شهید علیرضا کریمی نوجوانی است که ره صدساله عارفان را یک شبه طی کرد و خود چراغی شد برای آیندگان.
بدلیل بیماری شدیدی که داشت پزشکان معتقد بودند که زیاد زنده نمی ماند. به طوری که در ۴ سالگی کبد وی از بین رفته بود اما پدر علیرضا را نذر ابالفضل(ع) می کند و به طرز معجزه آسایی شفا می یابد به طوری که سال ها بعد قهرمان ورزش های رزمی می شود.
شهید کریمی در عملیات محرم در اثر اصابت گلوله خمپاره سر و دست و پای او مجروح می شود. بعد از پایان دوران مجروحیت به جبهه باز می گردد.
فرمانده گردان امیرالمؤمنین(ع) به خاطر شجاعت و مدیریتی که علیرضا از خود نشان داده بود، مسئولیت دسته دوم از گروهان ابالفضل(ع) را به او می دهد.
در آخرین دیدار با خانواده اش به مادر می گوید ما مسافر کربلائیم راه کربلا که باز شد بر می گردیم.
در پایان آخرین نامه ای که فرستاده بود نوشته بود به امید دیدار در کربلا.
در عملیات والفجر ۱ هر دو پای علیرضا مورد هدف تیرهای عراقی قرار می گیرد
و در جواب فرمانده اش که می خواهد او را به عقب بیاورد می گوید: شما فرمانده ای برو بچه ها منتظرت هستند.
علیرضا در حالیکه روی زمین افتاده و به سختی می خواست خودش را به سمت تپه ها بکشاند، و یکی از تانک های عراقی به سرعت به سمت وی رفته و از روی پاهایش رد می شود. در اینجا فقط ۱۶ ساله بود. ۱۶ سال بعد درست همان روزی که اولین کاروان به صورت رسمی عازم کربلا می شود پیکرش را در منطقه فکه شمالی پیدا کرده و شب تاسوعای حسینی به وطن باز می گردانند.
فراز هایی از وصیت نامه این شهید گرانقدر
من از بابت این که جانم را نثار اسلام و مکتب رسول الله می کنم، خوشحالم و افتخار می کنم که مرام و مکتب من اسلام است. اسلام به من نحوه ی اندیشیدن و انتخاب کردن راه درست را آموخت، من برای اسلام، خون خود را با قلبی روشن می ریزم و پیام می رسانم که جاری شدن خونمان باعث نورانیتر شدن حکومت ها و اتصال به حکومت عدل صاحب الزمان( عج) می شود .. امیدوارم که حکومت ما، زمینه انقلاب امام مهدی( عج) را به وجود آورد اما مادر جان، وقتی که خبر شهادتم را شنیدی، اشک نریز به این دلیل که امام بزرگوار ما نیز در سوگ فرزندش اشک نریخت چون از بابت رضای خدا در این امر، واقف بود.
و پدر بزرگوارم به شما وصیت میکنم که برای کمک به فقرا و نیازمندان، ادامه دهنده ی راه من باشید و شما خواهرانم، زینب زمان باشید و با تربیت کردن پسرانتان به صورت حسین وار در راه خدا مبارزه کنید. خدایا تو میدانی که کرده های من برای رضای تو بوده است. پس ما را برای قدم برداشتن در راهت یاری کن. خدایا اسلام را پیروز کن و اگر من لیاقت شهید شدن دارم شریت گوارای آن را به من بنوشان.
مزار شهید علیرضا کریمی در گلستان شهدای اصفهان، خیابان زعامی واقع شده است.