رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس و رئیس کمیسیون تلفیق بودجه ۱۴۰۳ در خصوص مصوبه این کمیسیون درباره افزایش حقوق بازنشستگان گفت: متناسبسازی حقوق و مزایای بازنشستگان بر اساس ۹۰ درصد حقوق و مزایای شاغلان همتراز میشود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما حاجی بابایی در برنامه صف اول موضوع برنامه هفتم؛ همسان سازی حقوق بازنشستگان و اقدامات مجلس برای اصلاح ساختار بودجه و انضباط مالی را بررسی کرد.
سوال: در برنامه هفتم یکی از مهمترین موضوعات همسان سازی حقوق بازنشستگان است، کلیات آن در گزارش گفته شد جزئیاتی هم دارد که بفرمایید؟
حاجی بابایی: بله، یکی از مسائل بسیار مهمی که در برنامه هفتم باید در مورد آن اقدام میکردیم در مجلس، بحث بازنشستگان بود هم صندوقهای بازنشستگی، هم حقوق بازنشستگان که واقعا با برنامه ششم هم این کار را دنبال کردیم مصوب شد، اما بالاخره دولتها خیلی خوب به آن عمل نکردند و در برنامهی هفتم یک راهکار اساسی و کلیدی باید میدادیم که دولتها ناگزیر باشند آن را حتما انجام دهند، عملیاتی کنند و بازنشستگان بتوانند از مواهب آن استفاده کنند. به همین علت ما با توجه به این که برنامه هفتم با یک معضلی هم روبرو بود و آن این که مجلس محدود به اصل ۷۵ قانون اساسی شده بود که مصوباتی که دارد باید حتما یک جوری رضایتمندی دولت دیده بشود، همچنین اصل ۷۴ قانون اساسی، شاید حدود دو سه ماه بحث بود در حاشیهی کمیسیون تلفیق که بالاخره ما در ارتباط با بازنشستگان به چه جمع بندی برسیم.
دیگر در نهایت در یکی از شبهایی که سه چهار ساعت بحث جدی و چالشی انجام پذیرفت پیشنهادها گوناگون بود و خود رئیس محترم مجلس در این جلسه حضور پیدا کردند، دولت بالاخره یک مقدار محکمتر وارد شد و مسئولینی از آنها آمدند و نشستند، بحث کردیم، چند تا نکته برای ما کلیدی بود نکته اول این که حتما باید ۹۰ درصد لحاظ بشود.
سوال: برنامه ششم ۸۵ درصد بود درست است؟
حاجی بابایی: برنامه ششم ۹۰ درصد داشت، ولی وقتی رفت در مجمع تشخیص آن زمان که من رئیس کمیسیون تلفیق بودم آنجا ۹۰ حذف شد و فقط متناسب سازی ماند، الان ما خیلی تاکید داشتیم که حتما کلمه ۹۰ درصد باید باشد، سالهای عملکرد هم کاملا مشخص بشود، این دو تا را ما باید حتما روشن بکنیم، این ۹۰ درصد مصوب شد.
سوال: ۹۰ درصد فرد شاغل در آن ترازی که هست؟
حاجی بابایی: توضیح این خیلی مهم است، بعضیها میگویند چون ما گفتیم سه سال باید انجام شود ۴۰-۳۰-۳۰ اگر ۹۰ درصد است که ۱۰۰ درصد ۱۰۰ است چطور میشود ۹۰ درصد؟ این صد در صد به آن ربطی ندارد، مثلا اگر یک نفری الان حقوقش ۸۰ درصد هم تراز خودش است، یا ۷۰ درصد هم تراز خودش است اگر ۸۰ درصد بود دولت مکلف است، با حقوقی که به آن شاغل خواهد داد و اضافه خواهد شد، این بازنشسته را باید به شکلی حقوقش را افزایش بدهد که در سال اول ۸۴ درصد حقوق آن فردی که هم ترازش است، سال بعد باید بشود ۸۷ درصد، سال بعد باید بشود ۹۰ درصد، این تقریبا تعریفی است که ما انجام میدهیم.
البته عرض کردم در آنجا بحث خیلی فراوان بود، دولت خیلی سخت بود برایش و عدد و رقمهای نجومی میداد که اگر قرار است اجرا بشود عدد و رقم خیلی بالاست، ما دو سه تا کار انجام دادیم که دولت را هم مجاب بکنیم و هم برای این که فشار هم به دولت نیاید، اما عملیاتی هم بشود، نکته اول این بود که بعضی دوستان ما خیلی فشار داشتند که حتما باید سال اول این انجام بشود، بعضیها میگفتند نه باید ۵ ساله انجام شود، بعضیها میگفتند شما اصلا درصد نگذارید بگویید اقدام بشود تا ۹۰ درصد، یک پیشنهادی را من آنجا میانگین داشتم گفتم بالاخره نه یک، نه ۵، نه رها، ما باید بالاخره یک تعیین تکلیف بکنیم که چه اقداماتی، سال ۹۳ ببینیم چه اتفاقاتی میخواهد.
یک پیشنهادی من داشتم که ۴۰-۳۰-۳۰، روی این اجماع شد و رای گیری شد و رای آورد و تقریبا دیگر ما این جا مشکل را حل کردیم.
سوال: یعنی تا سه سال ۹۰ درصد محقق باید بشود؟
حاجی بابایی: نکته بعد دولت بحث داشت یک بحث کارشناسی را از کمیسیون بیرون آوردند، کمیسیون برنامه و بودجه آمدند با من نشستند گفتند ما اگر به صورت عملیاتی بخواهیم این را اجرا کنیم ۲۰۰ همت پول میخواهد، عرض کردم که من خیلی این عدد و رقم شما را قبول ندارم شما یک کار کارشناسی دقیق تری انجام بدهید برای من بگویید که مثلا چند درصد بازنشستگان ما اکنون ۹۰ درصد را میگیرند، چند درصد ۸۰ درصد؟ چند درصد ۷۰ درصد؟ یعنی این عدد را باید بیاورید بیرون، رقم را کاملا مشخص کنید به من بگویید این عدد میشود این قدر، همین جوری نمیتوانید بگویید.
سوال: الان آمار دقیقی ندادند؟
حاجی بابایی: نه ندادند، نکته دوم، گفتند آقا ۲۰۰ تا، گفتم ما نمیخواهیم شما ۲۰۰ تا خرج کنید سال ۱۴۰۲ کل جاری شما چقدر است؟ گفتند هزار همت، گفتم چقدر میخواهید سالی اضافه کنید که به کارمندان تان حقوق بدهید گفت ۲۰۰ همت، گفتم شما که ۲۰۰ همت میخواهید بدهید، ۱۰۰ همت هم به آن اضافه کن میشود ۳۰۰ همت، شما ۳۰۰ تا را بیا در جهتی برنامه ریزی کن و سیاستگذاری کن که در نهایت آنچه که در میآید برآیندش عدالت باشد، عدالت در پرداخت باشد مخصوصا لحاظ این ۴۰ درصد بازنشستگان حتما لحاظ بشود، تقریبا یک مقداری وقتی بحث شد من حس کردم مجاب شدند روی این قضیه که بالاخره آن هزینهی گزافی که میگوییم سرسام آور خواهد بود و امکانش نیست آن خیلی معنا و مفهوم پیدا نمیکند از طرفی هم ما چارهای نداریم.
