یک فوق تخصص گوارش و کبد گفت: برخی افراد برای کاهش وزن داروهای بی نام و نشان به اسم داروهای گیاهی از افرادی غیرمتخصص تهیه می‌کنند که در اغلب حتی از محتوای داروی مصرفی نیز اطلاعی ندارند و در بسیاری از موارد، عوارض غیرقابل برگشتی مانند نارسایی کبدی و کلیوی به همراه داشته است.
وی افزود: برای تعریف چاقی از شاخص توده بدنی که بر اساس قد و وزن فرد محاسبه می‌شود استفاده می‌کنیم. شاخص توده بدنی کمتر از ۲۵ طبیعی، شاخص توده بدنی ۲۵ تا ۳۰ را اضافه وزن و شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰ را چاقی به شمار می‌آوریم. شاخص توده بدنی بیشتر از ۴۰ نیز چاقی شدید محسوب می‌شود.
وی ادامه داد: نکته مهم این است که علاوه بر شاخص توده بدنی، چاقی شکمی که با اندازه گیری دور شکم محاسبه می‌شود نیز بسیار مهم است. زیرا حتی در بیماران با شاخص توده بدنی طبیعی، وجود چاقی شکمی یعنی دور شکم بیشتر از ۱۰۲ سانتی‌متر در مردان و ۸۸ سانتی‌متر در زنان با افزایش خطر عوارض قلبی-عروقی همراهی دارد.
این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز اظهار کرد: هدف از درمان چاقی، کاهش و حذف عوارض چاقی و افزایش کیفیت زندگی این افراد است. برای درمان چاقی روش‌های مختلف غیر دارویی، دارویی، اندوسکوپیک و جراحی وجود دارد. انتخاب روش درمان بر اساس میزان چاقی، وجود و شدت عوارض ناشی از چاقی است. اساس و پایه و قدم اول درمان چاقی، کاهش وزن با افزایش فعالیت فیزیکی و اصلاح رژیم غذایی تحت نظر یک متخصص تغذیه است. نکته مهم اینجاست که تنها در صورت عدم پاسخ به قدم اول که مهمترین اقدام در درمان چاقی است، می‌توان به سایر روش‌های درمانی فکر کرد.
دکتر رجب نیا تاکید کرد: در صورت نرسیدن به اهداف درمانی با رعایت دقیق رژیم غذایی تحت نظر متخصص تغذیه و افزایش فعالیت فیزیکی حداقل ۱۵۰ دقیقه ورزش هوازی در هفته، می‌توانیم از سایر روش‌های درمانی چاقی استفاده کنیم. در بیماران با شاخص توده بدنی بالاتر از ۳۰ که به اصلاح سبک زندگی پاسخ کافی نداده‌اند، می‌توان از درمان دارویی تحت نظر پزشک همزمان با ادامه رعایت رژیم غذایی و فغالیت ورزشی کافی استفاده کرد.