کارکنان بخش مراقبت‌های بهداشتی در آمریکا اعتصاب سه روزه خود را آغاز کردند.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از خبرگزاری رویترز، حدود ۷۵۰۰۰ کارمند مراقبت‌های بهداشتی در آمریکا، روز چهارشنبه (۴ اکتبر) اعتصاب سه روزه برنامه ریزی شده‌ای را در سراسر این کشور و در مقابل دفاتر نمایندگی کنسرسیوم پزشکی «کیسر پرمننت» آغاز کردند. این اعتصاب در نوع خود بزرگترین اقدام اعتراضی در بخش مراقبت‌های بهداشتی در آمریکا به شمار می‌آید. شرکت کنندگان در این اعتصاب پرستاران، تکنسین‌های پزشکی و سایر کارکنان پشتیبانی در صد‌ها بیمارستان در ایالت‌های کالیفرنیا، اورگن، واشنگتن، کلرادو، ویرجینیا و واشنگتن دی سی هستند.
جوآن رتانا، پرستار ۴۰ ساله: بله، ما اینجائیم، چون می‌خواییم دنیا بدونه که کنسرسیوم پزشکی «کیسر پرمننت» نسبت به ما بی انصافی می‌کنه. اونا با ما درست رفتار نمی‌کنن. ما در دوره همه‌گیری کرونا مشغول به کار بودیم، در آن روز‌های سخت کار می‌کردیم. اون‌ها آنچه رو که ما برای مراقبت درست از بیمار‌ها نیاز داریم به ما نمیدن؛ بنابراین ما اینجا جمع شدیم که به دنیا بگیم باید به ما احترام بذارن و کنسرسیوم پزشکی کیسر باید خدماتی را که ما به بیمارانمون ارائه می‌دیم رو به رسمیت بشناسه".
الیزابت رولاس، پرستار ۵۲ ساله: من واقعاً امیدوارم که این مشکل حل بشه. ما دو روز دیگه برای حل این مساله فرصت داریم، من واقعاً امیدوارم که اتحادیه و کنسرسیوم کیسر پرمننت بتونن دور هم جمع بشن و این مشکل را حل کنن. فکر می‌کنم این کار یک معامله برد-برد برای ما و بیمارامونه؛ و در واقع ما برای بیمارامون می‌جنگیم.
جوانا آیسایا، از کارکنان بخش ریکاوری بیمارستان: خب، این به من احساس خوبی میده که همه در مورد این موضوع جدی هستن، همه ما اینجا هستیم، چون می‌خوایم بحرانی که کارکنان با اون مواجه هستن رو حل کنیم و همه ما به این موضوع اهمیت می‌دیم، بنابراین، مهم است که کنسرسیوم کیسر و مدیران اجرایی بدونند که ما برای حل مشکل به اینجا اومدیم. ما باید به خاطر بیمارامون در اینجا باشیم.
آرماندو ولاسکو، از کارکنان بخش آزمایشگاه قلب و عروق: این مضحکه که ما شش درصد افزایش حقوق درخواست کنیم و کنسرسیوم کیسر نخواد اونو به ما بده. ما میخایم برای خرید بنزین ماشینامون دو شغله نشیم. این تمام اون چیزیه که ما می‌خوایم.
مایک فلوروس، درمانگر تنفسی: هیچکی در اینجا در این گروه نمی‌خواد اعتصاب کنه. اما بزرگترین نگرانی مون که به عنوان درمانگر تنفسی در اینجا جمع شدیم، فقط داشتن کارکنان کافی به صورت روزانه برای مراقبت از بیماران مون به روشی است که باید انجام بشه. مراقبت از بیماران یک امتیازه، ما فقط می‌خوایم این مراقبت رو به روش درستش انجام بدیم.
لیا باستیلو، درمانگر تنفسی: من یک درمانگر تنفسی ام، به نمایندگی از کسانی که این کار رو برای نوزادان و اطفال و کسانی که این کار‌های سخت را انجام میدن، اینجام. ما دوست داریم و می‌خواییم که بیمارانمون رو در اولویت قرار بدیم. در عین حال، خواستار برخورد عادلانه و آنچه که درسته هستیم، متناسب با وضعیت اقتصادی و تورم، برای اینکه بتونیم خانواده مون رو تامین کنیم، و در عین حال بتونیم مراقبت‌های با کیفیتی را هم ارائه بدیم.