یعنی واقعا برای ما قابل دفاع نیست بازنشستگان ما بالاخره ما وقتی تورم در جامعه وجود دارد و کفی که در جامعه وجود دارد این کف گاهی اوقات ده متر بالا میآید بالاخره همه را در بر میگیرد ما باید بالاخره یک مقدار از این پولی که به کف تبدیل شده و بادکنکی شده در جامعه باید برگردانیم به خود افراد مخصوصا بازنشستگان عزیزمان، جمع بندی خوبی شد تا این جا، من وقتی جمع بندی شد حالا تامین اجتماعی مانده بود، دو سه شب پیش بود تقریبا، پیشنهادی را مطرح کردم که ما مادهی ۱۲، چون مادهی ۳۰ برنامه ششم را آمدیم تنفیذ کردیم و اصلاح کردیم دیگر، ۹۰ درصد گذاشتیم، حالا ماده ۱۲ در مورد تامین اجتماعی بود که ما در برنامه ششم مصوب کرده بودیم که دولت مکلف است بدهی هایش را به سازمان تامین اجتماعی بدهد سازمان تامین اجتماعی هم مکلف است که همسان سازی را بر این اساس انجام بدهد، این که برگشت امروز به کمیسیون برای اصلاح به این دلیل بود که آن آخرش نوشته بود همسان سازی را انجام بدهد.
یکی از دوستان یک تکملهای به این پیشنهاد من زد، وقتی که آن تکمله رای آورد دوستانی که جمع بندی کرده بودند آن همسان سازی را از آخر آن پاک کرده بودند فکر کرده بودند آن جایگزین این است، که این باعث شده بود که یک مشکلی به وجود آمد در آن پیشنهاد که آقای دکتر قالیباف این را برگرداندند به کمیسیون که اصلاح بشود و برگردد که ما بتوانیم سازمان تامین اجتماعی و افراد تحت پوشش را هم بر اساس مادهی ۱۲ برنامه ششم که تنفیذ شد آنها هم بتوانند این همسان سازی را هماهنگیهایی که با سازمان تامین اجتماعی و قوانین موجودشان وجود دارد آن هم انشاالله بتوانیم انجام بدهیم الان تقریبا جمع بندی انجام پذیرفته به نظر من مشکل بازنشستگان از نظر پرداخت حقوق و اینها کاملا تقریبا دیگر جمع بندی شده است.
سوال: منبع این از کجا باید تامین شود و دولت از کجا تامین میکند؟
حاجی بابایی: عرض کردم که ما از درآمدهای دولت منابعی که دولت بالاخره برای سال ۱۴۰۳ خلق میکند و الان ۱۸ درصد افزایش منابع دارد، یک مقدارش را گفتیم از محل تعادل بخشی و ایجاد عدالت در پرداختها انجام بدهند، یک مقدارش هم دولت اضافه کند.
سوال: تعادل بخشی یعنی از کجا؟
حاجی بابایی: بالاخره دولت باید پیش بینی کند، اعتقاد ما بر این است که وقتی قیمتها تغییر میکند منابع دولت هم تغییر میکند مالیاتها هم تغییر میکند و منابع دولت ۱۸ درصد افزایش پیدا میکند ما باید یک درصدی از این را بالاخره برای تعادل بخشی و برای ایجاد توازن بر حقوق قبلا قرار بدهیم چارهای نداریم.
سوال: بعد این باعث ایجاد تورم نمیشود که بعد فشار آن به مردم بیاید؟
حاجی بابایی: این داستان مرغ و تخم مرغ است ما گاهی اوقات وقتی که هر چقدر حقوق برای هر کس اضافه میکنیم و نقدینگی در جامعه بیشتر میشود قطعا این تورم دارد، اما نبود آن چطور؟
سوال: آن تورم افزایش را نمیخواهم تورم را هم نمیخواهم بگذارید همان جور با همین دستور برویم.
حاجی بابایی: آن را اگر بخواهیم راهکارهای دیگری دارد راهکارهای آن را ما یک پیشنهاداتی قبلا دادیم این بود که در بودجه سال ۱۴۰۱ که من رئیس کمیسیون تلفیق هم بودم پیشنهاد داده شد که ما بیاییم کالاهای اساسی را در جامعه یک تعریفی برایش بکنیم و در اختیار افراد قرار بدهیم قیمتها را کنترل کنیم و از این ناحیه بیشتر کمک کنیم تا تورم را کنترل بکنیم، اما حالا آن دولت به هر دلیل نشد یا نتوانست یا شرایط برایش مهیا نبود آن کار انجام نشد، اما الان بحث از این است که ما اگر قرار باشد که در پرداخت هایمان یک عدالتی وجود داشته باشد برای بازنشستگان، چارهای نداریم که این کار را انجام بدهیم ما ۲۰ درصد هم که اضافه میکنیم آخر سال همین معنا را دارد بالاخره، اما چارهای هم نداریم بالاخره بین بد و بدتر باید یک بدی را انتخاب کنیم.
سوال: ما در برنامهی ششم هم باز این را داشتیم، ولی اتفاق نیفتاد، الان تفاوت آنچه که شما در برنامهی هفتم مصوب کردید به لحاظ عملیاتی و اجرایی که ضمانت اجرا داشته باشد با برنامه ششم صرفا همین ۴۰-۳۰-۳۰ است که اشاره فرمودید؟
حاجی بابایی: بله ۹۰ درصد مشخص شده، ۴۰-۳۰-۳۰ مشخص شده، سال اول دوم و سوم هم مشخص شده، یعنی بودجهای که دولت میآورد برای سال ۱۴۰۳ باید این را لحاظ بکند ۴۰ درصد را اگر هم نکرد ما خودمان باید کمک کنیم، چون برنامه است دیگر.
سوال: نکته دیگری اگر راجع به متناسب سازی باقی مانده بفرمایید:
حاجی بابایی: یک نکتهای هم ما داشتیم که الحمدالله آن هم حل شد، این بحث میانگین ۵ سال آخر بود، یک پیشنهاد داشتیم که حذف شد، سه چهار شب پیش بود که باز همان که در برنامهی ششم بود و قانون بود آن تنفیذ شد که همان دو سال پایان باشد که الحمدلله آن هم حل شد و دیگر مشکلی نیست.
سوال: سقف پرداخت مدیران دولتی هم برداشته شد درست است؟
حاجی بابایی: سقف که وقتی میگویند برداشته شد، معنایش این است که قانون اجرا بشود، به این معنا نه این که هر آنچه که میخواهند بپردازند.
