گروهی از دانشمندان یک نمونه‌ی اولیه کاشتینه توزیع داوریی را توسعه داده اند که از ایجاد جای زخم جلوگیری می‌کند.
بر اساس این گزارش، به طور معمول، دستگاه ایمنی یک کاشتینه الکترونیکی را به عنوان یک جسم خارجی در نظر می‌گیرد و با محصور کردن آن در بافت زخم به منظور جداسازی آن، واکنش نشان می‌دهد. متاسفانه، چنین بافتی درگاه‌هایی را که دستگاه برای تحویل دارو استفاده می‌کند مسدود کرده و در نهایت آن را بی فایده می‌کند.
گروهی از دانشمندان از دانشگاه گالوی (اسکاتلند) و بنیاد فناوری ماساچوست تصمیم گرفتند تا یک نمونه‌ی اولیه کاشتینه تحویل دارو به نام مخزن نرم دینامیکی فیبروسنسینگ (FSDSR) توسعه دهند.
این دستگاه با بدنه‌ی نرم خود دارای یک غشای خارجی متخلخل رسانا است که علامت الکتریکی به طور مداوم از آن عبور می‌کند. هنگامی که منافذ آن غشاء شروع به مسدود شدن توسط سلول‌های بافت زخم می‌کنند، علامت مختل می‌شود.
الکترونیک یکپارچه افزایش امپدانس الکتریکی را تشخیص می‌دهد و با باد کردن یا خالی کردن کاشتینه به آن واکنش نشان می‌دهد. این تغییر شکل به طور موقت تشکیل بافت زخم را متوقف می‌کند. هنگامی که بافت دوباره شروع به تشکیل می‌کند، کاشتینه به سادگی دوباره شکل خود را تغییر می‌دهد.
علاوه بر این، با توجه به این واقعیت که مقداری از بافت زخم همچنان روی کاشتینه جمع می‌شود تا حدی که درگاه‌های آن را مسدود می‌کند، دستگاه می‌تواند با افزایش خودکار ارتعاش یا نیروی تحریک تحویل دارو، آن را جبران کند. انجام این کار به آن اجازه می‌دهد تا در نهایت تحویل دوز لازم را حفظ کند.
به گفته نویسندگان این مقاله، فناوری که ما با استفاده از رباتیک نرم توسعه داده‌ایم، ظرفیت دستگاه‌های قابل کاشت را برای ماندن طولانی مدت در بدن بیمار افزایش می‌دهد. این پژوهش به تازگی در مجله‌ی ساینس روبوتیکز (Science Robotics) منتشر شده است.