روزنامه دیلی میل نوشت افزایش ضدیت با سلطنت در کشورهای گروه مشترک المنافع یا همسود، موجب شد تا بازیهای ورزشی اعضای این اتحادیه احتمالا برای همیشه تعطیل شود.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما از لندن، نشریه انگلیسی دیلی میل افزود: دولت چیگرای استرالیا که میزبان دورهای بازیهای کشورهای عضو گروه همسود یا مشترک المنافع بود اعلام کرد به علت هزینه ۳.۶۵ میلیارد پوندی بازی ها، از میزبانی آن انصرف میدهد.
براساس سخنان نخست وزیر ایالت ویکتوریا در استرالیا، برگزاری این بازیها برای دولت آن کشور ۷ میلیارد دلار استرالیایی هزینه دارد و ارزش این همه هزینه را ندارد. دنیل اندروز نخست وزیر ایالت ویکتوریا روز سه شنبه گفت که این ایالت دیگر میزبان بازیهای کشورهای مشترک المنافع در سال ۲۰۲۶ نخواهد بود، زیرا هزینههای تخمین زده شده، تقریباً سه برابر براوردهای پیشین شده است.
وی افزود: این هزینه برای یک رویداد ۱۲ روزه بسیار زیاد است و، چون این بازیها درآمد پولی ندارند، همه اش هزینه است.
روزنامه دیلی میل نوشت با این تصمیم دنیل اندروز، هم حیثیت بین المللی دولت استرالیا مخدوش میشود وهم آینده این مسابقات، در معرض تهدید قرار میگیرد.
به نوشته این نشریه انگلیسی اندروز، یک جمهوری خواه است که در سال ۲۰۱۶ پیشنهاد کرده بود ملکه الیزابت، رئیس وقت گروه کشورهای همسود، برکنار و یک استرالیایی، رئیس کشور استرالیا شود.
به گفته نخست وزیر ایالت ویکتوریا در استرالیا، این ایالت با هر هزینهای نمیخواهد میزبان این مسابقات شود. به نوشته روزنامه دیلی میل، نخستین دوره ورزشهای کشورهای گروه همسود در سال ۱۹۳۰ برگزار شد، اما در سالیان اخیر، ضدیت با ریاست سلطنت انگلیس بر شماری از کشورهای عضو این گروه و جمهوری شدن تعدادی از آنان، ادامه برگزاری این مسابقات را با دشواری روبرو کرده بود. این روزنامه نوشت با کناره گیری استرالیا از میزباانی این مسابقات در سال ۲۰۲۶ میلادی، آخرین میخ بر تابوت این دوره مسابقات زده خواهد شد.
اتحادیه کشورهای همسود Commonwealth of Nations)) یا اتحادیه کشورهای مشترکالمنافع مجموعهای از ۵۶ کشور مستقل است که همه آنها به جز موزامبیک و کامرون قبلاً مستعمره امپراتوری بریتانیا بودند. این کشورها حدود ۳۰ درصد جمعیت کره زمین و حدود ۳۰ درصد سطح خشکیهای زمین را میپوشانند. در حال حاضر چارلز سوم، نماد همبستگی میان ۵۶ عضو کشورهای همسود است. عضویت در این سازمان به عنوان اتحاد سیاسی تلقی نمیشود و پذیرش چارلز سوم به عنوان نماد آن، به معنای پیروی سیاسی کشورهای عضو از بریتانیا نیست.
کشورهای عضو قلمروهای همسود زیرمجموعهٔ اتحادیه کشورهای همسود به شمار میروند. به جز بریتانیا یا انگلستان که چارلز سوم در آن شاه است، در ۱۵ کشور دیگر عضو قلمروهای همسود، "فرماندار کل" معمولاً به پیشنهاد نخستوزیر آن کشور و با دستور چارلز سوم انتخاب میشود.
بالاترین مقام تشریفاتی دربار بریتانیا یا انگلستان که اکنون چارلز سوم است، عنوان " رئیس کشور" را در ۱۶ عضو کشورهای همسود داراست. مقام ریاست کشور، مقامی تشریفاتی است و در عمل کارهای روزمره کشورهای قلمرو از طریق دولت انتخابی به ریاست نخستوزیر انجام میشود. این کشورها شامل استرالیا، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، جزایر سلیمان، تووالو (در اقیانوسیه)، کانادا (در آمریکای شمالی)، بلیز (در آمریکای جنوبی)، آنتیگوا و باربودا، باهاما، باربادوس، گرنادا، جامائیکا، سنت کیتس و نویس، سنت لوسیا، سنت وینسنت و گرنادین (در هند غربی و جزایر کارائیب) اند.
هر چهار سال یکبار، المپیک کشورهای همسود در یکی از شهرهای اعضا برگزار میشود. فکر برگزاری این بازیها در سال ۱۸۹۱ میلادی مطرح شد، در سال ۱۹۱۱ میلادی به بهانه تاجگذاری "جورج پنجم"، پادشاه بریتانیا، بین تیمهای استرالیا، آفریقای جنوبی، کانادا و بریتانیا آغاز شد که از سال ۱۹۳۰ میلادی به همه اعضای کشورهای همسود تعمیم یافت. در دهه اخیر شهرهای کوالالامپور در مالزی (۱۹۹۸)، منچستر در بریتانیا (۲۰۰۲)، ملبورن در استرالیا (۲۰۰۶)، دهلی نو در هند (۲۰۱۰)، گلاسگو در اسکاتلند (۲۰۱۴) و گلد کوست در استرالیا (۲۰۱۸) و شهر بیرمنگهام در انگلیس (۲۰۲۲) میزبان این بازیها بودهاند.
افزایش احساسات ضد انگلیسی و ضد سلطنت در اغلب کشورهای هسمود سبب شد در هر سفر خاندان سلطنتی به این مناطق با واکنش منفی مردم مواجه شوند و انان با شعار استقلال خواهی و نفی سلطنت و درخواست غرامت برای سالها سوء استفاده وبرده داری مواجه شدند و در برخی موارد ناچار شدند سفر خود را به برخی مناطق لغو یا کوتاه کنند.