سوال: چون یک عده نگران همان حقوقهای نجومی بودند که قبلا اتفاق افتاده بود
حاجی بابایی: نه حقوقهای نجومی که تعریف دارد و باید رسیدگی بشود برنامه این بود مثلا شما یک استاد دانشگاه، حکم زدی برایش بر اساس قانون، مثال، گفتید شما باید به ایشان این قدر پول بدهید، حالا سقف برایش مشخص کردید میگویید ۶ تومانش را به او نده، ۵ تومانش را به او نده، قانون را برایش اجرا بکنند، یعنی مثلا دارم میگویم اگر به یک در شرکت نفت یا یک جایی مثلا در سکوها مثلا بگویند آقا حقوقش شده ۶۵ تومان، میگویند، چون سقف ۵۵ تومان است شما نباید ۱۰ تومان بگیرید، زیر حکمش میزنند ۱۰ تومان منفی، این باید درست بشود نه این که هر کس هر چقدر دلش خواست باید بپردازد این یک مقدار اشتباه شده است.
سوال: در فضای رسانه این به نظرم برجسته شده بود که میگفتند چطور مجلس آن طرف سقف را برداشته که هر چقدر خواستند بدهند و از این طرف برای کارمندان مثلا ۱۸ درصدو ۲۰ درصد بیشتر اضافه نمیکنند.
حاجی بابایی: بله البته من که دیدگاه خودم متفاوت است من شاید مصوبه را دارم میگویم، حالا شاید اگر من بودم شاید یک مقدار دیدگاه متفاوت است، اما آنچه که مجلس مصوب کرده این است که عرض کردم یعنی مجلس در واقع گفت آقا شما که حکم زدید بر اساس قانون، به یک آقا باید در سکوهای نفتی و یا یک پژوهشگر مثلا ۵۹ تومان بدهید، حالا چرا میگویید ۵۵ تومان، ۴ تومانش را بده چرا باید منفی باشد ۴ تومانش، نه این که اگر این برداشته شد هر کس هر چقدر دلش میخواهد بدهد باید طبق قانون پرداخت بشود.
سوال: آن را چطور کنترل میکند که از یک حدی بیشتر نشود؟
حاجی بابایی: باید طبق قانون باشد غیر از قانون که نمیتواند عمل کند.
سوال: قبلا در حقوقهای نجومی قانون وجود داشت، ولی عملا رد میشد
حاجی بابایی: نه یک جاهایی ما که به جای این که قانون را اصلاح بکنیم، نمیتوانیم بیاییم محدوده درست کنیم، قانون را مشخص کنیم در کشورما بگوییم آقا حریم حقوقی این است باید به افراد این پرداخت بشود حداقل این است باید به مثلا فلان کس این مبلغ پرداخت شود با این حکم، حکمی که زده به او پرداخت شود، یعنی ما نمیآییم یک قانون را وضع بکنیم خودمان قانون را محدود بکنیم بحث روی این یک قسمت است فقط، وگرنه من قبول دارم حقوقهای نجومی اگر وجود دارد باید حتما بررسی شود اگر دولت جایی میبیند قابل کنترل نیست باید لایحه بیاورد، باید مصوب بکند، نظارت باید بشود، دستگاههای نظارتی ما باید نظارت بکنند کسی خارج از قانون نباید دریافت داشته باشد.
پخش گزارش راجع به ساختار بودجه و با توجه به این که لایحه بودجه هم آمده یک مقدار متمرکز بشویم بر بودجه ۱۴۰۳
سوال: برخی از موارد اصلاح ساختار بودجه در برنامه هفتم در گزارش به آن اشاره شد، دقیقا در برنامه هفتم برای اصلاح ساختار چه اقداماتی انجام شده است؟
حاجی بابایی: وقتی بحث از اصلاح ساختار بودجه میشود اول بدانیم خود بودجه چیست؟ بودجه عبارت از منابع و مصارف است، ما باید هم منابع را در واقع اصلاح بکنیم و هم مصارف را اصلاح بکنیم که در برنامهی هفتم خیلی جدی به این پرداخته شده، چون در سیاستهای کلی مقام معظم رهبری بود، حالا منابع چیست؟ یا نفت است، یا مالیاتها و گمرک است، درآمدهای ما هستند، یا ما باید بنشینیم اصلاح بکنیم، یکی از کارهای مهمی که در برنامه هفتم به آن پرداخته شد بحث خود نفت است، چون بالاخره ما باید یک صندوق توسعه ملی داریم، یک صندوق توسعه ملی در واقع صاحب نفت است، دولت صاحب نفت نیست. دولت باید برود درآمدها و هزینه خودش را تراز بکند، تراز عملیاتی مان اصلا امسال منفی ۳۵۰ همت بود، مثلا ما درآمدهایمان ۷۰۰ تا بود در صورتی که خرج ما ۱۰۵۰ تا بود، این حقوق و اینها باید از محل مالیاتها انجام بپذیرد، نفت وقتی بحث میشود میگویند، یعنی ما با نفت کاری نداشته باشیم؟ نه، نفت باید تبدیل بشود به کارخانه، تبدیل بشود به راه آهن، تبدیل بشود به اشتغال، تبدیل بشود به ثروت.
سوال: در جاری نیاید.
حاجی بابایی: بله جاری نباشد، این کار انجام شد، یعنی ما الان دیگر نمیگوییم نفت در اختیار دولت، میگوییم نفت در اختیار صندوق توسعه باید به دولت قرض بدهیم بگوییم آقای دولت ما به شما برای بودجه سال مثلا ۱۴۰۳ بیست میلیارد دلار قرض میدهیم سال بعد ۱۵ تا به تو میدهیم، سال بعد ده تا میدهیم، سال بعد ۵ تا میدهیم، سال بعد دیگر هیچی نمیدهیم باید خودت را اداره کنی. این تعریف دارد انجام میپذیرد الحمدالله و کار بسیار سنگینی است، نکتهی بعدی رابطهی نفت با دولت یعنی یک بار بحث ما از این است که ما مثلا دو میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت داریم میفروشیم، یک بار هم بحث ما در این است که دو میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت هم داریم به پالایشگاه داخلی مان میدهیم، این جا باید چه کار بکنیم؟ این رابطه باید چطور باشد؟ یک رابطهی شفاف، تعریف شده، حساب شدهای باید باشد، که حالایک پیشنهاداتی تحت عنوان اجازه برای دولت گذاشته شد، یک فعل و انفعالاتی روی آن کار انجام بدهد البته دولت اگر بتواند کاری روی آن انجام بدهد نفت برای مردم است و باید یک جوری عمل بکنیم که در واقع هم مردم از منافع آن استفاده بکنند هم بهینه استفاده بشود و هم تعریف حساب شدهای داشته باشد.
سوال: رئیس صندوق توسعه ملی را چه کسی منصوب میکند؟
حاجی بابایی: تقریبا در واقع رئیس جمهور تعیین میکند و یک تعریف دارد و اما سیاستهایی که هست مقام معظم رهبری بر او نظارت میکند.
سوال: میخواهم بگویم که رئیس صندوق توسعه ملی میتواند به دولت بگوید که نمیدهم؟
حاجی بابایی: بله میتواند بگوید، شما میدانید که برداشت از صندوق توسعه ملی با اذن رهبری است جز مواردی که قانون تعیین کرده است. یعنی ما الان مثلا بودجه وقتی میآید یک مدت بود دولت ۲۰ درصد از صندوق توسعه مثلا قانون دارد دیگر باید ۴۰ درصد، ۴۲ درصد، ۴۴ درصد ...
