استاد سابق دانشگاه بریستول بریتانیا و فعال سیاسی و اجتماعی حامی حقوق ملت فلسطین در گفتگویی اعلام کرد که الیزابت سورکوف، شهروند روسی ـ اسرائیلی یک شهروند عادی و یا کنشگر معمولی نبوده و اهداف خاصی را مد نظر داشته است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، تاکنون داستان‌ها و روایت‌های مختلفی در مورد فعالیت‌های الیزابت سورکوف، شهروند روسی ـ اسرائیلی و اینکه وی در عراق چه اقداماتی انجام می‌داده،
ازاین‌رو برنامه فلسطین محرمانه‌زدایی شبکه پرس تی‌وی در گفتگو با «دیوید میلر»، استاد سابق دانشگاه بریستول بریتانیا و فعال سیاسی و اجتماعی حامی حقوق ملت فلسطین و همچنین «علی ابونیما»، نویسنده و روزنامه‌نگار فلسطینی ـ آمریکایی، سعی کرده است به واکاوی ابعاد مختلف این پرسش که «آیا الیزابت سورکوف یک دانشجوی بیگناه و یا جاسوس حرفه‌ای صهیونیست‌ها است؟» بپردازد.
در ابتدا علی ابونیما به این نکته اشاره کرد که الیزابت سورکوف پیشتر فعالیت‌های میدانی زیادی را در منطقه و مثلاً در مورد ناآرامی‌های سوریه انجام داده است و ابعاد پنهان این موضوع نیز بسیار وسیع‌تر از این حرف‌ها است، مسئله‌ای که نشان می‌دهد او یک شهروند عادی و یا کنشگر معمولی نبوده و اهداف خاصی را مد نظر داشته است.
دیوید میلر نیز تأکید کرد که یکی از تاکتیک‌های سنتی جاسوسی کشور‌های غربی در دیگر کشورها، اعزام جاسوسان خود در پوشش فعالیت‌های تحقیقی و پژوهشی است، موردی که به‌طور خاص در مورد الیزابت سورکوف نیز قابل مشاهده است و وی در لوای اینکه دانشجوی دوره دکتراست و در حال انجام پژوهش میدانی است، با هویتی مخدوش وارد خاک عراق شده است، مسئله‌ای که، اما و اگر‌های زیادی را در مورد حقیقت فعالیت‌های وی در کشور عراق ایجاد کرده است.
علی ابونیما نیز تصریح کرد که الیزابت سورکوف، از جمله چهره‌هایی بود که همواره از تغییر نظام سیاسی در سوریه حمایت می‌کرد. او حتی پیوند‌های نزدیکی را نیز با گروه‌های مختلف با دولت سوریه و به‌ویژه آن‌هایی که پیوند‌هایی نزدیکی با گروه تروریستی القاعده داشتند، تعریف کرده بود و خود وی نیز به این موضوع اشاره داشته است، مسئله‌ای که نشان می‌دهد سورکوف یک دانشجوی ساده رشته دکترا نیست و فعالیت‌های وی پیچیده‌تر از این حرف‌هاست.
دیوید میلر نیز در توضیح این مسئله که سورکوف چگونه توانسته است هویت صهیونیستی خود را در کشور‌های منطقه مخفی نگه دارد، گفت: او از پاسپورت روسی خود استفاده می‌کرده است و البته که اقدام به تغییر نام و در اختیار گرفتن هویت‌های متنوع که کمتر حساسیتی را به‌سمت او جلب می‌کرده‌اند، کرده است، موضوعی که سبب شده است او در طیفی از کشور‌های منطقه نظیر لبنان، سوریه و عراق، حضوری فعال داشته باشد، در این میان باید توجه داشته باشیم که والدین سورکوف به‌عنوان اتباع شوروی سابق که در اراضی اشغالی حضور داشتند نیز پیوند‌های گسترده‌ای با تشکیلات اطلاعاتی و جاسوسی صهیونیست‌ها داشته‌اند و روند فعالیت‌های نامشروع این رژیم را تسهیل می‌کردند.
علی ابونیما هم به‌طور خاص تأکید کرد که الیزابت سورکوف یکی از اعضای اندیشکده سیاست خارجی در آمریکا است که تمرکزی ویژه بر تغییر نظام‌های سیاسی مخالف آمریکا و رژیم اشغالگر قدس در منطقه خاورمیانه دارد، موضوعی که در نوع خود تا حد زیادی نشان‌دهنده ذات حقیقی فعالیت‌های میدانی سورکوف در عراق هم است و طرح این ادعا را که او صرفاً یک دانشجوی ساده دکترا بوده است، به ادعایی بی‌اساس تبدیل می‌کند.
دیوید میلر در پایان تصریح کرد که الیزابت سورکوف صرفاً با تشکیلات اطلاعاتی رژیم صهیونیستی همکاری نداشته بلکه با MI۶ انگلیس و تشکیلات اطلاعاتی دیگر کشور‌های غربی نیز پیوند‌های نزدیکی داشته است، شاید نمود عینی این مسئله را بتوان در همکاری‌های سورکوف با نهاد‌های مذکور در قالب جا انداختن این ادعا که نظام سیاسی سوریه در بحبوحه جنگ داخلی این کشور اقدام به انجام حمله شیمیایی علیه مردم خود کرده است، مشاهده کرد، البته ردپا‌های زیادی نیز از سورکوف در قالب طرح ادعا‌های این‌چنینی و یا انتشار گزارش‌های مرتبط با آن، به چشم می‌خورد.