بی توجهی به فرهنگ و زبان ایرانی این روزها با نگاهی به تابلوها، بنرها، سردر فروشگاههای سطح شهرها قابل مشاهده است.
اسامی که طبق سلایق فروشندگان و یا صاحبان مغازهها انتخاب شده یا میشود بدون هیچ نظارت و قید و بندی از زبانهای مختلف بهخصوص انگلیسی بر سر در مغازهها نقش بسته و محیط شهر را به محاصره زبان و فرهنگهای بیگانه درآورده است.
این در حالیست که قانونی در سال ۷۵ توسط مجلس به تصویب رسید که کسی نمیتواند از حروف لاتین بر روی محصولات ایرانی یا از اسامی بیگانه و غیر ایرانی برای ثبت شرکت و کارخانجات استفاده کند، اما ظاهرا در سالهای اخیر این قانون مورد توجه دستگاههای متولی نبوده است.