نمایندگان کشورها برای بررسی معاهده جهانی آلودگی های پلاستیکی تا جمعه ۱۷ نوامبر (۲۶ آبان) در شهر نایروبی، کنیا دور هم جمع می‌شوند
به گزارش خبرنگار خبرگزاری صداوسیما به نقل از گاردین، نمایندگان در نایروبی برای گفتگو در مورد آنچه به گفته کارشناسان می‌تواند مهمترین معاهده چندجانبه از زمان توافق پاریس باشد دور هم جمع می‌شوند، تا جزئیاتی را درباره آنچه که می‌تواند اولین معاهده جهانی برای مقابله با بحران آلودگی پلاستیکی باشد، بررسی کنند.
در آخرین دور مذاکرات در پاریس در ماه مه که کمیته بین المللی مذاکره کننده (INC) آن را برگزار کرد، آمریکا، عربستان سعودی، هند و چین از توافقنامه‌ای به سبک پاریس حمایت کردند که در آن کشورها آزادی تعیین تعهدات خود را داشته باشند، در حالی که دیگران از جمله آفریقا و بسیاری از کشور‌های در حال توسعه، تعهدات قوی جهانی را ترجیح دادند.
برخی از کارشناسان می‌گویند، علائمی از تغییر موضع ایالات متحده در مورد موضوع معاهده جهانی آلودگی پلاستیک وجود دارد، اگرچه جزئیات هنوز مشخص نشده است.
گراهام فوربس، رهبر کمپین جهانی پلاستیک گفت: «نکته اصلی برای بسیاری از گروه‌های زیست محیطی، پس از INC۲ [مذاکرات در پاریس]، این بود که موضع ایالات متحده از نظر تعهدات داوطلبانه به سبک پاریس مناسب نبود و نشان از تغییر موضع دیده می‌شود.«پیش‌نویس صفر» دیدگاه‌های متفاوتی را از دولت‌های مختلف نشان می‌دهد. در بخش مربوط به تولید پلاستیک بکر، پیش نویس سه گزینه را برای کار در جهت کاهش پلاستیک اولیه تعیین می‌کند. اولین مورد شامل یک هدف مورد توافق جهانی برای کاهش است (مشابه پروتکل مونترال). دومی شامل اهداف جهانی برای کاهش تولید، با محدودیت‌های تعیین شده ملی، مشابه توافق پاریس است. سوم شامل اهداف و محدودیت‌های تعیین شده در سطح ملی.
اسیم گرابیل، یک وکیل ارشد در آژانس تحقیقات محیطی، گفت که امیدوار است چیزی بین گزینه یک و دو باشد: «پروتکل مونترال به طور کلی به عنوان بهترین توافقنامه محیطی چندجانبه در جهان موافقت شده است.» و ما می‌دانیم که از توافق پاریس، گزینه شماره دو کار نمی‌کند. اگر به سهام جهانی نگاه کنید، با گرمترین تابستان ثبت شده، که احتمالاً سردترین تابستان برای بقیه عمر ما خواهد بود، کاستی‌های توافق پاریس آشکار می‌شود.
طبق گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در سال ۲۰۲۲، زباله‌های پلاستیکی رو به افزایش هستند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۶۰ تقریباً سه برابر شود و حدود نیمی از آن‌ها به محل دفن زباله می‌رود و کمتر از یک پنجم بازیافت می‌شود.
صلح سبز خواستار کاهش حداقل ۷۵ درصدی تولید پلاستیک تا سال ۲۰۴۰ است تا انتشار گاز‌های گلخانه‌ای را در سناریوی ۱.۵ درجه سانتیگراد حفظ کند.