نمایشگاهی از کفشهای لژدار با قدمت ۱۵۰۰ سال در موزه هنرهای زیبای بوستون برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ؛ ارتفاع بعضی از این کفشها به حدود ۶۱ سانتی متر میرسد و پوشیدن آنها در قدیم نشان دهنده ثروت و موقعیت خوب مالک آنها بود.
به گفته باستان شناسان، بانوانی که این کفشها را میپوشیدند اغلب در رم و ونیز ایتالیا و شهرهیا مختلف یونان زندگی میکردند .
جنس این کفشهای پاشنه بلند از چوب بود و بانوان در دوره حکومت عثمانی از آنها برای خیس نشدن پاهایشان در حمام استفاده میکردند.
الیزابت سملهک، مدیر موزه کفش باتا در تورنتو درباره این کفشها میگوید : بانوانی که در رم و ونیز این کفشها را میپوشیدند از دامنهای بلند استفاده میکردند .
به گفته وی ، هرچه کفش بلندتر بود دامن نیز بلندتر میشد تا امکان نمایش منسوجات مجلل برای صاحب آن میسر باشد.
همچنین عروسهایی که نخستین بار این کفشها را میپوشیدند برای تمرین راه رفتن نیازمند حضور دو خدمه برای نگه داشتن دست هایشان بودند تا زمین نخورند!
گفتنی است از نمونههای دیگر این کفشهای لژدار چوبین در موزه استفانو باردینی فلورانس و موزه کفش باتا در تورنتو نیز نگهداری میشود.
به عقیده پزشکان، هنگام راه رفتن معمولی پا نیاز به خم شدن دارد، ولی کفش لژ دار از خم شدن آن جلوگیری میکند و به کمر فشار میآورد.