سوال: اصلا مصارفش برای بخش خصوصی است اصلا در حوزه زیرساخت و ...
حاجی بابایی: بله برای بخش خصوصی باید باشد البته یک مقدار هم دولت هم یک ۲۰ درصدی سیاستها میتوانست استفاده کند در بحث کشاورزی و اینها میتوانست استفاده کند، اما باید بخش خصوصی ورود پیدا کند. ما صندوق توسعه ملی مان را علاوه بر این که به عنوان یک صندوق تعریف کردیم در سرمایه گذاری هم واردش کردیم یعنی خودش میتواند سرمایه گذاری کند، اما نماند، نرود در آنجا تصدی گری هم بکند ورود پیدا کند مثلا در این شرکت بزرگ تولیدی بخواهد ۳۳ درصد حضور پیدا کند، وقتی او ۳۳ درصد حضور پیدا میکند بقیه هم جرات پیدا م یکنند میآیند میدان، اما برود دو سال سه سال دوباره تحویل بدهد برگردد.
سوال: الان که تسهیلات هم دارد میدهد درست است؟
حاجی بابایی: الان تسهیلات هم دارد میدهد خودش هم میتواند مشارکت هم بکند این کار خیلی اتفاق بزرگی است که واقعا افتاد که خیلی هم بحث و جدل شد. ما یک مقدار از حریمها عبور کردیم یعنی واقعا یک جاهایی ما ورود پیدا کردیم رای گیری کردیم رای هم آورد بالاخره که ما در صنایع بالادستی نفت مان هم، بگذارید مثلا پتروشیمیها ورود پیدا کنند، ما دنبال این هستیم شل بیاید، نمیدانم فلان شرکت بیاید در نفت ما سرمایه گذاری کند و هر وقت هم دلش خواست رها کند برود؟ سرمایه گذار داخلی خودمان بگذار حضور پیدا کند، این هم مصوب شد یعنی بخش خصوصی در سرمایه گذاری نفت میتواند ورود پیدا کند.
یعنی یک مقدار حریم اصل ۴۴ و اینها یک مقدار تغییر پیدا کرد و میدان برای بخشهای ...، چون یکی از سیاستهایی که مقام معظم رهبری اعلام فرمودند این بود که بالاخره ما باید به سمتی حرکت کنیم که همان که امام فرمود اقتصاد را بدهیم به مردم، یعنی میگویم واقعا بخواهیم دولت ورود پیدا کنیم، یا شرکت دولتی یا اگر نشد خصولتی، این واقعا مملکت این طور نمیشود الان هم بحث خودرو و بحث مسائل گوناگون ما، تا زمانی که دست دولت است ما همین مشکلات را داریم، بدهیم مردم اداره کنند، هم مردم خوب اداره اش میکنند هم به ما مالیات میدهند، اما وقتی در اختیار دولت است هم مالیات نمیدهد هم ضرر میکند و ما باید ضررش را از پول نفت و مالیات بدهیم، یعنی به جای این که حقوق به کارمندان بدهیم باید ضرر و زیان اینها را برویم بپردازیم و این هم کار خوبی نیست. یعنی میخواهم بگویم که مصوبات خوبی در زمینهی نفت اتفاق افتاده که اگر اینها انشاالله به فضل الهی اجرایی بشود ما برنامهی هفتم را برنامهی تحول باید داشته باشیم.
یعنی یک تحول عظیم اقتصادی باید در ۵ سال آینده شکل بگیرد بحث مالیاتی مان هم که یک قسمت هستند مالیاتها هم باید واقعا ما تعیین تکلیف بکنیم، بالاخره فرار مالیاتی، پایههای مالیاتی، معافیتهای مالیاتی، اینها را همه را باید دیگر قرار شد شفاف و روشن کنیم وقتی بودجه میآورند برای مجلس بگویند اقا ما این میزان معافیت مالیاتی داریم شما نگاه کنید لیستش را ببینید کدام به درد میخورد و کدام به درد نمیخورد، میتوانیم انتخاب کنیم بگوییم آقا این دیگر به درد نمیخورد این باشد این نباشد، کاهش بدهیم پایههای مالیاتی مان را، اما همه این که گفتم در بحث درآمدها این یک قسمت کار است، یک کار عمده و اساسی در برنامهی هفتم شکل گرفته در ارتباط با مصارف است، ما در زمینهی اصلاح ساختار به دولت مجوزهای بزرگی دادیم، یعنی دولت باید برود ساماندهی کند، دولت باید دانشگاهش را ساماندهی بکند، دولت باید اداراتش را ساماندهی بکند.
دولت باید ساختار عظیم خودش را به سمت کیفیت ببرد، این گستردگی که وجود دارد در بحث ساختار دولت، باید. ۱۵ درصد دولت مکلف است در برنامه تا ۲۵ درصد فکر کنم این دفعه شد، تا ۲۵ درصد برود واقعا اصلاح ساختار کند و چابک سازی کند، به بخش خصوصی واگذار بکند، یک موقع بحث وزیر صمت بود، به حال شما چه فرقی میکند چه کسی را بگذاریم وزیر صمت؟ این همه شرکت که در اختیار وزیر صمت است اصلا در طول ۴ سال این وزیر صمت میتواند هیئت مدیره اینها را روی لیست بخواند که کنترلش هم بکند، ما گاهی وقتها میگوییم اینها اقدام کردیم خیلی هم خوب انجام شده در فلان کشور هم این هست، کشور دیگری این نیست، همه را داده است به بخش خصوصی ۵۰ نفر ۱۰۰ نفر گذاشته در وزارت صمتش دارد نظارت و مدیریت و برنامه ریزی میکند نه این که برود تخم مرغ را او بفروشد، مرغ را او بفروشد، خودرو را او بسازد، خودرو را او بفروشد،دخالت در خودرو بکند، همه اینها را در اختیار مردم قرار داده و مردم دارند اداره و مدیریت میکنند، ما راهی نداریم ۵۰ سال ما کار بکنیم نمیتوانیم تورم را به آنچه که دوست داریم برسانیم مگر این که اقتصاد در اختیار مردم قرار بگیرد، اگر در اختیار مردم قرار گرفت حتما این کار انجام میشود نه خصولتی، در اختیار مردم به معنای مردم فقط.
سوال: این حرفی که شما میفرمایید خیلی قشنگ است
حاجی بابایی: اما خیلی سخت
سوال: و خیلی هم گفته شده، ولی اتفاق هم نمیافتد.
حاجی بابایی: برنامه ششم هم خیلی از این کارهای خوبی انجام شده، اما این دربرنامه هفتم خیلی صریحتر، روشنتر، شفافتر، محکمتر، یعنی اجراییتر مصوب شده واقعا. یعنی من از برنامه هفتم در ناحیهی اصلاح ساختار بودجه راضی ام یعنی کاری که دارد انجام میپذیرد که رهبری این همه اصلاح ساختار بودجه را مطرح کردند دارد واقعا شکل میگیرد، اما گفتم، ما به عنوان مجلس باید نظارت کنیم دولت باید کمر همت ببندد و برود اجرا بکند واقعا، بایستد پای کار، خوب هم عمل کرد در خیلی از زمینهها دولت انصافا ایستاد، چوبش را هم خورد، کتکش را هم خورد، اما بالاخره یک اقداماتی را کرد.
