محققان در دو مطالعه جدید از حضور ریزپلاستیک‌ها در مغز و بافت قلب خبر دادند.
در مطالعه‌ای که پیش از این دانشمندان موسسه علم و فناوری «Daegu Gyeongbuk» کره جنوبی (DGIST) انجام دادند، تاثیر ریز پلاستیک‌ها بر مغز موش‌ها مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه دیگری، محققان دانشگاه پزشکی «کپیتال» در پکن چین به مطالعه ریزپلاستیک‌های موجود در قلب و جریان خون پیش و پس از انجام عمل جراحی پرداختند.
در مطالعه DGIST، اثرات ریز پلاستیک‌هایی بر سلامت مغز مورد بررسی قرار گرفت که در طبیعت در معرض نور فرابنفش خورشید و باد بودند. پیش از این نشان داده شده بود این ریزذرات می‌توانند به بافت‌های موجودات زنده از جمله انسان وارد شوند. اثرات عوامل طبیعی مانند باد، تابش نور خورشید و باران سبب تغییر خواص فیزیکی و شیمیایی ریزپلاستیک‌ها می‌شود. به عنوان مثال، نور فرابنفش واکنشی ایجاد می‌کند که سبب تولید رادیکال‌های آزاد می‌شود و ذرات ریزپلاستیک‌ها را به ذرات کوچکتر به نام ربزپلاستیک ثانویه تبدیل می‌کند.
محققان در این مطالعه، ریزپلاستیک‌های ثانویه را با تکرار فرآیند‌های طبیعی به صورت مصنوعی تولید کردند. پس آن‌ها را با اندازه ۱۰۰ میکرومتر یا کمتر به صورت خوراکی برای یک بار در روز به مدت هفت روز به موش‌ها دادند. گروه دیگری از موش‌ها نیز با ریزپلاستیک‌های هوانخورده تغذیه شدند.
دانشمندان دریافتند موش‌هایی که ریز پلاستیک‌های هوا زده مصرف کردند، افزایش قابل توجهی در میزان پروتئین‌های التهابی مرتبط با تخریب عصبی و مرگ سلولی را تجربه کردند. در این مطالعه مشخص شد ریزپلاستیک‌های هوازده سمی‌تر از ریزپلاستیک‌های هوا نخورده هستند. اما آیا این اجسام ریز می‌توانند به بافت اجزای درونی مانند قلب که یک محیط کاملا بسته است، نفوذ کنند؟ مطالعات جدیدتر به این سوال پاسخ "بله" می‌دهد.
در پژوهش مرتبط دیگری، محققان نمونه‌های قلب ۱۵ نفر را هنگام جراحی قلب مورد بررسی قرار دادند. داده‌های دیگر شامل نمونه خون هفت نفر پیش و پس از عمل جراحی بود. آن‌ها با تحلیل داده‌ها و تصویربرداری مستقیم مادون قرمز، ریز پلاستیک‌هایی را در بافت قلب و اطراف آن پیدا کردند.
ریزپلاستیک‌ها در تمام نمونه‌های قلب و خون یافت نشد، اما ۹ نوع ریز پلاستیک در پنج نمونه قلب پیدا شد که عرض آن‌ها بین ۲۰ تا ۵۰۰ میکرومتر بود. ۹ نوع ریز پلاستیک نیز در نمونه‌های خون شناسایی شد. محققان عقیده دارند ریز پلاستیک‌ها باوچود محصور شدن در حفره قفسه سینه می‌توانند در درون بافت قلب تجمع کنند و همین امکان حضور فعال آن‌ها را در خون میسر می‌سازد.
پلاستیک‌های یافت شده پلی اتیلن (PE)، پلی اتیلن ترفتالات (PET)، پلی اورتان (PU) و پلی آمین (PA) بود که در این میان PA و PET با بیشترین مقدار یافت شدند.
مطالعات بیشتری برای بررسی نحوه ورود ریزذرات به بافت قلب و اثرات بالقوه آن در طولانی مدت مورد نیاز است. این دو مطالعه در مجلات «Environmental Research» و «Environmental Science & Technology» منتشر شده‌اند.