یک شهروند لهستانی فلسطینی الاصل در نوار غزه گفت: جنگ جهانی دوم هم حجم کشتارها اینگونه نبود، اما سخن ما این است که در این سرزمین باقی میمانیم، مقاومت میکنیم.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما به نقل از شبکه تلویزیونی الجزیره مباشر، یک شهروند لهستانی فلسطینی الاصل در نوار غزه، با تاکید بر تداوم مقاومت در برابر اشغالگری، اخراج اشغالگران صهیونیست از سرزمین فلسطین را حتمی خواند.
این لهستانی فلسطینی الاصل در گفتگو با خبرنگار الجزیره مباشر گفت: این مسجد (مسجدی که هدف حمله قرار گرفت) محل اقامه نماز ساکنان این محله بود. ساعت ۱۱ شب بود که مسجد را هدف قرار دادند، من در خواب بودم. اولین شبی بود که به اجبار خانه و محل خوابم را تغییر داده بودم. من تابعیت لهستانی دارم. لهستانیها ازمن خواستند اینجا را ترک کنم، اما من مخالفت کردم. من حامی ملتم هستم، حامی قضیه فلسصینم، به عادلانه بودن قضیه فسلطین ایمان دارم. مردم ما از ۷۵ سال گذشته برای گرفتن حقوقشان تلاش میکنند.
آنان (صهیونیست ها) مساجد جامع و بیمارستانها را هدف قرار میدهند، منطقهای در نوار غزه باقی نمانده است که امن باشد، آنان این شیوه را در پیش گرفتند تا شاید مردم را وادار به کوچ کنند، اما مردم ما به خاطر این سرزمین، مقاومت میکنند. مردم ما برای این سرزمین سینه سپر میمی کنند و اشغالگران راهی به جز خروج از این سرزمین ندارند.
در این شرایط سخت، من حامی مردمم هستم و در کنار آنها خواهم بود، تنها جسمم را فدا نخواهم کرد، چون روح من نیز به این وطن وابسته است. اینجا متولد شدم، پرورش یافتم و اینجا کشور من است واشغالگران راهی جز خروج از سرزمین ما ندارند.
من از سال ۱۹۹۷ مقیم خان یونس هستم، تابعیت لهستان دارم. فرزندانم در سنین جوانی هستند و در خارج زندگی میکنند. پنج ماه قبل با یک فلسطینی ازدواج کردم، فرزندانم از من خواستند اینجا را ترک کنم، چون میخواهند به پدرشان آسیبی نرسد، اما تصمیم من این است که این سرزمین را ترک نکنم، مثل جنگهای سابق که اینجا را ترک نکردم، اهالی غزه همشهریان من هستند و آنان را تنها نخواهم گذاشت. آنان مادر، خواهر، همسایگان و دوستان من هستند.
رژیم اشغالگر، مدارس، بیمارستان ها، مراکز عبادی اعم از کلیساها و مساجد را هدف قرار میدهد و گمان میکند با این شیوه مردمی را که از بیش از ۷۵ سال پیش برای بازپس گیری حقوقشان مبارزه میکنند، به زانو در میآورد. مردم فلسطین در برابرشان مسیر سختی را شاهدند، بدترین اشغالگری تاریخ بشریت را به چشم میبینند، اشغالگری که جنایاتت جنگی و نسل کشی مرتکب میشود، خانوادههایی به طور کامل از بین رفته اند و نامشان از فهرست شهروندان پاک شده است. جنگ جهانی دوم هم حجم کشتارش اینگونه نبود، اما سخن ما این است که در این سرزمین باقی میمانیم، مقاومت میکنیم. مردم ما از دل مشکلات برخاستند، بار دیگر این سرزمین را خواهند ساخت و به خواست خدا اشغالگران را بیرون خواهند راند.