مثلا الان نیامد به فرض بودجه از نقدینگی استفاده کند این برای ما خیلی قابل توجه بود. یعنی تنخواه نگرفت، اولین باری بود که ما یکی دو سال آینده دیدیم بالاخره تنخواه گردان نگرفت، یک سال بدهد مثلا یک دولتی ۵۵ هزار میلیارد تومان اردیبهشت ماه مثلا تنخواه دریافت کرد، این آمد، راهکار هم البته در شورای عالی هماهنگی اقتصادی داده شد مصوب شد شما به جای این که بروید از خزانه پول بگیرید این همه حسابهای دولتی ته شان پول وجود دارد رسوبات وجود دارد از آنها بردارد خزانه، مشکلات را حل کند دوباره بعد بگذارد سر جایش نه این که بروی از تنخواه بگیری بیاید وارد بکند بعد استهلاکش هم یک سال طول بکشد کلی هم در جامعه تورم ایجاد بکند، معنایش این نیست که منی که دارم میگویم نقدینگی افزایش پیدا نکرده جای دیگر در بانکها فعل و انفعالات، چون موجب افزایش نقدینگی نشود نه، بحثم آنها نیست، این مورد رویش خوب اقدام شد یعنی بحث تنخواه گردان رویش خوب عمل شد.
سوال: یک بحثی هم فکر میکنم فرمایشات رهبری بود که دولت خودش را رقیب بخش خصوصی نبیند که این خیلی موضوع مهمی است که بخش خصوصی بتواند رشد کند.
حاجی بابایی: همین، نکته مهم این جاست، وقتی شما به یک نفر میگویید آقا یک کارخانه راه بیانداز و این تمام زندگی اش را میفروشد، وام میگیرد حیثیتش را میآورد میدان، کارخانه راه میاندازد اگر ضرر بکند زندگی اش به فنا میرود من نباید از خزانه دولت یک شرکت داشته باشم با این رقابت بکنم اگر ضرر بکنم دولت ضرر میکند او اگر ضرر کند زندگی اش نابود میشود من از قدرت رانت اطلاعات برخوردارم، اما او از قدرت رانت اطلاعات برخوردار نیست، به همین دلیل من همیشه اعتقاد خودم این است که مسئولین ما معمولا باید از کسانی باشند که در مسائل اقتصادی نباشند، یعنی نمیشود، نمیخواهم بگویم حرام، حلال است اصلا همه حلال است هر چه هست، اما واقعا وقتی میآید رقیب میشود من وقتی وزیر هستم من وقتی رئیس کمیسیون برنامه و بودجه ام، من که از خیلی از اطلاعات را دارم، آن فرد ندارد، من اگر امروز بخواهم بگویم اقا این را بخرم آن را نخرم این کار را انجام بدهم آن کار را انجام ندهم، اگر من وارد کار اقتصادی بشوم من فوری پولدار میشوم دیگر.
سوال: اصلا تمام قدرت اینهایی که این کار را میکنند برای اطلاعات و رانتشان است.
حاجی بابایی: قدرت حرام است واقعا در قدرت وارد ثروت آنهم کسی که از قدرت مردم دارد استفاده میکند واقعا بد است، یک جایی از نارضایتی مردم در خیلی از زمینهها همین باشد کسانی که آمدند آقا یا بپذیرد برود هر جایی دوست دارد سرمایه گذاری کند خودش باشد، آنقدر درآمد داشته باشد که خدا کمکش هم بکند به مردم خدمت بکند.
سوال: ولی یک جایی در همین بحث واگذاریها، در خصوص سازی، مواردی هست احتمالا شما هم مطلع هستید که حتی ممکن است دولت کنارش بایستد و عکس هم بگیرد که بگوید در بخش خصوصی این اتفاقات در این واگذاریها افتاده و یکی از موفقترین واگذاریها بوده، ولی مثلا طرف آن شرکت را گرفته، زیان ده بوده الان به سود هم رسانده، نیروهایش را هم حفظ کرده هیچ، اضافه هم کرده الان دارد کار میکند، ولی هنوز که هنوز است درگیر مثلا دادگاهی است که زمان مثلا مزایده داشته.
حاجی بابایی: از دو منظر من به این نگاه میکنم حرف شما کاملا درست است از یک منظر این طور نگاه میکنم که تخلفاتی انجام شده، وقتی تخلفات در این جا سوءاستفاده انجام شود، واقعا با اشد مجازات باید برخورد شود از یک طرف هم واقعا باید امان داد یعنی بایست شرایط را مهیا بکنیم دیگران به میدان بیایند این را هم قبول دارم، یعنی بیایند سرمایه گذاری کنند و یک مقداری به آنها میدان بدهیم، ما مثلا ۱۷۰-۱۸۰ شرکت زیان ده داریم، از حدود ۳۶۰-۳۷۰ تا، اینها واقعا زیان ده میخواهیم چه کار بکنیم؟ همین شرکت زیان ده را اگر در اختیار مردم قرا ربدهید سود آور میشود و بالاخره خیلی فرق است بین این که یک مغازه دار خودش مغازه دارد، یکی هم یک تعاونی دولتی را دارد اداره میکند، او نماز صبح میآید در را باز میکند و آب هم در کوچه میریزد و به مردم هم سلام میکند و سعی میکند سرویس خوبی میدهد یکی هم ساعت ۹ صبح میآید اداری است و مینشیند صبحانه هم میخورد، سنگک تازه هم میگیرد و تا ۱۰ چایی شیرینش را هم میخورد فرق میکند نمیخواهم بگویم همه این طور هستند، اما ما یک حرف داریم خیلی حرف است میگوید جزای گرانفروش چیست؟ نخریدن است، ما باید کار را بدهیم به مردم رقابت کنند با هم، هر کس ارزانتر، برود از او بخرد، ما وقتی میرویم در اختیار دولت قرار میدهیم البته این کار که من به شما عرض میکنم کار سختی است.
سوال: الان شما در برنامه هفتم ساز و کارش را چطور میگویید به این سمت بروید؟
حاجی بابایی: خیلی کار شده من این را اقرار میکنم در برنامه هفتم در واگذاریها نمیگویم کار آسانی است کار سختی است، اما واقعا آمده در برنامه هفتم کار شده، هم رئیس مجلس، هم اعضای نمایندگان مجلس، همه ایستادند پای کار یک کار جدی انجام بدهند این اتفاقات واقعا بیفتد جای تقدیر دارد خیلی سخت بود، اما مثلا این اتفاقات بیفتد، حالا ببینید یک بار قانون وضع میشود این قانون را باید اعتقاد، در برابر قانون یک عدهای مقاومت میکنند من یک مثال میزنم انشاالله در کشور ما نیست مثلا در کشور دیگر است، مثلا یک کسی وزیر است میخواهد بازنشست بشود دوست دارد وقتی وزیر نبود، در این وزارتخانه یک شرکتی راه بیفتد که بعدا که وزیر نبود یک سی سال هم مثلا مدیر عامل آن شرکت باشد، این نباید باشد، یعنی من واقعا اعتقادم بر این است که در کشور ما باید مسئولین ما، البته اگر هم باشند خیلی کم هستند، مسئولین ما باید در وادی کارهای اقتصادی و این که شرکت راه بیفتد به نام دولت و. جواب نداد. خیلی از این فسادهایی هم که آمد از همین ناحیه بیرونآمد خیلی از مشکلاتی که در بانکها و در جاهای گوناگون بوجود آمد و ما هزینههای گزافی پرداختیم از همین ناحیهها آمد بیرون اجازه بدهیم مردم ورود پیدا کنند ما مدیریت کنیم.
