محققان علائم رادیویی غیرمنتظرهای از یک لکه خورشیدی در منطقه ای تاریک و سرد شناسایی کردند.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، ستاره شناسان مرکز تحقیقات فراخورشیدی موسسه فن آوری نیوجرسی این نمایش شگفت انگیز را در ۴۰ هزار کیلومتری بالای منطقهای نسبتا تاریک و سرد از خورشید ثبت کردند.
سیجی یو، نویسنده ارشد این مقاله گفت: ما نوع خاصی از انفجارهای رادیویی قطبی طولانی مدت را شناسایی کرده ایم که از یک لکه خورشیدی نشات میگیرند و بیش از یک هفته ادامه دارند.
یو افزود: این کاملا بر خلاف انفجارهای رادیویی خورشیدی معمولی و گذراست که معمولا چند دقیقه یا چند ساعت طول میکشند. این کشف ظرفیت تغییر درک ما از فرایندهای مغناطیسی ستارهای را دارد.
به گفته دانشمندان امواج رادیویی مرتبط با لکه خورشیدی در منطقهای شناسایی شد که میدانهای مغناطیسی موقت در سطح خورشید به طور قابل توجهی قوی هستند.
وی توضیح داد: تجزیه و تحلیل فضایی، زمانی و مکانی نشان میدهد که این امواج ناشی از انتشار ذراتی هستند که شامل الکترونهای پر انرژی به دام افتاده در میدان مغناطیسی هستند.
محققان میگویند: اختلالات خورشیدی تخلیه ذرات باردار از خورشید را مختل میکندو هنگامی که این ذرات باردار در مناطق قطبی به جو زمین نفوذ میکنند، با گازهای موجود در جو بالایی برهم کنش میکنند و شفقهای خیره کننده و رنگارنگی را شکل میدهند. این ذرات باردار ممکن است در بسامدهای صدها کیلوهرتز، تشعشعات رادیویی قابل توجهی منتشر کنند.
یو اضافه کرد: با این حال، بر خلاف امواج روی زمین، این انتشار لکه خورشیدی در بسامدهایی از صدها هزار کیلوهرتز تا حدود یک میلیون کیلوهرتز رخ میدهد که در نتیجه مستقیم میدان مغناطیسی خورشید و هزاران برابر قویتر از زمین است.
وی خاطرنشان کرد: هنگامی که لکه خورشیدی از صفحه خورشیدی عبور میکند، یک پرتو چرخشی از نور رادیویی شبیه به نورهای رادیویی تعدیل شدهای ایحاد میکند که ما از ستارههای در حال چرخش مشاهده میکنیم.
به گفته نویسندگان این مطالعه، این نتایج دیدگاههای جدیدی را در مورد منبع انفجارهای شدید رادیویی خورشیدی ارائه میکند. همچنین این اکتشافات ممکن است مسیر را برای تحقیقات آینده در مورد فرایندهای مشابه در ستارههای دور و سردتر یا ستارههای بزرگ باز کند.
تجزیه و تحلیل ستارههای دور دست ممکن است بینش قابل توجهی در مورد چگونگی نشان دادن فعل و انفعالات پرانرژی و مغناطیسی توسط اجرام آسمانی به دانشمندان بدهد.
یو در پایان گفت: هدف ما این است که مشخص کنیم آیا برخی از انفجارهای خورشیدی ثبت شده قبلی میتوانند نمونههایی از این انتشار تازه شناسایی شده باشند یا خیر.
این یافتهها در مجله نیچر آسترونومی (Nature Astronomy) منتشر شده است.