بررسی‌های محققان نشان می‌دهد که مولکول‌هایی به نام لیگاند با اصلاح سطحی می‌توانند تاثیر شگرفی در رفتار نانوذرات داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از وبگاه فناوری نانو، نانوذرات دارای خواص کم نظیری هستند که آن‌ها را به ابزاری استثنایی با کاربرد‌های مختلف، از پزشکی گرفته تا الکترونیک تبدیل می‌کند. یکی از حقایق کمتر شناخته شده در مورد آن‌ها این است که سطح این نانوذرات نقش مهمی در رفتار و عملکرد آن‌ها دارد.
تحقیقات جدید به رهبری ولادیمیر باولین، محقق دانشگاه هامبورگ، نشان داده است که لیگاندها می‌توانند محیط‌های محلی خاصی را در سطح نانوذرات ایجاد و به‌عنوان یک لایه محافظ عمل می‌کنند تا پایداری نانوذرات را فراهم و از تجمع آن‌ها جلوگیری کنند.
بر اساس این تحقیقات، لیگاندها همچنین می‌توانند با جذب یا دفع یون‌ها، بار سطحی خود را تغییر دهند. این امر بار مؤثر نانوذره و در نتیجه خواص آن را تغییر می‌دهد. ولادیمیر باولین می‌گوید: این تغییر در بار یونی می‌تواند یک اثر دومینویی داشته باشد، و بر سایر خواصی که ممکن است در ابتدا نادیده گرفته شده باشند، تاثیر بگذارد. این محیط محلی می‌تواند تاثیر قابل توجهی بر رفتار نانوذره داشته باشد، برهمکنش‌های آن با مولکول‌های دیگر را تغییر و عملکرد آن را تحت تاثیر قرار دهد.
پدیده تغییر خواص سطح پیامد‌های قابل توجهی برای کاربرد‌های حسگری دارد. غلظت موادی که اندازه‌گیری می‌شوند، در صورتی که در نزدیکی سطح نانوذره باشند، می‌تواند به‌طور قابل توجهی متفاوت باشد. درک و بهره‌برداری از این تنوع می‌تواند منجر به توسعه فناوری‌های تشخیص دقیق‌تر و حساس‌تر شود.
علاوه‌بر این، نقش لیگاندها می‌تواند برای تعدیل واکنش‌های شیمیایی که در نزدیکی سطح نانوذره اتفاق می‌افتد مورد استفاده قرار گیرد. با مهندسی دقیق لیگاندها، می‌توان محیط‌هایی را ایجاد کرد که به طور انتخابی مولکول‌ها را صاف، واکنش‌ها را تسریع یا پروتئین‌های خاص را حتی در غلظت‌های پایین جذب کنند.
به گفته دانشمندان این یافته‌ها می‌تواند تاثیر قابل توجهی در زمینه‌های مختلف از سلامت گرفته تا تولید مواد شیمیایی و فناوری‌نانو داشته باشد.
نتایج این تحقیق در نشریه Accounts of Chemical Research منتشر شده است.