سوال: الان شما در برنامه هفتم عملیاتی اش را چطور مصوب کردید؟
حاجی بابایی: ما به دولت اجازه دادیم شرکتها را ادغام کند، بفروشد، انحلال بدهد، همه این را به دولت دادیم یعنی واقعا دولت نمیتواند بگوید ما به او اجازه ندادیم.
سوال: نه اجازه دادید یا تکلیف کردید؟
حاجی بابایی: تکلیف کردیم ما تکلیف میکنیم یعنی دولت به ما میگوید که ما، یعنی اگر بخواهد اصلاح ساختار انجام بدهد اصلاح ساختار در هزینه و مصارف یعنی چه؟ ببینید اصل این است ما در کشور یک آموزش داشته باشیم یک امنیت داشته باشیم یک بهداشت، یکسری مسائل فرهنگی، دولت برای اینها خرج کند مالیاتها را بگیرد این جا خرج کند، دیگر من نباید پول نفت را ببرم در خودروسازی، صد هزار میلیارد تومان بدهی دارد، شما فکر میکنید این بدهی را باید از کجا بدهیم؟ از دولت امتیاز باید بدهیم دیگر نه؟ آقا یک امتیاز بدهیم اینجا، یک امتیاز دیگر به آنجا بدهیم، آقا شما یک کار بکن، آقا خودرو وارد نکنیم تا این خودرو به فروش برود، آقا فلان. یعنی چه؟
سوال: کجا هم پیش فروش کن پول را بلوکه کن، دو سال دیگر هم معلوم نیست چه خودرویی با چه قیمتی به شما بدهند.
حاجی بابایی: حالا جاهای دیگر، این جا را من گفتم اصلا فرمول غلط است، همین بازنشستگی که ما بحث آن را داریم میکنیم، صندوقهای ما مشکل دارند، درست است؟ هیچ تقصیری هم بازنشسته ما ندارد چه ربطی به بازنشسته ما دارد؟ ما خوب مدیریت نکردیم، حالا بحث ما این است که یک قسمت از همین خودرو برای سازمان بازنشستگی است حالا ما میگوییم خودرویی که میخواهیم بفروشیم میگوییم قرعه کشی کنیم مثلا ۶۰۰ تومان را مثلا بدهیم ۳۰۰ تومان، شما فکر میکنید ۳۰۰ تومان برای کیست که داریم میدهیم و کی از جیبش دارد میدهد؟ برای همین سازمان بازنشستگی است داریم میدهیم، آن وقت از این طرف آن را میدهیم آنجا از این طرف باید نفت را بفروشیم حقوق سازمان بازنشستگی را بدهیم معلوم است این میشود تورم.
حالا برعکسش ما آمدیم خودرو را دادیم، کارخانه خودروسازی راه افتاد. میگوییم آقا هر کس خودروی بهتری ساخت بسم الله، اگر یک روز هم گیر کردیم مشکل داشتیم میگوییم آقا ۲۰۰ هزار ما را رد کنید، ۳۰۰ هزار وارد کن تا بالانس بشود، از آنی که وارد میشود مالیات میگیریم از اینی هم که دارد میسازد مالیات میگیریم. این مالیات را میآوریم بودجه مان، این میشود اصلاح ساختار بودجه، حالا که این کار را نکردیم اینهایی که وجود دارند صد هزار میلیارد تومان هم بدهی دارند صد هزا رمیلیارد تا را هم من باید فلان جا به ایشان امتیاز بدهم فلان جا فلان زمین را بدهم ...
سوال: از درآمد مالیاتی آن وارداتی هم جا ماندیم.
حاجی بابایی: این خیلی فرمول روشن است، حرف آخر این است باید کار را بدهیم مردم، آقا هر کس، ما هتل داری بلدیم؟ هتل درست میکنیم مال مثلا این وزارت یا آن وزارت، هتل را میدهیم به یک اقای کارمند اداری مان اداره کند، هر کس دوست دارد برود آنجا رئیسش است نباید از او پول بگیرد یا کمتر بگیرد یا به او خدمت بیشتری بکند، آقا این هتل را بفروش یک سرمایه داری که این کاره است برود این را راه بیاندازد و نونوارش کند کارش را راه بیاندازد بعد هر کس هم رفت، شما اگر بخواهید به کسی کمک کنید برو و پول بده، نه این که او خرج من را بدهد که من رفتم آنجا راحتتر زندگی بکنم، هر کس هم رفت آنجا خواست خرج کند پولش را بپردازد. حالا از آن هتل من از این به بعد مالیات میگیرم، هتل قبلی چطور؟ هتل قبلی را باید دائم به او کمک کنم و بعد از سی سال هم کلنگی میشود، حالا باید چکارش کنم؟ یک پولی هم باید بگذارم بسازمش. راهی وجود ندارد، برای این که ما کار را بدهیم به مردم، مردم خودشان انجام بدهند ما سیاستگذاری و مدیریت کنیم مگر جاهایی که سیاستگذاری حاکمیتی است عیبی ندارد سیاستگذاری حاکمیتی را ما خودمان انجام میدهیم.
سوال: ولی قبول دارید شما خودتان چند سال است در مجلس هستید رئیس کمیسیون بودید در برنامههای مختلف، توسعه، مشارکت داشتید، این اتفاقات نیفتاده، یعنی باز هم داریم میگوییم و باز هم احتمالا نمیافتد.
حاجی بابایی: درست است ببینید اتفاقات را یک مدت که ما چند دهه دعوا بود دولتی باشد یا خصوصی باشد، دعوای این بود دیگر، و واقعا یک عده خیلی دقیق میایستادند و کار میکردند دعوا راه میافتاد یک بار ما دعوا داشتیم اصلا در مجلس دو دهه ما در کمیسیون برنامه و بودجه و تلفیق دعوا داشتیم اصلا یک عده اعتقاد داشتند وزیر هم بودند اعتقاد داشتند ما نباید پالایشگاه داشته باشیم میگفتیم چرا؟ میگفتند بنزین ارزانتر وارد میکنیم، میگفتیم بابا، ما باید یک تکنیک را داشته باشیم ما باید تکنولوژی را داشته باشیم گران هم تمام شود اشکال ندارد، اما بعد از یک مدت گیریم به ما بنزین هم ندادند، گفتیم آقا ما اصلا همهی سرمایه گذاری مان را بخوابانیم ما دو میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه نفت داریم به پالایشگاههایمان میدهیم، دو میلیون و ۳۰۰ هزار میفرستیم خارج همان دو میلیون و ۳۰ هزار را که میفرستیم خارج، اگر ما در داخل پالایشگاه راه بیندازیم پتروپالایشگاه را راه بیندازیم بدهیم به اینها بگوییم آقا شما به جای این که نفت خام را تولید کنید بفرستید خارج به جایش فرآوردهها را بفرستید چقدر فرق میکند؟
بدهیم بخش خصوصی هم این کار را بکند هم شرکتهای دانش بنیان راه میافتند هم ارزش افزوده راه میافتد هم درآمدها افزایش پیدا میکند اصلا زمین تا آسمان تفاوت میکند راهی هم جز این نداریم که سرمایهای گسترده مردمی بیاید وارد میدان بشود و به شکل دلالی بکنیم به جای این که بگذاریم بانک برویم سودش را بگیریم پول را بگذاریم بانک، بانک هم سودش را بگیرد آن هم دلالی بکند.
