زندان «ورنون سی بین» آخرین زندان شناور آمریکا به علت ناکارامدی نظام عدالت کیفری این کشور در حال بسته شدن است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، زندان‌های شناور که از چند دهه پیش در آمریکا استفاده می‌شوند، نماد شکست سازمان زندان‌های این کشور به شمار می‌روند.
زندان «ورنون سی بین» که در عمق کم در حاشیه منطقه صنعتی «برانکس» جنوبی لنگر انداخته، یک زندان ۵ طبقه شناور است که طول آن دو برابر زمین فوتبال است و شبیه یک کشتی کانتینری است که مملو از محموله‌های روی هم قرار گرفته است.
این زندان شناور در سال ۱۹۹۲ به‌عنوان اقدامی موقت برای کاهش ازدحام بیش از حد زندان‌ها در جزیره ریکرز ایجاد شد و ۳ دهه بعد با ظرفیت ۸۰۰ نفر، آخرین زندان شناور فعال در آمریکا به شمار می‌رود که سرانجام در حال بسته شدن است.
این کشتی تا پایان این هفته به‌عنوان بخشی از یک طرح گسترده‌تر برای جایگزینی زندان اصلی شهر با شبکه‌ای از زندان‌های کوچکتر به‌طور کامل تخلیه خواهد شد.
طبق گفته وزارت زندان‌های نیویورک، در حال حاضر، اکثر ۵۰۰ نفری که در این کشتی زندانی هستند، به زندان بدنام جزیره ریکرز منتقل خواهند شد.
زندانیان حاضر در این زندان شناور و مدافعان حقوق زندانیان مدت‌هاست که این کشتی را «بقایای وحشتناک حبس‌های جمعی» می‌دانند؛ نمادی ماندگار از شکست‌های نیویورک در اصلاح زندان‌های خطرناک که در حاشیه این شهر تا دور از دید ساکنان و گردشگران وجود دارند.
«دارن ماک»، یکی از مدیران گروه حقوق بشری دستور کار آزادی؛ زندان شناور «ورنون سی بین» را به عنوان یک «کشتی برده‌داری مدرن» توصیف کرد که از سوی مقامات برای انبار کردن بازداشت شدگان، عمدتا مردان سیاه‌پوست و لاتین‌تبار، با حداقل نظارت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
وی تاکید کرد که این تعطیلی مدت‌هاست به تعویق افتاده و انتقال زندانیان به همان شرایط جهنمی در ریکرز راه حل نیست.
«ورنون سی‌بین» آخرین مجموعه از زندان‌های شناور مورد استفاده شهر نیویورک در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۱۹۹۰، در آن سوی رودخانه جزیره ریکرز، بین یک تصفیه‌خانه فاضلاب و یک بازار عمده‌فروشی ماهی قرار دارد.
استفاده از زندان‌های شناور در آمریکا مدت‌ها بحث‌برانگیز بوده و به نخستین روز‌های جنگ انقلابی بازمی‌گردد، زمانی که هزاران آمریکایی در کشتی‌های لنگرانداخته انگلیس در بندر نیویورک جان باختند.