوانب را در نظر بگیرد ولی شاید خودشان اگر بخواهند مشخص بکنند شاید یک جنبه خود را بیشتر از جنبه مردم در نظر بگیرند لذا شورای رقابت دو تا دو طرف را در نظر می‌گیرد هم مردم و هم تاکسی داران.
سوال: خوب البته ممکن است پیشنهاد شخص دیگری یا برخی دیگر از کارشناسان این باشد که در رقابت با هم تعیین بکنند یعنی اونجا که رقابت اتفاق بیفتد مثلاً ممکن است منافع مردم هم تامین شود مهم این است؟
امیر: مهم این است که منافع مردم و خوب بالاخره این قشر هم یک قشر هم با تعداد زیادی از بالاخره هم‌وطن هایمان عملاً رو به رو هستیم که هم باید حقوق اون‌ها در نظر گرفته بشود و بالاخره یک سری هم تمهیداتی دولت هم باید این وسط در نظر بگیرد یه سری از حمایت‌هایی است که باید از این قشر به نفع مردم و این حمایت‌ها اتفاق بیفتد.
سوال: همین سؤال را درباره شهریه دانشگاه آزاد و دانشگاه‌های غیرانتفاعی باز داریم خودشان تعیین بکنند یا شورای رقابت؟
امیر: اگر شورای رقابت باشد معتقدم بهتر است.
سوال: شما با یارانه بنزین هواپیما موافق هستید به نحوی که فعلاً دارد اتفاق می‌افتد.الان بنزین هواپیما حتی از بنزین خودرو هم ارزان‌تر است خیلی ارزان تر!
امیر:  یارانه بنزین هر چند در میزان درصد استفاده مردم از این  ناوگان هوایی یا هواپیما درصد پایینی است  خوب هنوز هم در بحث  قیمت‌گذاری بلیت‌ها و خلاصه خیلی از موارد مردم  رضایت کافی را و آن رضایتمندی را ندارند حالا شاید یکی از دلایلش فرسودگی آن بحث ناوگان هواپیمایی باشد ولی نارضایتی مردم با وجود اینکه حالا بنزین هم یارانه‌ای است فعلاً مشهود است من معتقدم که این از این میزان باید کمتر شود یعنی یارانه اش را به نفع ساخت این ناوگان برویم جلو.
سوال: خوراک پتروشیمی‌ها به قیمت جهانی باشد یا با فرمول دیگری؟
امیر: نه به قیمت جهانی باشد.
سوال: برای فرار مالیاتی چه راهکاری دارید؟
امیر: برای فرار مالیاتی تنها راهش این است که هم دولت الکترونیک دقیق و جدی عمل بکند و اینکه سعی کنیم در بحث تشخیص این موارد در رو بررسی‌های دقیق‌تری بشود و قوانین هم معتقدم منظم‌تر و سخت گیرتر باید باشد.
سوال: با مالیات بر خانه‌های خالی موافق هستید؟
امیر: قطعاً.
سوال: با معافیت مالی معافیت مالیاتی هنرمندان موافق هستید؟
امیر: فقط هنرمندان را اگر در نظر بگیریم خوب حالا اصناف دیگری هم هستند مثل کتابداران مثل تقریباً هنر‌هایی حالا یا شبیه آن این صنف را هم مردم بهشون علاقه‌مند هستند هم اینکه واقعاً حق دارند، اما اینکه یک قشر را معاف بکنیم نه من موافق نیستم.
سوال: با واردات خودرو موافق هستید؟
امیر: واردات خودرو خوب قطعاً اگر اتفاق بیفتد رقابت بین تولیدکنندگان داخل و خارج برای ارائه خودروی با کیفیت‌تر قطعاً اتفاق می‌افتد ولی باید این ظرفیت هم در خودرو‌ها ایجاد بشود که بتوانند آن رقابت را داشته باشند واردات بی‌رویه نه ولی وارداتی که سبب رقابت برای باکیفیت‌تر کردن خودروی داخل شود کاملاً موافقم.
سوال: ممکن است راهکار دیگری را بعضی‌ها پیشنهاد بدهند بگویند که مثلاً واردات خودرو محدود بشود ولی در خودروسازی ما دست تولیدکننده‌ها را باز بگذاریم به عبارت دیگری هر کسی خواست خودروسازی کند بگوییم بسم‌الله سخت‌گیری نکنیم در مجوز خودروسازی که اینطوری رقابت به وجود بیاید؟
امیر: مهم این است که رقابت ایجاد بشود خوب دنیا به سمت خصوصی‌سازی و واگذاری این صنعت به بخش خصوصی از خیلی وقت پیش اقدام کرده ولی ما هنوز اون شرایط خصوصی‌سازی را کاملاً رعایت نکردیم لذا هم نگران صنعت داخل هستیم هم از جهتی مردم متقاضی واردات خودرو هستند. خوب هنوز نتوانستیم جمع بین این دو را داشته باشیم لذا اگر به بخش خصوصی وگذار شود قطعاً می‌تواند روی سرمایه‌گذاری‌های خارجی اگر بیایند و این رقابت را شدیدتر بکنند خوب رقابت در جهت باکیفیت‌تر کردن ناوگان حمل و نقل یا خلاصه خودروی کشور قطعاً به نفع مردم تمام خواهد شد.