سوال: یکی از موضوعاتی که همیشه خیلی مورد تاکید بوده بحث مولد سازی دولتها بوده که ما خیلی آمار موفقی از آن نمیبینیم شما در برنامه آیا چیزی بعنوان تکلیف که عملیاتی و اجرایی باشد اجرایش ضمانت داشته باشد دیدید؟
حاجی بابایی: این را در شورای عالی هماهنگی اقتصاد ما مصوب کردیم، تا این جا مصوب شد، به تایید مقام معظم رهبری رسیده و الان ابلاغ شده، تمام سیاست گذاریها هم آنجا آمده که مولد سازی انجام بشود، این جا شورا هم مشخص شد، از قوه قضائیه هم حضور دارند همه، یعنی میتوانند تصمیم بگیرند،
سوال: یعنی باز عملکرد خیلی عملکرد موفقی نیست.
حاجی بابایی: ما ۱۰۰ هزار میلیارد تومان دولت در بودجه ۱۴۰۲ گذاشته برای مولد سازی، الان خیلی رضایت بخش نیست، نمیدانم چطور باید بگوییم؟ من میخواهم بگویم که مدرسهی ما باید بزرگ باشد یا اداره مان؟
سوال: قطعا مدرسه
حاجی بابایی: ادارات مان بزرگتر است، اتاقهای اداری مان بروید داخلش لذت میبرید، اما بروید در کلاس مدرسه دلت میگیرد، ژاپن برعکس است، در ژاپن شما وارد مدرسه میشوید لذت میبرید حیاط مدرسه گل و بلبل و سبزه و نهار و غذا و اینها و بعد در اداره که میروید یک اتاق مثلا سه در چهار نشسته دارد کار میکند، در اداره ما وارد میشویم یک اتاق میبینیم مثلا به اندازه یک سالن یک آدم نشسته در آن، ما باید یک سری از دارایی هایمان را در جاهای گوناگون، من شاید دیگر روی این قضیه چند بار در مجلس این کار را کردم، نتیجه هم آخر آن خیلی کم گرفتم، ما مهمان سرا این قدر میخواهیم چه کار کنیم؟
اینها را در اختیار قرار بدهیم، بیاییم به جایش مولد سازی کنیم، اینها را ببریم در تولید، ببریم در جاهای گوناگون به جای این که یک خانه، ما اصلا در زندگی خودمان هم ورود پیدا کرده، یک آدمی مثلا یک خانه درست میکند ۱۸۰ متر است، ۸۰ متر آن پذیرایی است با تمام امکانات، بعد ۱۰ میلیون حقوق میگیرد، با این ۱۰ میلیون حقوق میخواهد این ساختمان را اداره کند، حالا در یک کشور دیگری مثل ژاپن ۱۸۰ متر را میکند ۶۰ متر ۱۲۰ را هم میبرد در سرمایه گذاری با صد میلیون زندگی میکند، یعنی یک جوری در زندگی مان هم ورود کرده، در ادارات ما هم ورود پیدا کرده است، این همه ساختمان، این همه زمین، این همه املاکی که در اختیار دولت است را باید تبدیل بکند، یعنی به جای این که یک آبی یک جا جمع شده، یک رودخانه راه بیندازد این رودخانه بتواند کشتیها را جابجا کند بتواند صنعت را راه بیندازد.
سوال: این چطور باید این اتفاق بیفتد اجرایی اش خیلی سخت است مقاومتهای خیلی جدی وجود دارد.
حاجی بابایی: آن چیزی که ما در شورای هماهنگی اقتصادی واقعا دیگر روسای سه قوه بودند همه مصوب کردند، مقام معظم رهبری تایید کرده، قاضی در آن احکام هست، وزیر هست، گفتند این جا دیگر فصل الخطاب است شمایید.
سوال: دیگر عالیتر از آن سطح نمیتواند اتفاق بیفتد درست است؟
حاجی بابایی: هیچ نباید بگوید نمیشود.
سوال: ولی باز نشده.
حاجی بابایی: دیگر من حرف شما را قبول دارم، البته ما در شورای عالی هماهنگی اقتصادی یک گزارش قرار است بالاخره از این در طول مدتی که گذشت یک گزارش داده شود ببینیم آن اقدامات چیست و گیرها کجاست، بگوییم آقا ۵ تا گیر دارد پاشو برویم ۵ تا دیگر ما اضافه کنیم بگوییم بلند شو برویم این گرهها را برطرف کنیم، ببینید سخت است، من نمیدانم چطور است؟ یک کسی که در یک اداره مینشیند یک اداره هم بغل دستش است، مثلا فکر میکند اگر دو تا اتاق از این کم بشود مثلا شخصیتش زیر سوال رفته است.
سوال: نتوانست دو تا اتاق هم حفظ کند.
حاجی بابایی: بله، یا نه فکر میکند مثلا این عرضه نداشته که این اداره را نگه دارد، آخرش هم میدانید چه اتفاقی میافتد؟ آخرش میآیند سراغ مدرسه، میگویند این مدرسه کهنه است این را بفروشیم، این مدرسه قدیمی است این را بفروشیم، گفتیم آقا خط قرمز ما مدرسه است وارد مدرسه فعلا شما نشوید بروید جای دیگر را بفروشید.
پخش گزارش
سوال: اگر ممکن است راجع به این حساب واحد خزانه و این که الان آخرین آمار چیست؟ آخرین آمار را شما دارید؟
حاجی بابایی: آخرین آمار را نگرفتم، ولی میدانم که هنوز کامل نشده است، ما یک مقاومتهایی را در این رابطه گفتم این جا داریم که ما گاهی وقتها هم بانک مرکزی را، هم دوستان دیگر را در کمیسیون برنامه و بودجه خواستیم و فشار سنگینی هم آوردیم که بالاخره شما باید همه حسابها را ببندید، یکسری مسائل امنیتی مطرح کردند ما یک فرصت دادیم، که بالاخره اگر ما الان این حسابها را ببندیم یک اتفاقاتی میافتد، یک مسائل گوناگون بوجود میآید، اما الان فرصت داده شده که بالاخره این کار حتما اتفاق بیفتد و ما از دولت هم میخواهیم، هم از بانک مرکزی، هم از دولت و همه مسئولین ذیربط که کار را انجام بدهند دلیلش هم این است که فقط یک بحث ممکن است این باشد که خدایی نکرده مورد سواستفاده قرار بگیرد، یک راه دیگرش این است یا یک موضوع اصلی اش این است که وقتی ما برخط همهی درآمدهای کشور را که در برنامه ششم هم ما این را دیدیم از آن وقت تا الان، وجود داشته باشد، مثل بدنی میماند که ۶۵ کیلو وزن دارد، ۵ کیلو هم خون دارد، این ۵ کیلو خون اگر در بدن میچرخد و دارد عملیات میکند، چهره شاداب و بانشاط میشود، ولی اگر کیستهای گوناگون در بدن وجود داشته باشد و هر کدامش صد گرم، دویست گرم، پنجاه گرم از این خون را ببرد داخل خودش یک باره میبینید.
