ساکنان محرومترین مناطق انگلیس طی چهار سال گذشته شاهد افزایش ۵۲ درصدی نرخ اجاره بها بوده اند.
ویلسون کراو معاون شرکت جنریشن رنت می‌گوید افزایش اجاره بها در مناطقی که مردم توانایی مالی چندانی برای پرداخت هزینه‌های بیشتر ندارند، شوکه کننده است.
اطلاعاتی که آژانس املاک همپتون مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است حکایت از آن دارد که چگونه مستاجران سال ۲۰۱۹ در محرومترین مناطق به طور متوسط ۴۹۹ پوند در ماه پرداخت می‌کردند – این رقم تا سال ۲۰۲۳ به ۷۵۹ پوند رسید.
در مقابل، ساکنان مرفه‌ترین مناطق انگلیس سال ۲۰۱۹ به طور متوسط ماهانه ۱۰۷۸ پوند اجاره بها پرداخت می‌کردند که این رقم امسال به ۱۳۸۷ پوند افزایش یافت.
مالکان در مناطق کمتر ثروتمند، نسبت به آن‌ها که در مناطق مرفه زندگی می‌کنند، به شدت به وام مسکن متکی هستند که این امر موجب بالارفتن هزینه‌ها می‌شود. نرخ بهره از ۱.۷۵ درصد در ماه اوت سال ۲۰۲۲ به ۵.۲۵ درصد در امسال افزایش یافته است و برخی هزینه‌ها به مستاجران تحمیل می‌شود. مستاجران در مناطق محروم از سال ۲۰۲۲ شاهد افزایش اجاره بهای ماهانه به میزان ۹۷ پوند بوده اند.
ویلسون کراو می‌گوید طی دو سال گذشته، افراد بیشتری مایل به زندگی در شهر‌هایی بوده‌اند که در آنجا مناطقی با محرومیت بالا متمرکز شده‌اند. فشار‌های مالی بالا بسیاری از مستاجران را به سمت زندگی در مناطق نسبتاً ارزانتر سوق داده است تا بتوانند خانه‌ای مقرون به صرفه پیدا کنند.
این ارقام نشان می‌دهد که چگونه ادامه بحران مسکن در انگلیس هزینه‌های زندگی را در این کشور دو چندان کرده است و درآمد‌ها به گونه‌ای است که کفاف اجاره بها، نرخ وام مسکن و افزایش هزینه‌های غذا و انرژی را نمی‌دهد.
بر اساس گزارش سالانه‌ای که بنیاد جوزف راونتری سال ۲۰۲۲ درباره فقر منتشر کرد یک سوم مستاجران (۴.۲ میلیون نفر) در فقر زندگی می‌کنند که هزینه‌های بالای مسکن و درآمد کم زندگی ان‌ها را دشوار ساخته است.
تقریباً نیمی (۴۶ ٪) از مستاجران که در فقر زندگی می‌کنند می‌گویند هزینه‌های مسکن آن‌ها را به چنگال فقر کشانده است.
درآمد کم و هزینه‌های بالا نیز بر مشکل بدهی‌ها در این کشور افزوده است. بررسی‌های بنیاد جوزف راونتری نشان می‌دهد ۲۰ درصد خانواده‌های کم درآمد برای پرداخت اجاره بها و انرژی مجبور به دریافت وام برای پرداخت بدهی‌های خود هستند.