پژوهشگر حوزه اجتماعی با اشاره به این که امروز در عصر هوش مصنوعی به سر میبریم، گفت: اینترنت نقش، ولی را بازی میکند یعنی این نقش از دست خانواده یا معلم خارج شده است.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، یوسف مولودی در برنامه زنده ساحت رادیو گفتگو به نقل سخنی از حضرت امیر (ع) پرداخت و گفت: ایشان میفرمایند
وی افزود: خانواده، متولیان امر و... از زمان و زمانهای که در آن هستند، آگاهی درستی ندارند و اینکه میگویند نوجوانان امروزی نسبت به زمانِ جوانی ما فرق کردهاند، بدین معناست که ما مسائلی را به آنها دیکته میکنیم که اصلا نمیپذیرند و لذا هم زمانه و هم نسل جدید عوض شدهاند.
مولودی با اشاره به رویکردهای روانشناختی و دسته بندیِ رشد و نمو سازمان عصبی و حوزه فیزیکی و کنترل رفتاری نوجوانان گفت: مهمترین بحرانی که نوجوانان با آن رو به رو هستند، مسئله بلوغ است و باید بسیار به آن توجه کنیم.
در این راستا میتوان نوجوانی را دورانِ گذار از کودکی به بزرگسالی در نظر گرفت که موقتی است، بدین معنا که رنگی از کودکی و نیز ترسیمی از آینده دارد و با این حال کاملا موقتی است.
این کارشناس مسائل اجتماعی در ادامه سخنان خود در رادیو گفتگو با بیان این که نتایج کنونی در میان نوجوانان نشان میدهد که به درستی در حوزه فرهنگ رفتار نشده و شناخت خوبی از مسائل دست نداده است، گفت: دختران و پسران نوجوان ارتباط مناسبی با ما نگرفتند که نشان میدهد در این میان یک خلأ بزرگ وجود دارد و باید دانست که، ولی یا متولی در این میانه کیست؟
مولودی با نام بردن از نهادهایی نظیر خانواده، مدرسه، معلمان، رسانه، حاکمیت دوستان و یا مسئولان اظهار کرد: این نقش مخدوش و کمرنگ شده و جایگاهش تحت تاثیر قرار گرفته است.
وی با اشاره به این که امروز در عصر هوش مصنوعی به سر میبریم، گفت: اینترنت میتواند نقش، ولی را بازی کند یعنی این نقش از دست خانواده یا معلم خارج شده است و فرزندان به حرف و خط دهی و جهت دهیهای هوش مصنوعی گوش میسپارند.
این پژوهشگر فرهنگی با بیان این که گاه چنین اطلاعاتی صحیح نیز میباشد، یادآوری کرد که چشم و گوش نوجوانان به فضای مجازی و دهان شبکههای اجتماعی است و در این مسیر، نقش، ولی مخدوش شده است و ما نیز به عنوان خانواده یا این رویه را رها کرده و یا متوجه آن نبودهایم.
مولودی در بخشی دیگر از مصاحبه با رادیو گفتگو درباره حوزه آموزش و پرورش، با اشاره به این که اسناد بالادستی وظیفه مشخص کردنِ خط سیرِ مسیرها را ندارند، گفت: دعوایی درباره سند ۲۰۳۰ مطرح شد که ذیل سند کلان توسعه پایدار و تحول قرار داشت.
ولی اگر این سند بخشی از یک مسیر دانشی بود، نباید ابایی در کسبِ این دانش و علم داشته باشیم، ولی اگر قرار بود یک حکمرانی یا سیاست به ما القا گردد، در مقابل آن میایستیم و متاسفانه درباره این سند سیاسی برخورد شد؛ وگرنه میتوانستیم دست بالا را در اختیار گیریم.