روز قلم، روز بزرگداشت فرهنگ و هنر است

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز سیستان و بلوچستان،️  قلم، زبان عقل و معرفت و احساس انسان ها و بیان کننده اندیشه و شخصیت صاحب آن است. قلم، زبان دوم انسان هاست. هویت، چیستی و قلمرو قلم بسیار گسترده تر از آن است که در بیان بگنجد.

روز قلم، روز بزرگداشت فرهنگ و هنر است، روز قلم روزیست که بار دیگر ارزش های علمی، فرهنگی و هنری کشورمان را به خاطر آورده، و به بهانه روز قلم یادی می کنیم از اساتید فرهیخته ی کشورمان و جامعه ی اهل قلم که  وجودشان موجب، توسعه و پیشرفت جنبه های مختلفی از فرهنگ و هنر این مرز و بوم شده است.روز قلم مبارک

۱۴ تیر در تقویم رسمی ایران، روز قلم نامگذاری شده است. این روز در سال ۱۳۸۱ به پیشنهاد انجمن قلم ایران و تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی به ثبت رسید.
در آن سال ها، اعضای انجمن قلم ایران مدت زیادی به دنبال اختصاص دادن و انتخاب یک روز خاص برای اهالی فرهنگ و قلم بودند تا در این روز بتوانند برنامه‌های فرهنگی را برای اهالی قلم برگزار کنند.
تا اینکه در سال ۱۳۸۱ و بعد از بررسی های بسیار، تصمیم بر این شد که روز قلم ریشه ای در فرهنگ و تاریخ ملی داشته باشد و به همین خاطر روز چهاردهم تیرماه از طرف این انجمن به عنوان روز قلم پیشنهاد شد و در نهایت به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید.
در تقویم ایران، روز قلم را به عنوان نمادی برای تجلیل از نویسندگان و آثارشان انتخاب کرده اند.
قلم از گذشته تاکنون در زندگی بشر از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. تاجایی که در قرآن کریم به قلم و هر آنچه می نویسند، سوگند یاد می شود. (ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ ، آیه ۱ سوره القلم).
اهمیت قلم و نگارش به این خاطر است که تا ابد باقی می ماند اما بیان زبان، طی زمان کهنه می شود.
به همین خاطر در تقویم ایران روزی به نام روز قلم وجود دارد. با تبریک ویژه این روز به تمامی نویسندگان و اهالی قلم، در ادامه این نوشتار، علت نامگذاری این روز را برای شما بیان خواهیم کرد.
پیشینه تاریخی روز قلم
اهمیت قلم در سرزمین ما سابقه دیرینه دارد. صدها سال پیش در ایران باستان، تیرگان (سیزدهم تیرماه) یکی از مهم‌ترین جشن‌های ایران باستان برگزار می شد که آیین‌های مخصوصی داشت. یکی از آن‌ها پاسداشت قلم بوده است.
مورخان یکی از دلایل این جشن را بدین گونه ذکر کردند که در این روز مردم مراسم های آیینی زیادی برگزار می کردند و هوشنگ، یکی از پادشاهان ایران، نویسندگان و کاتبان را به رسمیت شناخت و از آنان تقدیر و تشکر کرد. به همین خاطر مردم این روز را به یاد ارجمندی قلم جشن گرفتند و آن را روز قلم نامیدند.
همچنین به نوشته ابوریحان بیرونی، سیزدهم تیرماه، روز ستاره تیر یا عطارد است و چون عطارد را، کاتب ستارگان می دانند، می‌توان سیزدهم تیرماه را روز نویسنده نامید.
جشن تیرگان و ستایش کاتبان
در تقویم گذشتگان به غیر از ماه‌های سال، روزهای هر ماه، اسامی خاص خود را داشتند؛ که این نام‌ها تشابه زیادی با نام ماه‌های سال داشت.
به همین خاطر در هر ماه، نام آن ماه با نام یکی از روزها یکی می‌شد. این یکی شدن اسم روز با اسم ماه برای پیشینیان ارزش زیادی داشت و چنین روزهایی را مقدس شمرده