محققان دریافته‌اند تعداد روزافزون ماهواره‌هایی که به دور زمین می‌چرخند، توانایی ستاره شناسان برای مطالعه آسمان در رصدخانه‌های سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از شبکه تلویزیونی سی بی اس، دکتر اوهاد شِمِر یک اخترشناس در دانشگاه نورث تگزاس در شمال دالاس است. داخل افلاک نما او شبیه سازی را به من نشان داد که در واقع نشان می‌دهد آسمان در شب هنگام صد سال پیش چگونه بود.
اوهاد شمر اخترشناس:، اما متأسفانه، اگر ما آسمان در حال حاضر را مشاهده کنیم و تأثیرات ناشی از آلودگی را اندک اندک به آن بیفزاییم، راه شیری به تدریج از دید خارج می‌شود و بسیاری از ستاره‌های کم نورتر ناپدید می‌شوند. این موضوع در آسمان منعکس و سبب ایجاد همان چیزی می‌شود که ما آن را هواتاب می‌نامیم.
خبرنگار: در واقع انعکاس نور شهر‌ها مانع می‌شود بتوانیم آسمان را مشاهده کنیم. اما این تنها موضوع مطرح نیست.
اوهاد شمر اخترشناس: نخستین ماهواره در روز چهارم اکتبر سال ۱۹۵۷ توسط اتحاد جماهیر شوروی به فضا فرستاده شد. پس از آن ماه ده‌ها هزار شی را به فضا فرستادیم. زباله‌های فضایی همانند هر نوع آلودگی یک معضل محسوب می‌شوند. مدار نزدیک زمین هم آلوده شده است.
خبرنگار: هر نقطه سبزی که اینجا می‌بینید یک ماهواره است که به دور زمین می‌چرخد.
اوهاد شمر اخترشناس: مشکلی که در حال حاضر وجود دارد این است که هر یک از این نقطه‌های سبز رنگ انعکاس دهنده نور خورشید هستند. زمانی که ما تصاویری را از آسمان شب با رصدخانه هایمان تهیه می‌کنیم به احتمال بسیار بسیار زیاد در بسیاری از این تصاویر آلودگی نور از منابع مصنوعی را مشاهده می‌کنیم و گاهی اوقات آن‌ها عکس‌های ما را از بین می‌برند. از بین بردن و خارج کردن این ماهواره‌ها به صورت فزآینده‌ای با گذشت زمان دشوار می‌شود. ما به عنوان جامعه اخترشناسان در تلاش برای کنترل این شرایط تا حدی هستیم، اما این کار آسانی نیست، زیرا پای بسیاری از کشور‌ها در میان است و مسائل سیاسی مطرح است.
خبرنگار: انسان بدترین موجودات هستند.
اوهاد شمر اخترشناس: شاید اینگونه باشد.