توسعه پایدار روستاهای کشور در صورتی محقق می شود که همه جوانب یعنی اجتماعی , رفاهی , آموزشی و اقتصادی مد نظر قرار گیرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما, آقای محمدجواد عبدالکریمی، مدیرکل امور روستایی استانداری کرمان مهمان رادیو اقتصاد، برنامه نشان آبادی بودند که به بررسی لزوم توجه به ابعاد مختلف توسعه برای تحقق و نیز پایداری آن پرداختند.
سوال: چیزی که همیشه دغدغه برنامه نشان آبادی رادیو اقتصاد است و اولین چیزی که خیلی به آن اهتمام داریم، موضوع توسعه روستاهاست در همه زمینه ، برای ما بفرمایید که الان وضعیت به چه شکل است به لحاظ توسعه ای و شما چه برنامه هایی دارید؟ چه کارهایی انجام شده و چه کارهایی قرار است انجام بشود؟
عبدالکریمی: موضوع خیلی موضوع گسترده ای است صحبت کردن پیرامون این موضوع خیلی کار سختی است آن هم در یک برنامه رادیویی، یک مقدمه بگویم وجه تمایز روستا با شهر بیشتر مباحث اشتغال آنهاست که عمدتا مرتبط با زمین است حالا چه کشاورزی، چه دامپروری. وجه تمایز دیگر محیط روستاست، محیط روستا طبیعی هست تا مصنوعی، حجم و اندازه روستا که معمولا کوچک هست و مردم معمولا پراکنده هستند، جمعیتی که متجانس هست و ارتباط خوبی که بین آنها وجود دارد، اینها تا حدودی می شود وجه تمایز بین روستا و شهر، ما اگر قرار است که به توسعه روستا فکر کنیم که فکر می کنم اگر قرار است به توسعه ایران اسلامی مان فکر کنیم باید به توسعه روستاهایمان هم فکر کنیم، اما باید این توسعه یک چند تا ترمز هم داشته باشد اگر قرار است به توسعه روستاها فکر کنیم، اولا توسعه ای که باید به آن فکر کنیم باید همه جانبه باشد، بعضا بحث توسعه که به میان می آید توسعه کالبدی مدنظرشان است فقط محیط روستا را سعی کنند زیبا کردن، توسعه یکجانبه می شود یک توسعه کاریکاتوری، توسعه کاریکاتوری هم هیچ وقت موفق نیست، اگر قرار است روستاهایمان توسعه پیدا کند باید توسعه اقتصادیش را مدنظر قرار بدهیم، توسعه اجتماعی مدنظر قرار بدهیم، همه جوانب را باید مدنظر قرار بدهیم اگر قرار است من در روستا بمانم باید درآمد من تامین بشود، بحث دغدغه آموزش فرزندم را نداشته باشم، دغدغه بهداشتی نداشته باشم، یا خیلی از مسائل دیگری که قرار است من را در روستا ماندگار کند باید به اینها توجه کند، پس توسعه باید همه جانبه باشد توسعه کالبدی نمی تواند به پایداری روستا منجر شود، بحث دوم که داریم، توسعه ای که ما می خواهیم برای روستا انجام بدهیم یک توسعه پایدار باشد
سوال: درواقع مقطعی نباشد و یک پایداری را داشته باشد که به درآمد پایدار بیانجامد که روستایی اصلا فکر مهاجرت به شهر به سرش نزند.
عبدالکریمی: ما اگر قرار است توسعه بدهیم روستا را اما به منابع طبیعی مان آسیب بزنیم این توسعه، توسعه نیست، خیلی ضرر دارد، به محیط زیست مان نباید آسیب بزنیم، توسعه ای که می خواهیم به روستا بدهیم محیط زیست مان را نباید آسیب برساند، به منابع طبیعی مان نباید آسیب برساند، توسعه ای که می خواهیم به روستا بدهیم باید تکمیل کننده توسعه باشد یعنی اگر ما در بخش کشاورزی روستا کار کردیم باید توسعه ای که مدنظر هست مکمل بخش کشاورزی روستایمان باشد، اگر غیراز این باشد روستای ما، توسعه پیدا نمی کند که هیچ ، شاید نابود هم بشود.
