اقتباس در آثار نمایشی از نگاه یک فیلم نامه نویس

به گزارش خبرگزاری صداوسیما،  مهدی سجاده چی فیلم نامه نویس در گفتگو با شبکه خبر در بخشی از سخنانش درباره اقتباس ادبی گفت: اقتباس از یک اثر داستانی صورت می‌گیرد، بعضی اوقات این اصطلاح با دقت استفاده نمی‌شود مثلا شما از یک کتاب تحقیقاتی، ­ هرچقدر هم تحقیبقات جامع و کامل باشد و حتی حاوی خاطراتی باشد به طور دقیق نمی‌توان گفت­ اسم این کار، اقتباس است.­

وی افزود: الهام گرفتن یا تحت تاثیرقرار گرفتن با اقتباس فرق می‌کند. اقتباس در آثار داستانی نمایشی، ­­از یک اثر داستانی دیگر که می تواند  کتاب، نمایش نامه یا حتی یک منظومه باشد مثل شاهنامه یا مثنوی. اقتباس خوب، اقتباسی است که منبع خوب و درست خودش را پیدا بکند و تا حدودی زیادی وفادار باشد، پنجاه به پنجاه ، ­۵۰ درصد به جذابیت‌های دراماتیک و ۵۰ درصد هم به متنی که ممکنه در بعضی جا‌ها مضمون گرا باشد. ­

وی افزود: در جامعه ما آثاری که خود نویسنده اثرش را به فیلم نامه تبدیل می‌کند کمتر است، در جوامع دیگر مثل سینمای آمریکا با انبوهی از کتاب‌ها مواجه هستید، با ادمهایی سروکار دارید که در کار خودشان تبحر دارند هم در موضوع و هم در کار نوشتن و اگر کسی از اینها استفاده نکنند اشتباه است.

وی گفت: ولی بیشتر اقتباس‌های ما از آثاری صورت می‌گیرد که نویسندگان روتین آن‌ها را می‌نویسند. تعداد فیلم نامه‌های اصلی ما خیلی زیاده است، آثاری که بشود اقتباس کرد و انبوهی از فیلم نامه‌های اصلی داریم.

سجاده چی درباره اینکه ما تا چه اندازه در زمینه اقتباس موفق هستیم گفت: تقریبا به هیچ اندازه،  اگر منظورمون این باشد که اقتباس تبدیل شده به یک جریان که نشده است. این شکل کاری که به نام اقتباس می‌شود یک کار مدیریت از بالاست از پایین این جریان شکل نگرفته است یعنی خود بدنه تلویزیون و سینما علاقه چندانی ندارند اینکه به سمت اقتباس بروند. ­

وی دباره سخنان برخی ­از کارگردان که می‌گویند فیلم نامه‌ها ضعیف است ­افزود: اگر ما یک ویژگی داشته باشیم که از همه جای دنیا بهتر باشد،­ آن تسلط ما ایرانیان بر کلام است. تاریخ ادبیات ما این را نشان داده است پس مشکل اصلی این نیست بلکه فقر ذهنیت بصری بسیاری از کارگردان‌های ماست­.  کارگردان‌های ما فقط زمانی می‌توانند کلمه را به تصویر تبدیل بکنند که آن کلمه را خودشان نوشته باشند در غیر این صورت با آثار دیگران نمی‌توانند درک کنند­.