نماینده فلسطین در سازمان ملل متحد گفت: اسرائیل برخی از محله‌ها را به کلی ویران و با خاک یکسان و در عمل تمامی فلسطینیان غزه را آواره کرده است تا بار دیگر تصاویر و خاطرات فاجعه ۱۹۴۸ به همراه کشتار و کوچ اجباری مردم ما تکرار شود.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره مباشر، ریاض منصور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد با هدف بررسی تحولات غزه گفت: متجاوزان ؛غیرنظامیان، بیمارستانها، خانه ها، موسسات، نانوایی ها، مساجد، کلیسا‌ها و معابد تاریخی و ... را هدف قرار می‌دهند. اسرائیل برخی از محله‌ها را به کلی ویران و با خاک یکسان و در عمل تمامی فلسطینیان غزه را آواره کرده است تا بار دیگر تصاویر و خاطرات فاجعه ۱۹۴۸ به همراه کشتار و کوچ اجباری مردم ما تکرار شود.
این تجاوز حال و آینده ما را هدف قرار داده است، آنان مهندسان، پزشکان، شاعران و شخصیت‌های آکادمیک را هدف قرار می‌دهند. کسانی را هدف قرار می‌دهند که می‌توانند جنایات را مستند سازی کنند تا حجم فاجعه را به جهانیان بفهمانند که اینجا مقصود من اصحاب رسانه است. یکی از این اصحاب رسانه، ثامر ابودقه است که با حمله پهپادی اسرائیل زخمی، اما پس از آن برای شش ساعت به حال خود رها شد تا بر اثر شدت خونریزی جان دهد، در این مدت به خودرو‌های امدادی اجازه داده نشد تا خود را به ابودقه برسانند. خطاب به همکارم آقای وائل الدحدوح، که پیش از این همسرش (آمنه)، پسر ۱۸ ساله (محمود)، دختر هفت ماهه (شام) و نوه یک و نیم ساله اش (آدم) در حمله اسرائیل کشته شده اند، و خودش نیز در حمله پهپادی امروز زخمی شد. او پس از مرگ خانواده اش گفت، بی خیال، اما من می‌گویم نباید بی خیال بود.
تجاوزات اسرائیل اینگونه ادامه دارد، هدف اسرائیل امنیت نیست، برای امنیت بازداشت شدگان اسرائیلی در غزه هم نیست، همانگونه که برای امنیت مردم اسرائیل هم نیست، بلکه برای کشتار و کوچ اجباری مردم فلسطین است حتی اگر در مسیر تحقق این هدف، درگیری‌ها برای همیشه ادامه داشته باشد.
مادر فلسطینی کودکش را ایوب نام نهاد که هم نام پیامبری صبور است، با این درک که وقتی یک فلسطینی در نوار غزه محاصره شده و در اشغال به دنیا می‌آید، نیاز به صبری پایدار دارد تا بتواند همه سختی‌ها را تحمل کند، اما همین مادر هرگز تصور نمی‌کرد سطح مشکلات تا به این حد برسد. مادران و پدران دیگر فلسطینی هم مثل مادر ایوب هستند و دعا می‌کنند تا این جنایت متوقف شود و کودکانشان نجات یابند. کشور‌های جهان باید بر اساس التزام قانونی و اخلاقی، حرکتی را برای توقف این جنایات و برای نجات جان مردم آغاز کنند.
یک میلیون کودک فلسطینی در غزه با حکم اعدام مواجه شده اند، حکمی که در هر لحظه ممکن است اجرایی شود، سخنان دبیر کل (دبیر کل سازمان ملل متحد) را به خاطر بیاورید که گفت، نوار غزه گورستان کودکان است. هیچ کشوری نباید در آنچه که شبیه صدور احکام اعدام است مشارکت داشته باشد یا نباید به همراه قاتلان در امضای گواهی مرگ کودکان ما سهیم باشد.
مردم دنیا از جمله دبیر کل سازمان ملل متحد و سازمان‌های بین المللی فعال درحوزه حقوق بشر، توقف انساندوستانه و فوری جنگ را فریاد زدند، سازمان ملل متحد از طریق دبیر کل و سازمان‌های زیر مجموعه اش خواستار توقف فوری و انساندوستانه جنگ شد، محافل حقوقی و انسانی نیز چنین خواسته‌ای را فریاد زدند. شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز با رای ۱۳ عضو خود آماده بود تا چنین خواسته را مطرح کند، اما با یک رای وتو شد. مجمع عمومی زمانی وارد عمل شد که شورای امنیت سازمان ملل ازهرگونه حرکتی منع شد تا نتواند قانون بین المللی برای حمایت از غیرنظامیان را به اجرا بگذارد و از صلح و امنیت جهانی حمایت کند. امروز جهان خواستار توقف فوری و انساندوستانه تجاوز است و ۱۵۷ کشور به قطعنامه صادرشده در مجمع عمومی رای داده (آمار درست ۱۵۲ عضو است) و تنها ده عضو با آن مخالفت کرده اند. راهی برای پایان دادن به کشتار غیر نظامیان از جمله کودکان و جلوگیری کردن از فاجعه انسانی بی سابقه در غزه نیست مگر اینکه درگیری‌ها متوقف شود، آیا می‌بینید مردم ما در غزه چه مصائبی را متحمل می‌شوند؟ آیا کودکان ما را در زیر آوار‌ها نمی‌بینید؟ آیا می‌بینید گرسنگی می‌کشند؟ آیا می‌بینید دست‌ها و پاهایشان قطع می‌شود؟ آیا می‌بینید از ترس می‌لرزند؟ کودکان ما یا کشته و یا یتیم می‌شوند. آنان امروز بیش از آنکه از زندگی بدانند از مرگ می‌دانند. این‌ها نسل جدیدی هستند که قربانی جنگ افزار‌های اسرائیلی شده اند.
