اَنجیلی یا درخت آهن، سَمبل پوشش گیاهان ایرانی و نماد شکوه و جلال جنگل‌های شمالی ایران است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مازندران، تنه این درخت به دلیل داشتن بافت سخت و الیاف قوی به راحتی آتش نمی‌گیرد و با تبر و اره بریده نمی‌شود، به همین دلیل در ساخت پل و تونل‌ها کاربرد دارد. ریشه و برگ‌های انجیلی مصرف دارویی دارد و امروزه در بسیاری از کشور‌های دنیا از گونه انجیلی برای زیباسازی شهری استفاده می‌شود.
برگ‌های انجیلی توجه زیادی به خود بر می‌انگیزند. برگ‌های نورسیده بنفش مایل به قرمز هستند و سپس در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و سرانجام در پاییز برگ‌های درخشان به رنگ‌های مختلفی مانند زرد پررنگ، نارنجی سوخته و پررنگ و قرمز روشن می‌گرایند و این تنوع رنگ مناظر زیبایی را ایجاد می‌کند.
این تنه به راحتی نمی‌سوزد و حتی اگر بخواهید میخی در آن فرو کنید، احتمالا نا امید خواهید شد. درخت رنگ برگ‌های خود را برای مدت بسیار طولانی نگه می‌دارد و تغییر رنگ‌ها مخصوصا در فصل پاییز چنان زیباست که شاید فکر کنید چندین درخت به هم متصل شده اند.
از جمله جاذبه‌های درخت انجیلی شاخه‌های آن است که وقتی به حدی مشخص می‌رسند به یکدیگر جوش خورده و یکی می‌شوند. همین ویژگی سبب شده که تنه درخت هم، کنار برگ‌ها جذاب، چشم نواز و زیبا باشد. برگ ها، طرح‌ها و اشکالی عجیب و غریب دارند و مثل این است که یک نفر به عمد درون آن‌ها حفره‌های ریزی ایجاد کرده.
انجیلی به دلیل رنگارنگ بودن برگ ها، پهن بودن تنه و شکل ظاهری آن و همچنین چشم نوازی و زیبایی خاصی که دارد، یکی از پرطرفدار‌ترین گیاهان برای باغ ها، محوطه سازی و سایت‌ها به حساب می‌آید.
حامد گلی گزارش می دهد