روز یازدهم محرم همزمان با سالروز حرکت اسرای کربلا بعد از واقعه عاشورا، در تقویم کشور، این روز بعنوان روز تجلیل از اسرا و مفقودین نامگذاری شده است.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای مرکز سیستان و بلوچستان ، روز یازدهم محرم سال ۶۱ ه - ق است و روز عاشورا، امام حسین (ع) و یاران باوفایشان همگی به شهادت رسیده‌اند.
کاروان اسرای کربلا با حضور امام سجاد (ع)، حضرت زینب (س) و بسیاری دیگر از اعضای کاروان سید الشهدا (ع) اندکی بعد باید به سوی کوفه حرکت کنند.
عمر بن سعد در روز یازدهم تا وقت ظهر درکربلا ماند و بر کشتگان سپاه خود نماز گزارد و آنان را به خاک سپرد.
وقتی روز از نیمه گذشت فرمان داد تا بانوان خاندان پیامبر (ص) را بر شتران بی‌جهاز سوار کردند و حضرت سجاد (ع) را نیز با زنجیر مخصوصی بسته و بر شتر سوار کردند.
هنگامی که آنان را مانند اسیران می‌بردند و از قتلگاه عبور دادند، نظر بانوان بر جسم مبارک امام حسین (ع) افتاد و لطمه‌ها بر صورت زدند و صدا به فریاد و ندبه برداشتند.
حضرت زینب کبری (ع) نعش برادر را به سینه خود چسبانید و با صوتی حزین گفت: «یا محمداه (ص) این حسین توست که با اعضای پاره پاره در خون خویش آغشته است، این‌ها دختران تواند که اسیر شده‌اند، این حسین توست که بدنش بر روی خاک افتاده. پدرم فدای کسی باد که جراحتش دوا نپذیرد، پدرم فدای کسی باد که با غصه از دنیا رفت، پدرم فدای کسی باد که لب تشنه شهید شد.»
عصر روز یازدهم اهل بیت (ع) را با حالت اسارت به طرف کوفه بردند.
نزدیک غروب حرکت کردند و شبانه به کوفه رسیدند؛ بنابراین آن بزرگواران داغدار و مصیبت زده را تا صبح پشت دروازه‌های کوفه نگه داشتند. هنگام صبح عمر بن سعد مانند فرماندهی که از فتوحات خویش خوشحال است همراه اسراء وارد کوفه شد.