وقتی کودکان ما هدف قرار می‌گیرند و هدف اصلی جنگ، رعب و وحشت مردم است به این امید که در ادامه این مردم شکست بخورند، باید پرسید، چه جنگی است که قربانیانش از غیر نظامیان و به طور ویژه از زنان و کودکانند؟ این اتفاقات به واقع کشتار است. در این جنگ هر روز شاهد کشتاریم، تا به امروز که در این سالن گرد هم آمده ایم رفتار اسرائیل با فلسطینیان شبیه رفتار با حیوانات بوده است، چون این مردم را حیوانات انسان نما می‌خوانند، سوال این است که در چنین شرایطی چگونه برخی کشور‌ها با چنین جنگی همراه می‌شوند؟ اسرائیل مردم فلسطین را می‌کشد و گرسنگی می‌دهد، اما چگونه می‌توان شاهد این صحنه‌ها بود و دم بر نیاورد؟ آنانی که خواستار حمایت از غیر نظامیان و اجرای قوانین جنگند و از ارسال کمک‌های انساندوستانه دم می‌زنند، اما در مقابل با خواسته‌ها برای توقف درگیری مخالفت می‌کنند، متوهمند. اسرائیل هفتاد روز است که جنایات وحشتناکی مرتکب می‌شود، به عمد غزه را به مکانی سکونت ناپذیر تبدیل و دو میلیون فلسطینی را به زور وادار به کوچ کرده است. هدف اصلی این است که بدترین مشکلات برای مردم غزه به وجود بیاید تا مجبور شوند از سرزمینشان کوچ کنند. اسرائیل خود به این هدف اعتراف کرده است. نمی‌توان پذیرفت که هم زمان پاکسازی نژادی مردم ما را محکوم و از تجاوز، که دلیل اصلی این نسل کشی است، حمایت شود. می‌خواهند بگویند آنانی که خواستار توقف انساندوستانه جنگ بوده اند شکست خوردند، اما بیش از ۱۵۳ عضو مجمع عمومی (آمار درست ۱۵۲ عضو است) خواستار توقف درگیری شده اند.
مجمع عمومی به اسم انسانیت، اخلاق و قانون حرکتی را آغاز کرد و خواستار توقف انساندوستانه و فوری درگیری‌ها شد، اسرائیل هم در تلاشش برای به سکوت واداشتن کشور‌های عضو سازمان ملل متحد شکست خورد، زیرا کشور‌های عضو به سود منشور ملل متحد و معاهده ژنو رای داده اند.
در حالی که هفتاد و پنجمین سال بیانیه جهانی حقوق بشر را جشن می‌گیریم اعضای مجمع به سود حقوق بشر رای داده اند. در هفتاد و پنجمین سالروز فاجعه فلسطین (نکبت) اعضای مجمع عمومی علیه بروز فاجعه‌ای جدید رای داده اند تا اجازه ندهند آن فاجعه یک بار دیگر تکرار شود. ما به همه شما درود می‌فرستیم، شما در کنار مردم فلسطین ایستادید، در کنار عدالت و قانون بین الملل ایستادید، نیاز است این رای شما با تحرکی جمعی همراه شود تا قطعنامه صادره از مجمع عمومی بدون تاخیر تضمین اجرایی پیدا کند. هر روز، هر ساعت و هردقیقه‌ای که می‌گذرد، محاسبه می‌شود، زیرا هر لحظه گوشه‌ای از مصائب انسانی عیان می‌گردد.
مردم فلسطین همچنان وجود دارند، آنان در سرزمین خود باقی خواهند ماند و حق آزادی و استقلال برای آنان نیز محترم است، این تنها راه به سوی صلح و امنیت است. نتانیاهو هر روز ثابت می‌کند که هدف از این تجاوز، مردم و سرزمین فلسطینند. او آشکارا در این باره سخن می‌گوید و تردیدی نیست تایید و حمایت از این تجاوز به نتانیاهو اجازه خواهد داد تا اهداف جنایتکارانه اش را محقق سازد. جای نتانیاهو در دادگاه و در دیوان کیفری بین المللی است نه در راس کابینه اسرائیل.
ایوب و هزاران کودک فلسطینی دیگر کشته شده اند، اما امروز اینجا هستیم تا بتوانیم آنانی را که امکان نجاتشان وجود دارد نجات دهیم. هر جانی ارزشمند است و هیچ جانی مقدس‌تر از جان کودک نیست خواسته ما این است که کودکان فلسطین را نجات دهیم. از آنانی که می‌گویند با جنایات و کشتار مخالفیم، می‌پرسم، آیا اگر جانی و قاتل اسرائیل باشد مخالفت شما استثناء خواهد خورد؟ آیا اگر قربانی فلسطینیان باشند مخالفت شما با استثناء مواجه خواهد شد؟ بدون شک آنچه در غزه می‌گذرد جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نوعی نسل کشی جمعی است. موضع اخلاقی در برابر این جنایات، یکی است و آن توقف درگیری و توقف نسل کشی است.
وی در پایان سخنانش با بلند کردن نوشته‌ای که روی آن عبارت (نسل کشی را متوقف کنید) بود، چند بار عبارت روی نوشته را تکرار کرد.