احمد فتحی طلبه کلاس درس شهادت از دزفول

 

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما استان خوزستان، طلبه شهید احمد فتحی در یکم اردیبهشت سال ۱۳۴۴ در شهرستان دزفول به دنیا آمد و در کنار پدری که کارمند بانک بود، پرورش یافت.

 

وی تا پایان دوره متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند و دیپلم گرفت و زمانیکه به شغل معلم مشغول بود، از سوی بسیج در جبهه حضور یافت.

 

شهید فتحی سرانجام در ۴ دی ماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۴ در جزیره سهیل به شهادت رسید و جاویدالاثر شد و ۱۰ سال بعد و در ۱۷ دی ماه ۱۳۷۵ پیکر پاک و مطهرش پیدا و در گلزار شهدای شهیدآباد دزفول به خاک سپرده شد.

 

متن خاطره شهید احمد فتحی:

 

اردو‌ها را فرصتی برای جذب و آموزش بهتر بچه‌ها می‌دانست. می‌گفت: «در اردوها، چون شور و نشاط و سرزندگی و طراوت بچه‌ها مضاعف می‌شود، یادگیری شان بهتر و آموزش اثرگذاری بهتری دارد.»

 

مطالبی را که مهم و کلیدی بودند، معمولاً در اردو‌ها آموزش می‌داد و حقیقتاً هم اثرگذار بود. در یکی از اردو‌هایی که با بچه‌های جلسه رفتیم، این حدیث پیامبر اکرم (ص) را مطرح کرد که «أشجَعُ النّاسِ مَن غَلَبَ هَواهُ.»

 

این حدیث از جمله احادیثی بود که در ذهن همه بچه‌ها حک شد. همه همان موقع حدیث را حفظ کردند و احمد درباره اش برایشان توضیح و تفسیر داد. احمد مربی بی نظیری بود.

 

مسئولیت جلسه قرائت قرآن حسینیه شهدا را به عهده داشت. اولین دستورالعملی که هم خودش انجام می‌داد و هم به بچه‌ها تإکید می‌کرد، نماز اول وقت و آن هم به جماعت بود.

 

در جلسه قرآن علاوه بر روخوانی و روان خوانی و معنی و تفسیر، در خصوص مسائل مختلف دینی و اعتقادی و احکام و ... با بچه‌ها کار می‌کرد.

 

یک روز که قصد داشت در خصوص مسائل و احکام بلوغ برایمان حرف بزند، بچه‌های جلسه را به دو دسته تقسیم کرد. تعدادی از بچه‌ها که سن و سالشان حوالی سن بلوغ بود را نگه داشت و مابقی را مرخص کرد تا بروند.

 

یکی دو شب بعد از برنامه اصلی جلسه، این کار را انجام داد تا مسائل را به طور کلی بیان کرد.

 

احمد خیلی دقیق و ظریف و حساب شده و به قول امروزی‌ها روانشناسانه جلسه قرآن را مدیریت می‌کرد.