پژوهشگر تاریخ و سرپرست بنیاد ایرانشناسی استان آذربایجان غربی گفت: هنر انسان نخستین زبان حال طفولیت بشری است و این هنر توسط شکارگر‌ها بر روی سطوح نامنظم و دست نخورده دیواره‌های غار‌ها یعنی از برجستگی‌ها و فرو رفتگی ها، لبه‌ها با مهارت استفاده کرد تا به شکل‌های خود واقعت بیشتر دهد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیمای استان آذربایجان غربی، نشست هفتمین نشست با عنوان «بررسی تاریخ هنر استان آذربایجان غربی» از برنامه‌های جنبی شانزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر استان آذربایجان غربی با سخنرانی سعید عضدالدینی ملکی در نگارخانه حوزه هنری استان با حضور علاقمندان برگزار شد.
سعید عضدالدینی ملکی، پژوهشگر تاریخ و سرپرست بنیاد ایرانشناسی استان آذربایجان غربی، در حاشیه این نشست به خبرنگار شبستان در ارومیه، گفت: هنر غار نشینان را میتوان اولین بخش از تاریخ تفکر، تخیل و خلاقیت بشری به شمار آورد، چرا که به وسیله قابلیت ساخت تصویر و نماد (سمبول) بود که بشر توانست بر محیط خود مسلط شود.
وی ادامه داد: هنر انسان نخستین زبان حال طفولیت بشری است و این هنر توسط شکارگر‌ها بر روی سطوح نامنظم و دست نخورده دیواره‌های غار‌ها یعنی از برجستگی‌ها و فرو رفتگی ها، لبه‌ها با مهارت استفاده کرد تا به شکل‌های خود واقعیت بیشتر دهد.
ملکی گفت: ارومیه در بین شهر‌های ایران در طول تاریخ همچون نگینی می‌درخشد، چرا که یکی از مناطقی در ایران است که رد پای نخستین انسان‌های غارنشین در حوزه آن کشف شده و غار هوتو در مازندران، غار پیده در چهار محال بختیاری و غار تمتمان در ارومیه از جمله این غار‌ها است.
وی بیان کرد: در این نشست به بررسی هنر در استان آذربایجان غربی از دوره پارینه سنگی میانی در استان زمانی که انسان‌های اولیه به هوشمندی رسیدند پرداخته شد و پس از بررسی این دوره به وجود ۳۳ تپه باستانی که در حوزه دریاچه ارومیه اشاره و بر شکل گیری تمدن‌های باستانی اورارتویی و ماننایی پرداخته شد.
پژوهشگر تاریخ و سرپرست بنیاد ایرانشناسی استان آذربایجان غربی گفت: تمدن‌هایی که از اواسط قرن نهم پیش از میلاد تا قرن ششم پیش از میلاد در این استان و استانها و کشور‌های همجوار وجود داشت و در این نشست به هنرهای این تمدن ناشناخته به کتیبه‌های بجا مانده و آجر‌های لعابدار پرداخت شد.
گفتنی است؛ در ادامه این نشست به هنر در دوره اسلامی پرداخته شد و در آخر با معرفی هنرمندان این استان در اعصار مختلف به پایان رسید.