افزایش شمار افراد بی خانمان در خیابان‌های لندن در شرایطی که دولت انگلیس به کشور‌های زیادی اسلحه ارسال می‌کند به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است.
به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما؛ به نقل از العالم، پدیده بی خانمان‌ها مهم‌ترین خیابان‌های لندن را درنوردیده است. میزان حضور آن‌ها نسبت به همه سال‌های گذشته بیشتر است. با افزایش هزینه‌های زندگی و کمبود مسکن و افزایش فقر، بالا رفتن میزان مرگ و میر هم نتیجه صف‌های طولانی انتظار در بخش بهداشت است. از طرف دیگر دولت انگلیس مورد انتقاد شدید قرار گرفته است که چرا به اوکراین و سایر کشور‌ها سلاح می‌دهد در حالی که مردمش به علت نبود امکانات لازم برای کمک در خیابان‌ها زندگی می‌کنند.
بحران اقتصادی انگلیس، خود مسبب بحران دیگر شده است که ناشی از افزایش شمار افراد بی خانمان در این کشور به میزان ۲۶ درصد برای سال ۲۰۲۲ و به میزان ۱۱ درصد بیشتر برای سال جاری است.
شهروند مرد: من حدود هفت ماه بی خانمان بودم و اکنون هیچ مساعده‌ای دریافت نمی‌کنم.
مای مالولی مسئول هماهنگی سازمان‌های خیریه: این کشور از زمانی فروپاشید که این دولت دوباره برسر کار آمد. بوریس جانسون همه چیز را کاملا خراب کرد و خودش بسیار بسیار ثروتمند شد هر طرف نگاه می‌کنی مردم ناامید هستند و به شدت به کمک نیاز دارند. این دولت باید وضع را مهار کند و برای مردمی که همواره برای کشور هزینه داده اند کاری کند.
بر اساس تازه‌ترین مطالعات، افزایش شمار بی خانمان‌ها و میزان سرقت‌ها و نابسامانی وضع امنیتی و معیشتی، که مراکز تولید غذا برای نیازمندان را به میزان ۵۰ برابر افزایش داده است نشان دهنده یک بیماری لاعلاج است که در جامعه شیوع دارد.
ایان برین مدیر سامان حمایت از بی خانمان‌ها: روزانه تقریبا ۱۵۰ وعده غذایی برای ناهار و حدود ۸۰ وعده صبحانه و ۳۰ وعده شام توزیع می‌کنیم. ما یک انجمن رسیدگی به بی خانمان‌ها هستیم که با مراکز اسکان همکاری داریم و به افراد کمک می‌کنیم برای خود خانه تهیه کنند.
ناظران پیش بینی می‌کنند در صورتی که اقدام فوری برای نجات گروه‌های آسیب پذیرتر صورت نپذیرد یک فاجعه انسانی به وقوع خواهد پیوست. این در حالی است که طبق گزارش روزنامه گاردین، میزان فروش سلاح‌های انگلیسی به ۸۰ درصد از کشور‌های تحت تحریم یا دارای محدودیت، افزایش یافته است.
فقر مطلق در سایه تاج پادشاهی و انزوای اجتماعی، در سایه دولتی است که همه قشر‌های جامعه را به سوی اعتصاب و درخواست اقداماتی برای نجاتشان از گرسنگی به جای جمع آوری پول برای ارسال سلاح، سوق می‌دهد.