کتاب «ازدحام بوسه» اثر نرگس مقصودی سفر نامه‌ای از پیاده روی اربعین راهی بازار کتاب شد.
کتاب «ازدحام بوسه» با وجود در اختیار داشتن راوی زن در دام سانتی‌مانتالیسم روایت زنانه نیفتاده است.
این اثر یک روایت حس‌برانگیز و جالب از این رویداد را روایت کرده است. کتاب از شرح چگونگی حرکت در این مسیر برای راوی شروع می‌شود. از آنچه او طلبیده شدن عنوان کرده است و در ادامه شرحی پرتعلیق از آنچه بر او برای جمع کردن اسباب و آلات سفر رفته است و فراهم کردن مقدمات مالی و غیر مالی آن.
نگاه مقصودی در کتاب و برای شرح سفرش نگاهی داستانی است. گویی شرح روایی اتفاقاتی که بر او رفته و سعی کرده است، به آن نگاه داستانی بیاندازد و برای مخاطب روایتی جذاب‌تر از یک گزارش صرف از آنچه دیده است بر جای بگذارد.
کتاب با همین نگاه برای همه مخاطبانی که این سفر را تجربه کرده یا نکرده باشند جذاب و خواندنی است. نکته دیگر درباره این متن دور شدن آن از اطناب و تفسیر و توصیف‌های بی‌جا و یا به شدت عاطفی و مصنوعی است.
مقصودی در کتاب خود به خوبی تصویری جذاب از خود روایت کرده است، کسی که به فکر این سفر نبوده و برای آن نیت و طلبی در مشهد مقدس می‌کند و دعایش در نهایت مستجاب می‌شود و او راهی سفر می‌شود.
این کتاب از این منظر و برای ردیابی لایه‌های معرفتی پیچیده در تار و پودش است، اثری در خور توجه و خواندنی و می‌تواند برای مخاطبش ره‌توشه‌ای از این جنس نیز مهیا کند.