آشنایی با سعید جلالی پور از شهدای دفاع مقدس خوزستان

 

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، شهید سعید جلالی پور در یکم شهریورماه ۱۳۴۳ در اهواز به دنیا آمد، پدرش کارمند اداره پست بود و در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت و با آغاز جنگ تحمیلی به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.

 

وی در ۱۷ دی ماه ۱۳۵۹ در هویزه به شهادت رسید و تاکنون جاویدالاثر است.

 

متن وصیت نامه‌ای که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، به شرح زیر است:

 

سلام بر مردم، شهیدان و شما پدران و مادران. انقلاب ما بیهوده به دست مردم نیفتاده، عزیزترین دارایى مردم یعنى خون ضامن پایدارى آن است. آیا زیبا نیست تشریح عمل شهیدانى که به هنگام مرگ فریاد زنده باد اسلام، زنده باد انقلاب را سر مى‌دادند؟ آنها با فریاد الله‌اکبر، اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمد رسول‌الله که از حلقومشان جارى مى‌شد، دشمن پلید را گیج کرده و سراسیمه به دور خود مى‌گردانند.

 

من نمى‌دانم صدام‌حسین چه فکر می‌کند و با چه کسانى مى‌خواهد بجنگد؟ با کسانى که درس شهادت از امامانشان آموخته و آن را موجب سعادت دنیا و آخرت مى‌دانند.

 

 

امام قاطع و شکست‌ناپذیر ماست که مى‌گوید: «یا پیروز مى‌شویم یا شهید، که هر دو صورت براى ما پیروزى است و لشکر شما شکست‌ناپذیر است.» امروز مستضعفین جهان چشم امید به این ملت و به این کشور و به این رهبر دوخته‌اند.

 

اگر کسى فکر جنگ با اسلام به سرش زده بداند که باید با تمام مستضعفین جهان مبارزه کند و این را بدانید که مستضعفین بر مستکبرین پیروزند.

 

امام! پیامى دارم از على به شما مردم، على (ع) مى‌گوید: أُوصِیکُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِکُم (بترسید از عدل خدا و به کارهایتان نظم دهید.) بزرگترین عامل پیروزى ما ایجاد و حفظ نظم در صفوفمان است. باید با تشکیل ستون منظم و سازمان یافته چریکى نیروهاى مسلمان به جنگ با دشمن پرداخت و تا سرحد شکستش پیش رفت. جهاد ما جهاد فى سبیل‌الله است و شعار ما الله‌اکبر.

 

وصیت می‌کنم بر عده‌اى از پدران و مادران که از دشمن ذلیل هراسى به دل راه مدهید. علاوه بر اینکه فرزندان خود را به جبهه براى جنگ با کفار مى‌فرستید خودتان نیز اگر مى‌توانید به کمک آنها بروید و اگر نمى‌توانید در ستون پشت جبهه تدارکات جبهه را تأمین کنید و باز اگر نمى‌توانید، با عشق درونتان به حتمى بودن پیروزى اسلام بر کفر مبارزان، مسلمان را در جبهه دلگرمى دهید و جلوگیرى نکنید از فرستادن فرزندانتان به جنگ با دشمن ذلیل که این کار خلاف اسلام و کمک به کافرین است.

 

 

فریاد حسین (ع) به گوش مى‌رسد «هل من ناصر ینصرنى»، آیا کسى هست مرا یارى کند؟ و ما باید مسئولیت شیعه بودن را حس کنیم و جواب مثبت به آن فریاد برخاسته از سرزمین کربلا بدهیم، پس بشتابید براى دفاع که امر واجبى است «کُلُّ یَومٍ عاشورا و کُلُّ أرضٍ کَربَلا» و باز توصیه می‌کنیم به کسانى که باقى مى‌مانند. آنها رسالتى بس سنگین‌تر، یعنى پیام بر دوششان مى‌باشد. شهید شریعتى مى‌گفت: «هر انقلابى دو چهره دارد خون و پیام. ما رسالتمان را به پایان رساندیم و نوبت شماست که پیام انقلاب را به گوش جهانیان برسانید، پس امام را یارى کنید و انقلاب را به جهان صادر کنید.»

 

پدرم و مادرم! شما مرا با رنج‌هاى بسیار در دامان پاک خود پروراندید، مرا ببخشید که نتوانستم جبران کنم زحمات سنگین شما را، اما من مى‌دانم شما آنقدر پر عطوفت و مهربان و بخشنده هستید.

 

خدایا! تو می‌دانى که سراسر زندگیم پر از گناه، درد و زیانکارى بوده. پدر، مادر و دوستان عزیزم! از خدا بخواهید که مرا ببخشد و پاکم گرداند.

 

به عزیزانم مخصوصاً پدر و مادرم! توصیه می‌کنم که ابداً گریه نکنند، کارى بس مشکل است، اما می‌توانید هنگامى که به فکر ناله کردن مى‌افتید با گذاشتن نوار قرآن روح مرا شاد گردانید. به خدا توکل کنید و پیروز باشید. شب اول را قرآن برایم بخوانید. صبر و استعانت از درگاه خدا برایتان مى‌طلبم.

 

والسلام

 

۱۳۵۹/۷/۲۰، سعید جلالی پور