مثلا در این بدن مثلا ۶۵ کیلویی سه کیلو خون دارد گردش میکند، آن شادابی از بین میرود، نشاط از بین میرود، از آن طرف هم آن کیستها مشکلات دیگری را برای بدن ایجاد میکند، میخواهم بگویم مقاومت بالاست، اما ما با دوستان شورای امنیت ملی و دوستان دیگر صحبت کردیم که کمک کنند که آن جاهایی که ممکن است کم کم شرایط را مهیا بکنند که ما بتوانیم انشاالله یک جمع بندی در نهایت ما نظارت میکنیم البته دولت این کار را انجام بدهد ما هم در نظارت یک رضایتی را انشاالله داشته باشیم البته هنوز راضی نیستیم.
سوال: و یک چیز هم مصوب داشتید که پرداختهای اعتباری به ذینفعان نهایی باشد، در راستای همین حساب واحد خزانه.
حاجی بابایی: این هم مصوب قانون است الان، ولی هنوز کامل نشده است.
سوال: یعنی چه اتفاقی میافتد؟
حاجی بابایی: اتفاقی که میافتد ببینید دیگر باز هم این همین است، مثال میزنم شما یک ادارهای یک جایی هر جا، حالا سازمانی، شما یک مبلغ مثلا صد میلیارد تومان پول میدهید این صد میلیارد تومان در حساب او باقی میماند و گاهی وقتها میخواهد اضافه کار بدهد میخواهد پرداختی را انجام بدهد ۵ ماه عقب میاندازد این ۵ ماه در بانک میماند، وقتی در بانک ماند مثلا یک مقدار سود از این، نه این که برای خودش میخواهد، برای اداره اش است، ولی وقتی برخط و آنلاین شد بانک مرکزی و سازمان برنامه و بودجه این را رصد میکنند و مستقیم و سر برج دیگر به حساب فرد میریزند دیگر واسطی وجود ندارد وسط که بخواهد این واسط بهره ببرد این هم کار بسیار مثبتی است که انشاالله این انجام بپذیرد خیلی از کارها روان سازی میشود.
اصلا غیر از این هم ما راحت در کمترین زمان میتوانیم ببینیم چه خبر است و چه اتفاقاتی افتاد و دریافت کنندگان ما هم خیلی راحت میشوند و دیگر مجبور نیست این جا دو ماه مثلا چهار روز حقوق دیرتر داد آنجا دو روز زودتر داده، این جا چرا این جور پرداخت کرد آن یکی چرا؟. همه اینها جمع میشود و یک سیستم واحدی در کشور به وجود میآید که این هم باز از نکات مثبتی است، دوستان زیاد زحمت کشیدند روی این قضیه این را من شهادت میدهم، ولی هنوز جاهایی وجود دارد که گفته بودند آخر شهریور تمام میکنیم، اما هنوز آخر شهریور تمام نشده است.
سوال: در پیگیریهایی که انجام میدهیم طبق قانون مانع زدایی از توسعه صنعت برق قرار بود که سازمان برنامه یک ردیفی را تحت عنوان تعهدات دولت بابت مابه التفاوت قیمتهای تمام شده و تکلیفی فروش برق مصرفی و انشعاب در بودجه سنواتی در نظر بگیرد. تا ظرف سه سال هم باید این پرداخت میشده.
حاجی بابایی: خبر این را من ندارم.
سوال: گزارش تفریغ بودجه ۱۴۰۱ به مجلس آمده؟
حاجی بابایی: هنوز بودجه را آقای رئیس جمهور رسما نیاورده امروز یک بحثی بود قرا ربود بیاید انجام بدهد حالا احتمالا افتاد برای هفته بعد.
سوال: تفریغ دیوان محاسبات عرض میکنم تفریغ بودجه ۱۴۰۱؟
حاجی بابایی: تفریغ بودجه سال ۱۴۰۱ بله.
سوال: این قرائت شده در صحن هم ...
حاجی بابایی: بله
سوال: یک صحبتی که بودجه امسال دو مرحلهای است درست است؟
حاجی بابایی: بله
سوال: توضیح میفرمایید:
حاجی بابایی: برای اولین سال ما داریم این را تجربه میکنیم و آن این است که دولت لایحه را میآورد و ما در کمیسیون تلفیق باید یک بررسی کنیم بعد ببریم در صحن مجلس کلیاتش اول رای گیری میشود اگر کلیات رای آورد دوباره بر میگردند کمیسیونها و نظرشان را میدهند، کمیسیون تلفیق کارش را انجام میدهد و ما جداول مان را در واقع کلیات بودجه را از نظر منابع و مصارف و همهی اینها را میبندیم، یعنی آن اعداد و ارقام کلان را میبندیم و تمام میکنیم، مصوب میکنیم، میفرستیم شورای نگهبان، شورای نگهبان نظرش را میدهد تایید کرد میفرستیم برای دولت، دولت میبرد، بعد مرحله دوم برای ما جداول را میآورد.
سوال: کار را طولانیتر نمیکند؟ زمان را طولانیتر نمیکند؟
حاجی بابایی: نه زمان را یک جوری تعریف شده امسال یک مقدار برنامه به هم زد کار ما را، از اول آبان باید میآمد که الان یک ماه به تاخیر افتاده، ولی ناگزیر باید یک مقدار جمع و جور کنیم که بتوانیم کار را به یک جایی انشاالله برسانیم.
سوال: نکتهای باقیمانده که بخواهید بفرمایید
حاجی بابایی: یک نکته هم در مورد ایثارگران بود، نگرانی خیلی زیادی بین دوستان بود، الحمدالله با کارهایی که انجام پذیرفت مخصوصا در این هفته آخر ما یک پیشنهادی را مطرح کردیم رای آورد که ماده ۸۶ تا ۹۱ برنامه ششم یک جا مصوب شد که تقریبا همه احکام مربوط به ایثارگران آنجا بود بعضی از اصلاحات هم که خواسته ایثارگران بود موردی باز مطرح شد، یک موردی داشتیم در مورد نگرانی خیلی از رزمندگان بود و آن این بود که بالاخره کسانی که ۱۲ ماه بالاتر هستند اینها مالیات هایشان ...، آن هم الحمدالله ۸۰ درصد حل شد مجموعا کار خوبی در مورد ایثارگران انجام شد، انشاالله به موقع توضیحات لازم داده خواهد شد.