کارشناسان دامپزشکی شهرستان شیراز درهفته‌های گذشته یک کانون بیماری طاعون نشخوار کنندگان دام‌های اهلی در روستای دودج شناسایی کردند.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی حفاظت محیط زیست فارس گفت: بر اساس تجربیات سال‌های گذشته و شیوه نامه‌های موجود اقدامات اساسی برای جلوگیری از شیوع این بیماری به عرصه‌های محیط زیست در کوتاه‌ترین زمان ممکن اعمال شد، اطلاع رسانی به مسوولان پارک و محیط بانان، کنترل و پایش گونه‌های در معرض خطر، شستشو و ضد عفونی آبشخورها، جلوگیری از ورود دام اهلی به پارک از جمله مواردی است که در دستور کار قرار گرفت و محقق شد.
نبی الله مرادی افزود: با اعلام گزارشی محیط بانان مبنی بر رویت علایم طاعون نشخوار کنندگان در یک راس بز کوهی در پارک ملی بمو، با پیگیری متخصصان و کارشناسان حفاظت محیط زیست استان گونه بیمار مورد مراقبت قرار گرفت.
وی ادامه داد: نمونه‌های ارسالی به آزمایشگاه دامپزشکی استان بیماری طاعون نشخوار کنندگان را تایید و نتیجه آزمایشات را مثبت اعلام کرد، بدین ترتیب مراقبت‌ها از گونه‌های حیات وحش و شیوه نامه‌های ابلاغی با شدت بیشتری اعمال شد، پاکسازی آبشخورها بیشتر ازگذشته دنبال شد تا از سرایت بیماری به سایر بخش‌های پارک جلوگیری شود.
به گفته معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی اداره کل حفاظت محیط زیست فارس، در ۲ هفته گذشته موردی از طاعون نشخوار کنندگان در پارک ملی بمو مشاهده نشده است و در مجموع سه راس گونه حیات وحش در این بیماری تلف شد، خوشبختانه طی دو هفته گذشته لاشه جدیدی مشاهده نشده و منطقه بصورت کامل تحت پایش و رصد قرار دارد و امیدواریم این بیماری مهار شده باشد.
وی افزود: بیماری طاعون نشخوار کنندگان از آن دسته بیماری‌هایی است که همواره تلفات بسیار زیادی را تحمیل می‌کند کما اینکه در ۲ سال گذشته در منطقه هرمود لارستان تلفات نسبتا چشمگیری داشت و یا در پارک ملی بمو در سال ۹۳ شاهد سرایت این بیماری بودیم که تلفات آن قابل توجه بود، از این رو کاهش تلفات بیماری در سال جاری به سه راس بیانگر اثربخش بودن اقدامات بوده است.
پارک ملی بمو شیراز در فاصله ۱۵ کیلومتری شمال شیراز قرار دارد و زیست گاه گونه‌های کل و بز و قوچ و میش و سایر گونه‌های حیات وحش است.
طاعون نشخوارکنندگان کوچک یک بیماری ویروسی بسیار واگیر گوسفند و بز است. این بیماری در آفریقا، هند خاورمیانه و ایران اتفاق می‌افتد. به این بیماری طاعون بزی هم می‌گویند
این بیماری قابل سرایت از دام اهلی به حیوانات وحشی است و در مکان‌هایی مشاهده می‌شود که دام اهلی در تماس با حیوانات وحشی هستند یا از آبشخور‌های مشترک استفاده می‌کنند.