سوال: می شود یک مقدار مصداقی تر برای برای شنونده های ما صحبت بفرمایید که دقیقا مثلا چه کارهایی انجام شده، در فلان منطقه و در همین راستایی که شما اشاره فرمودید که بله ما این مسیر را باید انتخاب بکنیم و در این مسیر باید حرکت بکنیم، مسیر کاملا درست است اما در این مسیر تا الان چه اتفاق های خوبی برای روستائیان استان کرمان افتاده؟
عبدالکریمی: اول باید استعدادهای هرمنطقه را شناسایی کنیم و برنامه ریزی توسعه مان بر مبنای استعداد آن منطقه باشد، شاید مواردی باشد که بحث گردشگری روستا مورد توجه قرار بگیرد، پس می تواند موضوع گردشگری مبحث توسعه ما باشد اما این گردشگری نباید به تولید ما لطمه بزند نباید ، همان نبایدهایی که قبلا گفتیم باید همه را داشته باشد، اگر قرار است روستای ما در مسیر توسعه قرار بگیرد، حتما باید استفاده از منابع محلی مدنظر قرار بگیرد، این خیلی مسئله مهمی است، مهمتر از آن مشارکت مردم در توسعه است یعنی اگر قرار است توسعه ای اتفاق بیفتد، مردم باید در آن توسعه مشارکت داشته باشند، آماده سازی، اگر قرار است توسعه را به مردم به قول خودمان اعلام کنیم و مطرح بکنیم باید حتما اول آماده سازی ذهنی در آنها ایجاد بکنیم.
سوال: بله این درواقع بخش فرهنگ سازیش هست دیگر؟
عبدالکریمی: آموزش بدهیم که برمبنای علم برویم جلو، اگر ما آموزش دادیم و بر مبنای علمی رفتیم جلو آن موقع روستا در مسیرتوسعه قرار می گیرد، اگر مشارکت مردم باشد روستا در مسیر توسعه قرار می گیرد، این ریزبینی هایی که هست باید حتما در مسیر توسعه توجه بکنیم، به هرکدام از اینها در مسیر توسعه توجه نکنیم، یا توسعه مان ابتر می ماند یا شکست خورده می ماند، بدتر از آن شکست خورده می شود.
سوال: یک نکته ای که آقای عبدالکریمی خیلی خوب به آن اشاره فرمودید موضوع مشارکت مردمی بود، چقدرمردم در برنامه ریزی برای توسعه روستایی با شما مشارکت دارند؟ آیا پیشنهادهای مردم پذیرفته می شود؟ یا اینکه پینشهادهایشان را کجا مطرح می کنند، درخواست هایشان را، چالش هایی که برایشان وجود دارد در راه توسعه چون به هرحال مردم منطقه خودش آن را بهتر می شناسند و می دانند منطقه خودشان به چه چیزهایی نیاز دارد؟ و مراجعه می کنند به طور قطع نیازهایشان را مطرح می کنند دیگر؟
عبدالکریمی: البته شناختنی ها یک بحث هست، مهارت های اقدام هم یک بحث دیگر هست، یعنی شاید روستایی ما نیازش را داشته باشد اما مهارت انجام آن را نداشته باشد.
سوال: قطعا برای مهارت ها کمک می خواهد، کمک های دولتی می خواهد.
عبدالکریمی: بله ما باید در فکر این باشیم که مهارت ها را منتقل کنیم در روستا. یک مقدار می خواستم حالا جزئی تر وارد قضیه بشویم، ببینید نظام جمهوری اسلامی آمد برای اینکه روستاها توسعه پیدا بکند، جهادسازندگی را تشکیل داد، جهاد سازندگی تا سال 79 در روستاها همه کار می کرد، هر فعالیتی که فکرش را بکنید می کرد، کارهای قشنگی که جهاد سازندگی انجام داد، می آمد از بین متنفذین، معتمدین و آنهایی که توانایی داشتند، صاحب ایده و فکر بودند و در جمع مردم شناخته شده بودند آمد از اینها شورای اسلامی روستا را تشکیل داد، تشکیل شورای اسلامی روستا یک اتفاق خیلی خوب بود که جهاد سازندگی سابق آمد مشارکت مردم را در انجام پروژه ها نهادینه کرد.
سوال: بله و مردم وقتی می دیدند این کار برای منطقه خودشان است، برای روستای خودشان است با جان و دل مشارکت می کردند. اگر مطلب کوتاه دارید بشنویم؟
عبدالکریمی: الان هم شوراهای اسلامی هستند که به عنوان مغز متفکر روستا دارند ایده های ما را عملیاتی می کنند.
سوال: بله شوراهای اسلامی، دهیارها خیلی کمک می کنند.
عبدالکریمی: بله عملیاتی کردن مصوبات شورا به عهده دهیاری هاست.