نمای رادیو پشت صحنه تولیدات برنامه‌های شبکه‌های رادیویی فرهنگ، صبا و ایران را نمایش می‌دهد؛ نمایش تلاش‌های هنرمندان این رسانه هدف برنامه نمای رادیو است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، آقای مجید فتاحی تهیه کننده این برنامه در گفتگو با شبکه خبر گفت: نمای رادیو فصل اول آن در سال ۹۸ روی آنتن رفت، کلا ما نمایشگاه رادیویی رادیو نمایش را ضبط می‌کردیم، ۲ سال توقف داشتیم و الان وارد فضای رادیویی رادیو ایران، رادیو صبا و رادیو فرهنگ شدیم البته بیشتر رادیو صبا و نمایش‌هایی را انتخاب می‌کنیم که معمولا حال و هوای طنز دارند.
وی ادامه داد: تعداد بازیگران زیاد است به این دلیل که برای بیننده تلویزیونی با این تعدد بازیگران از لحاظ بصری جذاب‌تر باشد.
آقای فتاحی افزود: نمای رادیو در اصل نمای نمایش‌های رادیویی است و سراغ گونه‌های دیگر رادیویی نمی‌رویم، برنامه‌هایی را به سراغشان می‌رویم که کار‌های نمایشی می‌کنند در اصل هنر هنرمندان رادیویی را در عرصه نمایش به تصویر می‌کشیم.
وی ادامه داد: یک سری برنامه‌ها در رادیو فرهنگ است مثل کلیلک و دمنک که جدید و جذاب است و ۴ قسمت آن را ضبط کردیم فعلا که بعد از شهر فرنگ برای پخش به سراغ ان می‌رویم و ما سعی کردیم که به روز سراغ انتخاب برنامه‌های رادیویی برویم.
آقای فتاحی در خصوص ضبط کار رادیویی برای تلویزیون هم گفت: نمای رادیو با قدرت تنها برنامه‌ای است که به سراغ هنرمندان رادیویی رفته وارزش کار هنرمندان رادیویی را به طور ۱۰۰ درصد به تصویر می‌کشد. ما صدایی را که قرار است از رادیو پخش شود، از تهیه کننده رادیویی می‌گیریم با تمام افکت‌ها و ادیت‌ها و صدای نهایی که قرار است از رادیو پخش شود با پنج دوربین یا ۶ دوربین نمایش‌ها را ضبط می‌کنیم، این صدا و تصاویر اصطلاحا سینک یا همسان سازی می‌شوند تدوین می‌شود و پخش می‌شود.
وی افزود: هدف از پخش این برنامه این است که ما هنر هنرمندان رادیویی رادر تلویزیون به مخاطب نشان دهیم و همین طور شاهد افزایش مخاطبان به برنامه‌های رادیویی هم باشیم.
آقای فتاحی گفت: شهر فرنگ از آنتن رادیو حدود ۳۰ دقیقه پخش می‌شود، موسیقی دارد، خواننده دارد یک سری آیتم‌های بین دارد که این‌ها عمدتا در روزی که ما برای ضبط می‌رویم این‌ها ضبط نمی‌شود بعدا در ادیت‌های رادیویی اضافه می‌شود و ما عملا از آن‌ها استفاده نمی‌کنیم، چون ما به ازای تصویری آن را نداریم و دوم این که مهم برای ما این است که آن ۲۰ دقیقه‌ای را که پخش می‌کنیم حتما نمایش رادیویی باشد، یعنی ترانه و موسیقی و ... نداریم ما یک سری آیتم‌ها را حذف می‌کنیم و سعی می‌کنیم نمایش پشت سر هم با ریتم خوب برای مخاطب پخش می‌کنیم.
وی در خصوص این که پخش تصویر هنرمندان رادیو به ویژه هنرمندان نمایش‌های رادیویی که صدای آن‌ها برای مردم آشناست، تصویر آن‌ها باعث می‌شود که یک جور از آن‌ها آشنایی زدایی انجام گیردیا یک جور حالت معمولی پیدا کنند افزود: در صورتی این حرف کاملا درست است که ما رادیو را کلا حذف کنیم و همه برنامه‌های رادیویی را تصویری و از تلویزیون پخش کنیم، در این صورت عملا ما تخیل را از مخاطب گرفتیم تمام ارزش‌های رادیو را از بین بردیم و ما در ۶۰ یا ۷۰ برنامه که توی کل رادیو همزمان تولید و پخش می‌شود ما یک برنامه را انتخاب می‌کنیم و آن یک برنامه را در تلویزیون پخش می‌کنیم مثلا اگر ۷۰ برنامه در رادیو تولید می‌شود ما فقط یک برنامه را در تلویزیون پخش می‌کنیم و ۶۹ برنامه را به مخاطبان می‌گوییم از طریق رادیو گوش کنندو تلاش ما کمک کردن به همکاران هنرمندمان در رادیو است، که ارزش هنرمندان رادیویی بیش از پیش در تلویزیون دیده شود، وهمانطور که در گزارش هم گفتم نمای رادیو، تنها برنامه‌ای است که می‌تواند مفهوم صدا و سیما را داشته باشد چرا که ما صدا را در سیما به مردم نشان می‌دهیم.
وی در پایان گفت: کار کردن برای صدا (رادیو) دشوارتراست، چون در صدا باید در هر رشته‌ای مثل نویسندگی، صدا برداری و تهیه کنندگی، صدا پیشگی و... ۱۰۰ درصد باید هنرمند باشی، چون تصویر نداریم کار دو چندان سخت است.