نژادپرستی در فوتبال فرانسه را می توان نمونه ای از نقض بارز حقوق بشر در جامعه مدعیان پر طمطراق حقوق بشر توصیف کرد.
وی هنگام حضور در تیم «او جی سی» شهر نیس اظهارات نژادپرستانه و اسلام هراسانه‌ای را درباره بازیکنان این تیم مطرح کرده بود؛ گالتیه خواهان کاهش شمار بازیکنان مسلمان و سیاه‌پوست شهر نیس با توجه به آنچه واقعیت جمعیتی این شهر خواند، شده بود.
در عین حال، باشگاه پاری سن ژرمن با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که اگرچه موضع محکمی در قبال نژادپرستی دارد، اما تحقیقاتی در این باره انجام نمی‌دهد.
آنچه مشخص است نژادپرستی در فوتبال فرانسه همچنان ادامه دارد و بازیکنان از اقلیت‌های نژادی را تحت فشار تهدید‌های آنلاین، توهین‌ها و تحقیر‌ها قرار می‌دهد؛ این در حالی است که سازمان‌ها و افراد مربوطه اقدام‌های کافی در این زمینه انجام نمی‌دهند.
نگاهی به تاریخ معاصر فرانسه نشان می‌دهد که نژادپرستی در این کشور در حال تبدیل شدن به یک فرهنگ است؛ فوتبال فرانسه نیز از این روند مصون نبوده است.
قدمت حضور بازیکنان مهاجر در فوتبال فرانسه به دهه ۱۹۵۰ باز می‌گردد، اکنون دستکم در تیم ملی فرانسه بازیکنانی با قومیت‌ها و نژاد‌های مختلف حضور دارند.
البته فرانسه برای حضور این بازیکنان هم از نظر مالی هزینه و هم از نظر حقوقی تلاش می‌کند تا مرتکب اقدام غیرقانونی نشود؛ قطعا دلیل این تلاش‌ها استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های این بازیکنان است.
فوتبال فرانسه همزمان که از موهبت حضور این بازیکنان در عرصه‌های باشگاهی و ملی بهره مند می‌شود، اقدامی در جهت مقابله با حملات نژادپرستانه‌ای که این بازیکنان را هدف قرار می‌دهد، انجام نداده و برای ترویج مفهوم ادغام نژادی تلاشی نکرده است.
اگرچه تصور می‌شد که موفقیت تیم ملی فوتبال فرانسه در جام جهانی ۱۹۹۸ تحت هدایت بازیکنان غیر سفید گامی در مسیر کاهش معضل نژادپرستی در این ورزش در فرانسه باشد، اما این اتفاق نیفتاد و تبعیض و نژادپرستی در فوتبال فرانسه به قرن بیست‌و‌یکم نیز وارد شد.
به گفته یک مقام فرانسوی، ۱۹۹۸ یک توهم کوتاه مدت در پایان نژادپرستی در فوتبال فرانسه بود.
توهین‌های نژادپرستانه در بازی‌های تیم ملی فرانسه با کشور‌های سابقا مستعمره این کشور مانند الجزایر، در صورت حضور بازیکنان سیاه‌پوست در تیم‌های فوتبال در سطوح باشگاهی و ملی در عرصه‌های داخلی، اروپایی و بین المللی همچنان شنیده می‌شوند.
کارشناسان فوتبال یکی از دلایل ناکامی‌های تیم ملی فوتبال فرانسه را نژادپرستی می‌دانند که در میان هوداران و اهالی فوتبال این کشور وجود دارد و مانع از کارکرد درست ظرفیت‌های فوق العاده‌ای می‌شود که این تیم در اختیار دارد.
هنوز هم نژادپرستی و تبعیض به صورت آشکار در راس هیئت حاکمه فوتبال فرانسه حمایت می‌شود و نشان دهنده بازتابی از کل جامعه فرانسه است.
کیلیان امباپه، ستاره کامرونی – الجزایری فوتبال فرانسه در این رابطه می‌گوید که در پایان یورو ۲۰۲۰ قصد داشته به دلیل عدم دریافت حمایت در برابر آزار‌های نژادپرستانه، تیم ملی فرانسه را ترک کند.
وی گفته است فکر کردم نمی‌توانم در مقابل کسانی که من را میمون خطاب می‌کنند، بازی کنم، اما در نهایت فهمیدم که این مبارزه من برای دیگر افراد مانند خودم است و نباید کنار بکشم.